Το «σύνδρομο» του προπονητή!…

                                                                                      

                                                                                  Στα Blogs & Sites 17 & 18 Ιουνίου, 2021   

     

     Σε δυναμική εξέλιξη το Euro-2020 και με αφορμή τα πολλά τηλεοπτικά «ζουμ» στα πρόσωπα των προπονητών των 24 Εθνικών ομάδων που συμμετέχουν αφιερώνω τη σημερινή μου άποψη στα αγαπημένα Blogs & Sites στους προπονητές και τον ρόλο τους.

    Θα ξεκινήσω με ένα γνωστό διεθνώς ποδοσφαιρικό ανέκδοτο.

    Λίγο πριν από τον σημαντικό αγώνα της ομάδας που διεκδικεί τον τίτλο από το «φαβορί» των τριών τελευταίων ετών ο τεχνικός ηγέτης της ομάδας – έκπληξης της χρονιάς δίνει στους παίκτες του, με περισσή μυστικότητα, από ένα άσπρο χαπάκι σχετικά μεγάλου μεγέθους.

     Έκπληκτος ο νεαρός αθλητικογράφος που αντιλαμβάνεται τη μυστική κίνηση πλησιάζει τον προπονητή, με τον οποίο τον συνδέει και μια αίσθηση οικειότητας, και του ζητά σχεδόν επιτακτικά να του εξηγήσει:

     «Τι ακριβώς είναι αυτά τα χάπια, ΝΤΟΠΑ;»...

     «Α, μπα, είναι αθώα χάπια συμπυκνωμένης ζάχαρης» του εξηγεί με εμφανέστατη ειλικρίνεια ο προπονητής.

     «Και τι καλό μπορεί να κάνει σε αυτούς τους ώριμους, γυμνασμένους αθλητές ένα χαπάκι συμπυκνωμένης ζάχαρης;» ρωτά ο νεαρός δημοσιογράφος.

     «Τίποτε απολύτως» του απαντά ο προπονητής και συνεχίζει «αλλά οι παίκτες μου πιστεύουν ότι τους βοηθά και έτσι παίζουν…καλύτερα!».

Καρκινοπαθείς: τα πράγματα χειροτέρεψαν εξαιτίας της πανδημίας…

 

                                                                               Στα Blogs & Sites 14, 15 & 16 Ιουνίου, 2021

                                               

      Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ακόμη ένας φίλος και μετά μία φίλη! Δεν φαίνεται να  έχει σταματημό το «θέρισμα» από την «επάρατο» που πολύ φοβάμαι ότι θα σημειώσει έξαρση εξαιτίας της πανδημίας με θεραπείες που ΔΕΝ έγιναν και διαγνωστικά τεστ και επεμβάσεις που αναβλήθηκαν …

     Επειδή πολλοί συμπατριώτες μας διανύουν το ‘τελικό στάδιο’ καρκίνου και οι συγγενείς  τους βρίσκονται σε απόγνωση καταθέτω σήμερα στα φιλικά blogs ένα κείμενο ελπίζοντας να φανεί χρήσιμο σε οικογένειες που βιώνουν το πρόβλημα.

     Ξεκινώ με την πικρή διαπίστωση ότι καμιά κοινωνία δεν προετοιμάζει τα άτομα για τις ψυχοκοινωνικές διαστάσεις του τραγικού ρόλου του καρκινοπαθούς τελικού σταδίου μολονότι μέσα στις επόμενες δεκαετίες 20-25% Ελλήνων και άλλων Ευρωπαίων θα χάσουμε τη ζωή μας από κάποια ανίατη μορφή καρκίνου.

     Σε μια σχηματική παράσταση καρκινοπαθών τελικού σταδίου, συγγενών τους και μελών του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού βλέπουμε ότι:

– στο κέντρο ομόκεντρων κύκλων βρίσκεται το άτομο, στην περιφέρεια βρίσκονται, ανάλογα με το βαθμό συγγένειας και το βαθμό «ταύτισης» οι συγγενείς και,

– στην ίδια βιωματική θέση με τον καρκινοπαθή, σε μια άλλη σειρά ομόκεντρων κύκλων, βρίσκονται  μέλη του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού  που φροντίζουν το άτομο.

