Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Η..."αψυχολόγητη" συμπεριφορά..

Αφορμή για το σημερινό μου σχόλιο μου δίνουν οι πολλές και συχνές  εκδηλώσεις ΘΥΜΟΥ από επαγγελματίες παίκτες και μάλιστα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες οι οποίες και ακυρώνουν κάθε προσπάθεια ερμηνείας ή παρερμηνείας και….λαθεμένης αντίληψης των δρώμενων!...
Ο “Θυμός” από επαγγελματίες παίκτες κοστίζει κόκκινες κάρτες καθώς η γνωστή σκηνή επαναλαμβάνεται μυριάδες φορές στη διάρκεια του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος..Οι Λατίνοι έλεγαν εκφραστικότατα "τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν..." .... Στην περίπτωσή μας, ισχύει η παράφραση : "τα λόγια πετούν, οι πράξεις μένουν.." και φυσικά, τιμωρούνται! Πρόκειται για τις περιπτώσεις που ο θυμός - όσο "δικαιολογημένος" και αν είναι, μετατρέπεται σε εκνευρισμό και αυτός με τη σειρά του στερεί τον παίκτη από τον απαραίτητο ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟ.... Τα αποτελέσματα είναι επίσης γνωστά καθώς έχουμε μιά “αψυχολόγητη “ ενέργεια....

Μπάλα... "έρως ανίκατε...μάχαν!"

Οι άνθρωποι που αναλώνουν την ζωή τους για να φτάσουν στην κορυφή, τα άτομα που ανοίγουν μονοπάτια στην Επιστήμη, τις Τέχνες, το Εμπόριο, στα Γράμματα, στην Πολιτική, όπως και στα Σπορ αναμφίβολα «έχουν τον λόγο τους», διαθέτουν εκείνη την ξεχωριστή ψυχοσύνθεση που τους ωθεί, σαν κάποια αδήριτη ανάγκη στην ολοκλήρωση του σκοπού τους άσχετα με τις θυσίες, τους κόπους, το μόχθο, τις στερήσεις τα κάθε λογής εμπόδια που παρεμβάλλονται και πρέπει να ξεπεραστούν!...Μια ολάκερη ζωή δοσμένη, με απαράμιλλη, ερωτική αφοσίωση, σ’ ένα σκοπό!...

Herr Otto Rehagel, σε ευχαριστούμε!...

Θα μπορούσα να βάλω υπότιτλο «Η μαγική φλογέρα του Ότο»
Καθώς με αφορμή την παγκόσμια ποδοσφαιρική φιέστα, το τέλος της πορείας της ΕΘΝΙΚΗΣ μας ομάδας που μας συγκίνησε και μαζί το τέλος του εντυπωσιακού «γάμου» του Γερμανού προπονητή Ότο Ρεχάγκελ και των ονείρων των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων που μέχρι την άφιξη του Ότο πριν 10 χρόνια ήταν «εφιάλτες» και «όνειρα θερινής νυκτός» θέλω να σας μεταφέρω τις σκέψεις μου δανειζόμενος το σενάριο εκείνου του αλληγορικού παραμυθιού με τον άνθρωπο που παίζοντας τη «μαγική φλογέρα» (ή τον μαγικό αυλό, Die Zauberflöte του Μότσαρτ) γοήτεψε τα παιδιά του χωριού και τα έκλεψε από τους γονείς τους.....

Προλήψεις στα...γήπεδα!

Παρασκευή και, για μερικούς ευτυχώς όχι...13 σήμερα, και σκέφτηκα ότι θάπρεπε να ρίξουμε μιά ματιά και στα…γήπεδα και στις δυσκολίες παικτών, προπονητών, παραγόντων και φιλάθλων με τον αποκρυφισμό...
    Ο φακός της τηλεοπτικής κάμερας κάνει το γνωστό ζουμ....Σε κλόουζ άπ, εκατομμύρια τηλεθεατών "συλλαμβάνουν" τον γνωστό αθλητή σε μια εντελώς προσωπική του στιγμή -την ώρα που...σταυροκοπιέται....Στον πάγκο, ο προπονητής κλείνει τα μάτια του και ενδόμυχα κάνει μια ευχή.....

Καταθέτω μερικές...ατάκες!

