Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

«Άθλιοι», αλά ελληνικά, κ. Ουγκώ!..

Το κλασικό μυθιστόρημα του μεγάλου Γάλλου δημιουργού, «οι Άθλιοι», με τον  διωκόμενο Γιάννη Αγιάννη και τον ανελέητο διώκτη του Ιαβέρη, με φόντο τη Γαλλική κοινωνία της προκλητικής οικονομικής ανομοιογένειας προβλημάτισε και συγκίνησε αμέτρητα εκατομμύρια αναγνωστών από τότε που  δημοσιεύτηκε και μέχρι σήμερα.
     Τον Βίκτωρα Ουγκώ δεν χρειάζεται  να σας τον συστήσω.
     Τον γείτονά μου Χρήστο, τον «περιπτερά», που επιβιώνει στη γειτονιά μας όπου, μέσα σε 2 χρόνια, τα 3 από τα 7 περίπτερα ήδη έκλεισαν, θέλω να σας συστήσω με αφορμή την προχθεσινή μας συζήτηση για ευαισθησία και αξιοπρέπεια κάποιων φτωχών, για κοινωνική αναλγησία και μακαριότητα των ευπόρων τάξεων της σύγχρονης, Ευρωπαϊκού επιπέδου, ελληνικής κοινωνίας που θα προβλημάτιζαν βαθύτατα και τον Ουγκώ καθώς είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του δικού του προβληματισμού πριν δυο αιώνες.....
     Ο φίλος μου Χρήστος, τώρα, αλλά όχι ανέκαθεν, «περιπτεράς», θύμα και αυτός ως πρώην επαγγελματίας και μαζί η ερίτιμος σύζυγός του κ Ρένα στην Ελλάδα του ΔΝΤ και της γοργά εξελισσόμενης πλέον (όχι μόνο οικονομικής, δυστυχώς,) εξαθλίωσης - μου έβαλε τα δύσκολα αφηγούμενος ένα προσωπικό του πρόσφατο περιστατικό.
     Μου ζήτησε να ψυχογραφήσω τα δύο δραματικά πρόσωπα που λειτούργησαν ως «πρωταγωνιστές» να τοποθετηθώ κοινωνιολογικά αξιολογώντας την πορεία της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας της πρώην ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ, στη συνέχεια με κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού τον κ Κώστα Σημίτη, της «ακμάζουσας(;)» οικονομικά Ελλάδας του Χρηματιστηρίου, της ΟΝΕ και των Ολυμπιακών αγώνων τον οποίο διαδέχτηκε ο κ Καραμανλής της «αδιαφορίας και του Βατοπεδίου», ο οποίος παρεχώρησε με μεγαλοπρεπή γενναιοδωρία τα κλειδιά της εξουσίας στον κ Παπανδρέου, που μαζί με τον κ Παπακωνσταντίνου και το όλον (πριν 3 αποχωρήσεων-διαγραφών) ΠΑΣΟΚ, οδήγησαν τη χώρα στην αγκαλιά της…τρόικα!
     Μπορείς να το κάνεις, μου είπε ο γείτονάς μου Χρήστος, εξάλλου αυτό δεν κάνεις στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα αλλά και στα BLOGS, στην ΤιΒι, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες όπου σε φιλοξενούν για να ερμηνεύσεις τα κοινωνικά φαινόμενα και  σεκοντάρισε χαμογελαστή η σύζυγός του Ρένα…
    Ήρθε ο άνθρωπος, τριανταπεντάρης, ευγενής, καλοντυμένος πήρε από το εξωτερικό ράφι του περιπτέρου ένα κρουασάν και ρώτησε πόσο κάνει.
    Ένα ευρώ και 20  λεπτά του είπε ο Χρήστος
     Το παλικάρι, αφού έψαξε όλες τις τσέπες, εναπόθεσε στο γκισέ εξήντα λεπτά, έσκυψε το κεφάλι και ΞΑΦΝΙΚΑ…το έβαλε στα πόδια!…
     Γύρνα πίσω, φώναξε βροντερά ο Χρήστος, γύρνα πίσω ρε παλικάρι μου!…
     Τον κυνήγησες για να τον πιάσεις; Ρώτησα…
     Όχι, βέβαια, μου απάντησε.
     Τότε γιατί του έβαλες τις φωνές να γυρίσει πίσω;
     Για να του δώσω πίσω του φουκαρά τα εξήντα λεπτά που μου άφησε ενώ σίγουρα τα χρειαζόταν, να του κεράσω το κρουασάν δήλωσε ο φίλος μου Χρήστος εμφανέστατα λυπημένος!.
     Τι ψυχογράφημα να προσφέρω, και ποιά κοινωνιολογική ανάλυση να κάνω;
     Θυμήθηκα τον Ουγκώ - «Εάν πρόκειται να υποφέρουμε, ας υποφέρουμε με αξιοπρέπεια»  - είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο μεγάλος Γάλλος δημιουργός.      
        Ένας…«Άθλιος» στην Ελλάδα του 2011 από τα εκατομμύρια «αθλίων» που εσείς δημιουργήσατε, κ. Γιώργο (που μας…Κυβερνάς), κ. Κώστα μου (που ΟΥΔΕΠΟΤΕ μας τίμησες με μια ΝΤΟΜΠΡΑ απάντηση για το πώς και γιατί μας….εγκατέλειψες), κ Σημίτη που οδήγησες ενάμιση εκατομμύριο ελληνικές οικογένειες στο κρεματόριο του ΧΑΑ, μοιράστηκε με αξιοπρέπεια, στα εξήντα λεπτά του ΕΥΡΩ τη «ντροπή» της «ΔΝΤ-ικής» του φτώχειας με τον φίλο μου τον περιπτερά.
Εσείς ΠΡΑΣΙΝΟΙ και ΜΠΛΕ κυρίες και κύριοι νυν και πρώην Υπουργοί, Υφυπουργοί, Γενικοί Γραμματείς και χιλιάδες διορισμένα στελέχη των ΔΕΚΟ που με επιδέξιους χειρισμούς «αναλγησίας» στον ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟ «διαπληκτίζεστε» καθημερινά στα ράδιο-τηλεοπτικά παράθυρα και σε συνεντεύξεις σε εφημερίδες και περιοδικά, πότε θα δημεύσετε παρανόμως αποκτηθέντα πλούτο και θα τιμωρήσετε τους ενόχους;
    Στην Ελλάδα της τρόικα οι «άθλιοι» αυξάνονται με γεωμετρικούς ρυθμούς και Έλληνες σαν τον Χρήστο εξαφανίζονται με τους ίδιους ρυθμούς!
    Πότε θα δράσετε για να δικαιωθεί ο Λαός και η Ελλάδα;