     Συγγενείς και ιατρονοσηλευτικό προσωπικό καθημερινά επιστρατεύουν ψυχολογικούς  μηχανισμούς «άμυνας του εγώ»  για τη δική τους ομαλή επιβίωση και διατήρηση ψυχικής ισορροπίας όπως κάνουν και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας στήριξης των ασθενών.

     Ερευνητικές προσπάθειες έχουν αναδείξει το γεγονός ότι το ίδιο το άτομο από την στιγμή που θα πληροφορηθεί ή θα διαισθανθεί ότι βρίσκεται στο τελικό στάδιο ενός καρκίνου βιώνει τρία επίπεδα συναισθηματικών αντιδράσεων:

ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ: Οι ψυχοκοινωνικές διαστάσεις του χρόνιου προβλήματος

  

                                                                                                 Στα Blogs & Sites 7, 8 & 9 Ιουνίου, 2021

     

     Ξεκινώ δηλώνοντας ότι ΔΕΝ είμαι ο μόνος που ασχολήθηκε με το χρόνιο οξύ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ μας πρόβλημα στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Καθώς, όμως, αναδύεται και πάλι στην επικαιρότητα η δραματική μείωση του πληθυσμού της Πατρίδας μας (το 2020 σημειώθηκαν 131.839 θάνατοι και 85.605 γεννήσεις) φέρνω στην προσοχή σας το παρακάτω κείμενό μου που φιλοξενήθηκε στον Τύπο τέλη της δεκαετίας του 1980, και μετά στις αρχές του 2000 (τότε που ανθούσε το Χρηματιστήριο στη χώρα της «φαιδρής πορτοκαλιάς»).

https://www.kathimerini.gr/economy/561309769/meiothike-oso-pote-o-ellinikos-plithysmos-tin-perasmeni-chronia/

     Είναι κοινά αποδεκτό, με αντικειμενικά κριτήρια χωρίς πολιτικές εμπάθειες και σκοπιμότητες, ότι εξαιτίας των τελευταίων 13 μηνών της καταστροφικής πανδημίας covid-19 θα πρέπει να διαχειριστούμε στο εγγύς μέλλον (και πάλι μετά το 2010 τότε που οι «Σύμμαχοι» μας γονάτισαν με τα «Μνημόνια»), πολύ δύσκολες οικονομικά, κοινωνικά και υγειονομικά ημέρες φοβάμαι ότι για μια ακόμη φορά θα αποθέσουμε το ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ στις περιβόητες συμβολικές «Ελληνικές καλένδες».

     Δείτε παρακάτω το σχετικό ηχητικό από την ομιλία μου για το ΟΞΥ δημογραφικό μας πρόβλημα που έκανα στη Σχολή Γονέων Κατερίνης τον Νοέμβριο του 1992 και ευχαριστώ το αγαπημένο blog για την φιλοξενία!

https://www.youtube.com/watch?v=DwlNfXDLgR4

                                    

Ελεύθεροι και απείθαρχοι ξανά στους ελληνικούς αυτοκινητοδρόμους

 

                                                                                 Στα Blogs & Sites 3, 4 & 5 Ιουνίου, 2021

     

     Δόθηκε ήδη το πράσινο φως της «λευτεριάς από τα λοκντάουν της πανδημίας», μπήκαμε στον Ιούνιο, μπροστά μας το μαγευτικό ελληνικό καλοκαίρι και γέμισαν με πεζούς οι δρόμοι και με αυτοκίνητα οι γνωστές Εθνικές μας «καρμανιόλες» συγνώμη οι αυτοκινητόδρομοι θέλω να πω..