Ας θυμηθούμε «το Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν»…με μερικά σλόγκαν:
Λέγαμε, «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο» τώρα πιa λέμε «ουδέν κρυπτόν από την…Google!»
      Λέγαμε, «γειά σου τι κάνεις» στον φίλο ή πάλι «γειά σας τι κάνετε» στους γνωστούς…Στην Ελλάδα της τρόικα πρέπει πια να λέμε «γειά σου, σήμερα τι σου…κάνανε;» ή πάλι «γειά σας, εσάς τι σας…κάνανε;»
      Λέω, μια και η ΝΔ ετοιμάζεται για εκλογές: Κύριε Σαμαρά, miracolo, miracolo! Σε προσωρινή παύση επισήμως από τη θέση του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας ο κ Ψωμιάδης και με επικύρωση από το ΣτΕ!...Στη θέση του, όπως το «φροντίσατε» πέρυσι με την ιστορική σας παρέμβαση για λόγους αποφυγής της οικογενειοκρατίας, ο κ…Ψωμιάδης!...

Εάν έχεις πίστη κόψε το σχοινί!...

(Τα μέτρα που μας έχουν επιβληθεί είναι πρωτόγνωρα και δυστυχώς αυτοί που μας Κυβέρνησαν μας έφτασαν μέχρι  εδώ αλλά δεν  φρόντισαν να μας δώσουν τις δεξιότητες που απαιτούνται  για να ανταπεξέλθουμε στις σκληρές δοκιμασίες. Καιρός να θυμηθούμε, χωρίς βέβαια να γίνουμε μοιρολατρικά θρησκόληπτοι  το «βόηθα Παναγιά» και το  «έχει  ο  Θεός»
των γονιών μας… Την πατρότητα του κειμένου που ακολουθεί δεν  την γνωρίζω αλλά καθώς την ερχόμενη Δευτέρα θα γιορτάσουμε το πατροπαράδοτο ελληνικό 15Αύγουστο σκέφτηκα να αναρτήσω την ιστορία του ορειβάτη που αποδείχτηκε ότι του έλειπε η…πίστη!)....

Κύριε Παγκαλε, σας ευχαριστώ!...

Ο τίτλος μου ΔΕΝ ενέχει ούτε σταγόνα ειρωνικής διάθεσης καθότι μετά την προχθεσινή (20 Σεπτεμβρίου 2010) τοποθέτηση του «νούμερο 2» της Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης της Ελλάδας εποχή της…τρόικας, αισθάνομαι ότι του οφείλω το ευχαριστώ!
      Και εξηγώ: Τρεις δεκαετίες τώρα αναρωτιόμουνα και εγώ όπως εκατομμύρια άλλων συμπατριωτών μας ΠΟΤΕ θα βρεθεί ο άνθρωπος που θα πει στον Ελληνικό Λαό την αλήθεια, Μόνο την Αλήθεια και Τίποτε άλλο εκτός από την αλήθεια και ΠΟΙΟΣ θα είναι αυτός ο άνθρωπος…

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Λίγοι στο «Φέουδο», πολλοί στο «φούντο»!..

Η οικονομική ύφεση τσουρουφλίζει πια και εμάς τους Έλληνες πού μέχρι το καλοκαίρι του 2009 είχαμε τις  κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις  του τότε Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή ότι είμαστε…θωρακισμένοι!....

Ποιός θα χρεωθεί το εθνικό μας..."τουρλού;"

Στην ψυχοκοινωνική θεωρία αποτελεί κοινά αποδεκτή θέση ότι η χάραξη ορίων και ο προσδιορισμός κάποιων στοιχείων αποδεκτής ατομικής και συλλογικής συμπεριφοράς είναι απαραίτητα για τη θεμελίωση "πλαισίων αναφοράς". Από αυτά τα πλαίσια απορρέει το πλέγμα των γραπτών και άγραφων νόμων που ενσωματώνονται στη συστοιχία δομών και θεσμών κάθε κοινωνίας και με σημείο αναφοράς τα ήθη και τα έθιμα κάθε λαού προσδιορίζουν την ατομική και συλλογική μας συμπεριφορά.....

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Στρες, οδικό ατύχημα και ψυχικό τραύμα...

Το «ψυχικό τραύμα» ως έννοια που χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες ψυχοκοινωνικές αντιδράσεις ενός ατόμου το ανέλυσε με περισσή επιτυχία στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα όχι μόνο για την εποχή του αλλά και διαχρονικά για όλες τις εποχές ο πατέρας της ψυχανάλυσης, Sigmund Freud....

Αποποινικοποίηση χρήσης "ελαφρών" ναρκωτικών;

Διάβασα την πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης για την προώθηση κάποιων σχεδίων αποποινικοποίησης (ελαφρών) ναρκωτικών ουσιών (μιλάμε για χασίς-φούντα-μαριχουάνα-μπάφο ή και…άλλα) και επέλεξα να κάνω με καλόπιστο χιούμορ την ΠΡΩΤΗ αντίδρασή μου θυμίζοντάς ςας το παλιό ανέκδοτο με τον πίθηκο, τη σαύρα, τον κροκόδειλο και το μπάφο…
Κάθεται ανέμελος ο πίθηκος (κάποιοι λένε το Κοάλα) στα χαμηλά ενός δέντρου, καπνίζει ώρα τώρα τον μπάφο του και έχει «φτιαχτεί» για τα καλά. Έξω ζόρια και σεκλέτια, μες την τρελή χαρά…     Τον βλέπει μια περαστική φίλη του σαύρα και στη γλώσσα των ζώων τον ρωτά περίεργη,

Φλερτ; Δεν ξέρω...Φοβάμαι!...