     Ήδη ξεχυθήκαμε προς τις παραλίες το περασμένο Σαββατοκύριακο και θα συνεχίσουμε και αυτό που είναι μπροστά μας όπως πάντα χωρίς αίσθηση πειθαρχίας, ανέμελοι οι μεγαλύτεροι στην ηλικία αλλά και οι νεότεροι Έλληνες και Ελληνίδες οδηγοί στις εθνικές και επαρχιακές μας οδούς μετά τις καραντίνες και τα λοκντάουν και … όποιον πάρει ο Χάρος!

     Τι κρίμα, αλήθεια!

     Το πρόβλημα ΔΕΝ το εντοπίζω στις σταθερές συνιστώσες της ποθητής «λευτεριάς κυκλοφορίας και μετακίνησης» που, λίγο πριν το τέλος του φετινού Μάη, μας γλύκανε με τις πρώιμα ζεστές ημέρες υπενθύμισης του ελληνικού καλοκαιριού που μεθά τους πάντες με την θαλασσινή αλμύρα, αντανακλώντας το πεντελικό λευκό και το ανεπανάληπτο στον πλανήτη γαλάζιο του ουρανού, ακτινοβολώντας με κάθε εισπνοή την πρόκληση πόθου και πάθους για έρωτα και ζωή!

     Δεν θα εγκλωβίσω τη σημερινή μου πίκρα στις ευπρόσδεκτες προκλήσεις του τέλους της άνοιξης και της αρχής του ελληνικού καλοκαιριού που μας έρχεται με βήματα γοργά αλλά και δεν μπορώ να αποφύγω την πρόκληση να σας θυμίσω ότι οι αυτοκινητόδρομοί μας ήταν και παραμένουν Εθνικές «καρμανιόλες» στην όμορφη Ελλάδα μας…

Πανελλήνιες 2021: Μια δοκιμασμένη-πρακτική «συνταγή επιτυχίας»

                                     

                                                                                  Στα Blogs & Sites 28,29,30 & 31 Μαίου, 2021

     Σύντομα τελειώνει η σχολική χρονιά (2020-2021) που ταλαιπώρησε βάναυσα τον ψυχικό κόσμο παιδιών, γονέων, παππούδων, γιαγιάδων εξαιτίας της πανδημίας του covid-19, και οι  Πανελλήνιες εξετάσεις του 2021, ξεκινούν Δευτέρα 14 Ιουνίου για τα ΓΕΛ και Τρίτη 15 Ιουνίου για τα ΕΠΑΛ.

     Ήταν και παραμένει αήθεια ότι η εισαγωγή σε Πανεπιστήμιο ή παραγωγική Σχολή των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας εξακολουθεί να θεωρείται ως απαραίτητο πλεονέκτημα για μια αυριανή επιτυχημένη πορεία στην κοινωνία.

     Και έτσι, κάθε χρόνο, η περίοδος των εξετάσεων για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση φορτίζει ψυχοκοινωνικά χιλιάδες αγόρια και κορίτσια και, μαζί, μυριάδες μαμάδων, μπαμπάδων και συγγενών που "ψήνονται" κυριολεκτικά στην προσπάθεια να βρουν το κλειδί που θα ανοίξει την "μαγική πόρτα" κάποιας τριτοβάθμιας Σχολής.

     Μερικές φορές βλέπουμε να πετυχαίνουν παιδιά που ήταν βέβαια καλοί αλλά όχι εξαιρετικοί μαθητές στο Λύκειό τους, φροντιστηριακά προετοιμασμένα, που διέθεταν όμως  αρκετή αίσθηση χιούμορ και είχαν μια ψυχική και σωματική χαλάρωση, την στιγμή που βλέπουμε να αποτυγχάνουν μερικά παιδιά τα οποία ήταν πολύ καλά προετοιμασμένα, αλλά την τελευταία στιγμή  έχασαν τον ψυχικό έλεγχο και υπέστησαν τις καταλυτικές συνέπειες του άγχους...

    Αναμφισβήτητα, όταν μας τυλίξει το άγχος, η απόδοσή μας θα πέσει και μέσα στην απόγνωση του συναισθήματος του πανικού η μνήμη και η κριτική μας ικανότητα θα μειωθούν σημαντικά.

Συνταγή επιτυχίας;

Οι εποχές απαιτούν «Ηγέτες-Οραματιστές» με σταθερές ταυτότητες

                                                     

                                                                                     Στα Blogs & Sites 24, 25 & 26 Μαίου, 2021

     

     Το γνωστό Σεξπηρικό «να ζει κανείς ή να μη ζει» ως ερώτημα στα χείλη του νεαρού Άμλετ διατηρήθηκε στο πέρασμα των αιώνων επειδή εκφράζει μία συγκεκριμένη πανανθρώπινη κατάσταση συναισθηματικής φόρτισης εξαιτίας εμπειρικών δεδομένων που σχεδόν όλοι μας κάποια στιγμή βιώνουμε.

    Εσείς και εγώ, όλοι μας, ξεκινώντας από την εφηβική ηλικία της αναζήτησης και μετά, κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε «ποιος ή ποια είμαι, γιατί υπάρχω και ποια είναι τα νοήματα της ζωής;»

    Στη πορεία της ψυχοκοινωνικής μας εξέλιξης η μεταλλαγή μας από βιολογικά όντα σε κοινωνικά γίνεται μέσα από τις διαδικασίες της κοινωνικοποίησης που ξεκινά με τη γέννησή μας και σταματά με το θάνατό μας.

     Βιώνουμε την καθημερινή μας πραγματικότητα, αντλούμε τα πλαίσια αναφοράς για σκέψεις, ιδέες, αξίες και πράξεις, αποκτάμε εμπειρίες και χαράζουμε την πορεία μας προς το μέλλον. Αποκτάμε, ο καθένας και η καθεμιά τη δικιά μας «ταυτότητα» που είναι, από μία άποψη, μια προέκταση του υπαρξιακού μας πυρήνα, της «φύτρας» με την οποία γεννιόμαστε. 

     Στην ψυχοδυναμική θεωρία η έννοια της «ταυτότητας» αναφέρεται, συνήθως, στην ψυχική οργάνωση που προκύπτει καθώς το άτομο περνά εξελικτικά από διάφορες φάσεις προβληματισμού στη ζωή του.

     Ο καθένας και η καθεμιά μας αντλούμε την υποκειμενική αίσθηση «ταυτότητας» καθώς ερχόμαστε σε μετωπικές αντιπαραθέσεις με εμπόδια, προβλήματα, δυσχέρειες και με την πρόκληση της πετυχημένης επίλυσης ή υπέρβασής τους. Στην καθημερινή πραγματικότητα,  όταν μιλάμε για «ταυτότητα» δεν εννοούμε, συνήθως, τίποτε παραπάνω από μία έννοια συναφή, για μερικούς ίσως και ταυτόσημη, με την υποκειμενική αίσθηση του «εαυτού» μας.

Νέα Τιμητική Διάκριση στον Καθηγητή Γιώργο Πιπερόπουλο

                                

                                                                   Στα Blogs & Sites 17, 18 & 19 Μαίου, 2021

   

     Η νεοσύστατη επιστημονική επιθεώρηση International Journal of Cross-Industry Multicultural Leadership (IJCIML) που εδρεύει στις ΗΠΑ ανέθεσε στον Καθηγητή Γιώργο Πιπερόπουλο μία από τις δύο (άμισθες) θέσεις της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής της.

     https://www.igi-global.com/journal/international-journal-cross-industry-multicultural/243608