Εποχή της έκρηξης στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας η δική μας αλλά το κλασικά γοητευτικό μέσο και η τεχνική του φλερτ, της ανέκαθεν γνωστής ως  πρόσωπο-με-πρόσωπο επικοινωνίας, με απώτερο στόχο την ρομαντική προσέγγιση εκπροσώπων των δύο φύλων έχει γίνει «....αγαθό σε ανεπάρκεια.»   Θα έχετε ήδη διαπιστώσει αυτοπροσώπως φίλες και φίλοι αναγνώστες, ότι η πάλαι ποτέ κραταιά και συνάμα ευαίσθητη τέχνη του φλερτ, οδεύει προς αφανισμό.... Σύμφωνα μάλιστα με τις σχετικές έρευνες συναδέλφων του Πανεπιστημίου Stanford της Πολιτείας Καλιφόρνια των ΗΠΑ, οι σύγχρονοι άνδρες, σε ποσοστά που αγγίζουν το 50%, αισθάνονται νευρικότητα όταν βρίσκονται σε παρέα γυναικών...Και σεις, όμως, κυρίες μου, ως γυναίκες δεν μένετε πολύ πίσω στα στατιστικά στοιχεία της...νευρικότητας που προκαλεί η πρόσωπο-με-πρόσωπο επικοινωνία.

Αιώνια η διαμάχη των 2 φύλων...

Με ορατό το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα που –  με αιτία τη δραματική οικονομική πραγματικότητα -  φαίνεται να δημιουργεί η προσπάθεια εξίσωσης των ορίων ηλικίας των εργαζομένων γυναικών με αυτά των ανδρών για την απόκτηση του δικαιώματος συνταξιοδότησης ας ρίξουμε μια σύντομη κοινωνιολογική και ψυχολογική ματιά στην διαιωνιζόμενη διαμάχη των δύο φύλων.... 

Smirting : καπνίζουν & φλερτάρουν...

Η σημερινή μου ανάρτηση στηρίζεται σε δύο εννοιολογικούς πυλώνες και συγκεκριμένα στο κλασικό μας ρητό που σοφά διατείνεται  «ουδέν κακόν αμιγές καλού» και στην νέα αγγλοσαξονικής προέλευσης έννοια του smirting ( δηλαδή smoking και flirting) με αφορμή ένα αναδυόμενο και πολύ ενδιαφέρον κοινωνιολογικό-ψυχολογικό φαινόμενο που έχει ως γενετήρια βάση και παραγωγικό εφαλτήριό του την πρόσφατη απαγόρευση καπνίσματος σε κλειστούς χώρους. Υποθέτω ότι έχουμε πλέον όλοι μας προσωπικές εμπειρίες από άτομα, άνδρες και γυναίκες κάθε κοινωνικής-οικονομικής στάθμης και επιπέδων μόρφωσης που εξέρχονται από τα γραφεία τους και επιδίδονται με ιδιαίτερο πάθος στην κακιά – και «βρώμικη» πλέον - συνήθεια του καπνίσματος....

Παιδιά, θυμηθείτε το...φιλότιμο!

Στην πατρίδα μας, πέρα από τα θαλασσόβρεκτα ακρογιάλια, τον καταγάλανο ουρανό, τα ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, υποτίθεται ότι είχαμε (δεν το βάζω σε ενεστώτα) και το μοναδικό στην υφήλιο χαρακτηριστικό γνώρισμα που το ονομάζουμε...φιλότιμο και δεν μεταφράζεται σε άλλη γλώσσα με…τίποτε!
      Θα μου πείτε, φίλες και φίλοι αναγνώστες ότι τα ακρογιάλια μας, τις τελευταίες δεκαετίες, μετά τις επιδρομές των συναλλαγματοφόρων ορδών και των ντόπιων επιδρομέων μπορεί να παραμένουν θαλασσόβρεκτα αλλά έχουν εμπλουτισθεί με μύριους τόνους βιομηχανικών υπολειμμάτων της καταναλωτικής μας κοινωνίας σε σημείο ώστε σε κάποια μέρη να μην μπορείς να ξεχωρίσες πια το υγρό στοιχείο από την γήϊνη μάζα των κάθε λογής...σκουπιδιών...