     Το νεοσύστατο International Journal of Cross-Industry Multicultural Leadership (IJCIML) καινοτομεί στοχεύοντας σε ηγετική θέση στη Διεθνή επιστημονική κοινότητα ως διεπιστημονικό επιστημονικό περιοδικό που θα εστιάζει στις δομές και τις επιπτώσεις της ηγεσίας από μια πολυπολιτισμική και διεπιστημονική προοπτική. Το IJCIML θα δημοσιεύει άρθρα με πρωταρχική έμφαση στις εμπειρίες των ηγετών σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Θα συζητούνται οι προκλήσεις και οι επιτυχίες της πολυπολιτισμικής ηγεσίας, με πρωταρχική έμφαση στην ηθική, ευκαιρίες καθοδήγησης, δομικά εμπόδια, θεσμικό ρατσισμό και μισογυνισμό, γλωσσική και πολιτιστική αντιπαράθεση, εθνοκεντρικό πατερναλισμό, αναγνώριση και αποδοχή από ομότιμους, στρατηγικές επιτυχίας και εμπόδια στην επιτυχία, όπως προκύπτει από τις εμπειρίες πολυπολιτισμικών ηγετών σε όλες τις μορφές βιομηχανικής παραγωγής και τους επιμέρους κλάδους

     Ο Γιώργος Πιπερόπουλος είναι συνταξιούχος καθηγητής και πρώην πρόεδρος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και τώρα επίτιμος καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Βρετανικού Durham University.΄Eχει επίσης διατελέσει άμισθος επισκέπτης καθηγητής στις Σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων των Βρετανικών Πανεπιστημίων του Newcastle και του Northumbria.       

Ηγέτες ή ατάλαντοι κυνικοί επιβήτορες θώκων Εξουσίας;

                                          

                                                                           Στα Blogs & Sites 13, 14 & 15 Μαίου, 2021

    

     Το θέμα Ηγεσίας-Εξουσίας έκανε δραματικά επίκαιρο η λαίλαπα της πανδημίας covid-19 που ταλανίζει ολάκερη την ανθρωπότητα από τον Φεβρουάριο του 2020 καθώς «ξεσκέπασε» γύμνιες σε επίπεδα Συστημάτων Υγείας και κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικών δραστηριοτήτων διεθνώς και στα λάθη και τις ολιγωρίες τόσο του  Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας όσο και  Ηγετών χωρών-μελών του ΟΗΕ στη έγκαιρη λήψη αποφάσεων.

     Η Έκθεση της Ανεξάρτητης Επιτροπής Μελέτης της Πανδημίας με τίτλο (σε ελεύθερη μετάφραση) «Covid-19: να είναι η τελευταία επιδημία» δημοσιεύθηκε χτες Τετάρτη 12 Μαΐου στο έγκυρο διεθνές Ιατρικό περιοδικό LANCET και φιλοξενείται εκτεταμένα στα Διεθνή Έντυπα & Ηλεκτρονικά ΜΜΕ:

 https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(21)01095-3/fulltext?rss=yes

https://doi.org/10.1016/S0140-6736(21)01095-3

       Η Έκθεση συνιστά μια δραματική πρόσκληση στους Λαούς της Γης να «φιλοσοφήσουμε» σκεπτόμενοι πώς εκλέγουμε Ηγέτες που καθορίζουν την μορφή και την ποιότητα της ζωής μας.

                         ***********************************

     Ελάτε να διερευνήσουμε τι σημαίνει ο όρος Εξουσία.

     Εξουσία σημαίνει ισχύ ή δύναμη, ικανότητα αυτών που την κατέχουν και την ασκούν να απαιτούν και να πετυχαίνουν υπακοή, πειθαρχία, συμμόρφωση στα προστάγματά τους και στην εκπλήρωση στόχων που αυτοί θέτουν ακόμη και όταν η εκπλήρωσή τους απολήγει σε καθοριστική διαμόρφωση της ζωής, των ενδιαφερόντων, ακόμα και των συμφερόντων αυτών που τους εξέλεξαν.

     Ο Max Weber ο μεγάλος Γερμανός κοινωνιολόγος θεώρησε την εξουσία, την δύναμη ή ισχύ, ως «Την εκμετάλλευση της ευκαιρίας από ένα ή περισσότερα άτομα για την επιβολή της δικιάς τους βούλησης σε κοινά θέματα, άσχετα με την αντίσταση που προβάλλουν άλλα πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο...»

     Και ο Robert MacIver, ο Αμερικανός κοινωνιολόγος έγραψε ότι «Οι κάτοχοι εξουσίας αποκτούν το δικαίωμα να καθιερώσουν τη δικιά τους πολιτική σε κάθε φάση της ανθρώπινης δραστηριότητας, να κρίνουν πρόσωπα και καταστάσεις, να ασκήσουν διαιτητικό-ισορροπητικό ρόλο σε αντιδικίες και να επιβληθούν στους συνανθρώπους τους.»

     Η εξουσία αντλείται και ασκείται με τρείς θεμελιακούς τρόπους:

με την εφαρμογή ωμής βίας ή με την επιβολή της ψυχολογίας του φόβου,

με βάση το κληρονομικό δίκαιο των ηγεμονικών καθεστώτων,

και από τη δημοκρατική και αβίαστη αναγνώριση από τους Λαούς ηγετικών χαρακτηριστικών αυτών που την κατέχουν και την ασκούν.

Μια σύντομη ματιά σε τέσσερις τύπους εφήβων

                                                                      

                                                                                    Στα Blogs & Sites 10, 11 & 12 Μαίου, 2021

     

     Καλημέρα και καλή εβδομάδα στα Γυμνασιόπαιδα και τα παιδιά των Δημοτικών Σχολείων & Νηπιαγωγείων σε ολόκληρη την Ελλάδα τα οποία από σήμερα ξαναγύρισαν στα θρανία τους.

     Ομολογώ ότι με χαροποίησαν ιδιαίτερα οι αντιδράσεις αμέτρητων αναγνωστών που διάβασαν το άρθρο μου με τίτλο «Γονείς: τους εφήβους σαν τα μάτια σας» που φιλοξενήθηκε εδώ στο αγαπημένο blog την περασμένη εβδομάδα. Ανταποκρινόμενος σε κάποια επιμέρους ερωτήματα αναγνωστών καταθέτω σήμερα τα διεθνή δεδομένα από Θεωρητικές και ερευνητικές προσπάθειες που απολήγουν στη διαφοροποίηση 4 τύπων εφήβων και συγκεκριμένα: «κομφορμιστές. ιδεολόγους. ηδονιστές, και αντικοινωνικούς».

     Επιγραμματικά θα αναφέρω παρακάτω τα κύρια χαρακτηριστικά που καθορίζουν τον καθένα από τους 4 αυτούς τύπους σημειώνοντας όμως ότι υπάρχει και η μη αναφερόμενη 5η περίπτωση όπου κάποιοι έφηβοι δείχνουν σύμμικτα χαρακτηριστικά καθιστώντας έτσι πιο δύσκολη την ένταξή τους σε έναν από τους 4 τύπους.

Ο κομφορμιστής έφηβος επιθυμεί να βελτιώσει την προσωπική του ζωή, να ξεπεράσει σε όλους τους τομείς της δραστηριότητάς του τους γονείς του, να επιτύχει μέσα στο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα στο οποίο ζει και μεγαλώνει  Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κομφορμιστής έφηβος είναι άτομο με γερασμένη ψυχή εγκλωβισμένη στο νεανικό του κορμί!

Ο ιδεολόγος έφηβος εκδηλώνει κάθε στιγμή και σε κάθε περίπτωση τη βαθιά του δυσαρέσκεια για το σύστημα αξιών, τον τρόπο ζωής και τα κοινωνικό-οικονομικά δεδομένα των ενηλίκων γονιών, συγγενών και του κοινωνικού συστήματος γενικότερα.

Γονείς: τους εφήβους «σαν τα μάτια σας…»

                                                                      

                                                                                    Στα Blogs & Sites 6, 7 & 8 Μαίου, 2021

     

     Για την εφηβική ηλικία, «το κρίσιμο σταυροδρόμι» στην πορεία προς την ωρίμανση του καθένα και της καθεμιάς μας καταθέτω σήμερα μια εκτενή περιγραφή ελπίζοντας ότι θα φανεί χρήσιμη στους γονείς αλλά και στους εφήβους που επισκέπτονται και διαβάζουν τις απόψεις που καταθέτω συχνά στο αγαπημένο blog.

     Το κάνω καθώς καθημερινά συνειδητοποιώ ολοένα και περισσότερο ότι στην Ελλάδα που την τελευταία 10ετία βίωσε την οικονομική καταπίεση της τρόικα (τώρα των «θεσμών»), και του οικονομικού, ψυχοκοινωνικού, παιδαγωγικού, πολιτισμικού και πολιτιστικού δράματος που βιώνουμε εδώ και 14 μήνες με την πανδημία covid-19 απαιτείται οι γονείς, και μαζί τους παππούδες, γιαγιάδες και άλλοι συγγενείς να σκύψουμε με προσοχή και να στηρίξουμε τα παιδιά μας σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ζωής τους.

     Σύμφωνα με τις διεθνείς συζητήσεις παιδαγωγών, κοινωνιολόγων και ψυχολόγων εάν υπήρχε κάποιος εύστοχα περιγραφικός όρος της εφηβείας, αυτός θα μπορούσε να ήταν, όσο και αν αυτό ακούγεται σχεδόν οξύμωρο, η ΑΛΛΑΓΗ!

     Αναμφίβολα κάθε στάδιο της ανθρώπινης ζωής χαρακτηρίζεται από αλλαγές, αλλά και σε κάθε φάση της εξελικτικής μας πορείας υπάρχουν κάποια λιγότερο ρευστά πλαίσια αναφοράς, υπάρχει κάποια αίσθηση σταθερότητας.

     Για τους εφήβους, όμως, για τα αγόρια και κορίτσια αυτή η αναπτυξιακή περίοδος της ζωής τους αποτελείται από μια διαδοχική εναλλαγή ψυχοσωματικών, ψυχοκοινωνικών και ψυχοσεξουαλικών μεταλλαγών, αναζητήσεων και προσπαθειών για την εδραίωση της ατομικής, της υπαρξιακής τους ταυτότητας.

     Σε θέματα σωματικής οντότητας οι έφηβοι  σχεδόν ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι έπαψαν να είναι παιδιά και βλέπουν το σώμα τους να αλλάζει μέρα με τη μέρα.

     Τα χέρια, και μαζί τους τα σκέλια μακραίνουν και καθώς σχηματίζονται τα κορμιά του αυριανού άντρα και της αυριανής γυναίκας οι έφηβοι αρχίζουν να διακατέχονται από ενδόμυχες αμφιβολίες για το σώμα τους, να προβληματίζονται εάν και κατά πόσο θα είναι...αρεστοί.

     Στον ψυχό-συναισθηματικό τομέα ο έφηβος αρχίζει να αισθάνεται "σπουδαίος" και αυτό συχνά παρεξηγείται ως ένδειξη αναίδειας ή αυθάδειας από τους γονείς, το αγόρι και το κορίτσι αρχίζουν να απαιτούν να "τους πάρουμε στα σοβαρά" αποζητούν ελευθερία κινήσεων και πράξεων, αντίμαχοι με θέσεις, στάσεις και απόψεις γονιών και καθηγητών και εκφράζουν την άποψη που έχουν για το κάθε τι και για τον καθένα.

     Όμως η πλέον δυναμική και για πολλούς εφήβους και γονείς ίσως ψυχολογικά τραυματική μεταλλαγή άρρηκτα δεμένη με την εφηβεία είναι η υποκειμενική ανακάλυψη, η αιφνίδια αναγνώριση και η επιτακτική ανάγκη προσωπικής αντιμετώπισης της ανθρώπινης σεξουαλικότητας!

     Σε αυτήν την περίοδο σημαδεύεται για τον καθένα μας η γενικότερη θεώρηση της ψυχοσεξουαλικής ταυτότητας του αυριανού άνδρα και της αυριανής γυναίκας.