Ο Κύριος Τσίπρας στο ΠανΜακ

                                                                                                Στα Sites & Blogs 20 & 21 Φεβρουαρίου, 2025

     

     Η αλήθεια είναι ότι πέρασε χωρίς ιδιαίτερα έντονη προβολή η επίσκεψη του τέως Πρωθυπουργού μας και τέως Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ,Π.Σ. κ Αλέξη Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όπου απένειμε βραβεία του «Ιδρύματος Τσίπρα» σε φοιτητές και φοιτήτριες για εργασίες τους με θέμα τις ειρηνικές επιλύσεις συγκρούσε ων στο χώρο των Βαλκανίων.

     Θα αναρωτηθείτε, λοιόν εύλογα, φίλες και φίλοι μου αναγνώστες γιατί το επαναφέρω στη δημοσιότητα και θα σας απαντήσω αιτιολογώντας και τον χαρακτηρισμό «καχυποψίας» στο σημερινό μου πιπεράτο.

     Το κάνω επειδή είδα στις φωτογραφίες από την συγκεκριμένη εκδήλωση αριστερά του κ Τσίπρα και της συζύγου του να κάθεται χαμογελαστός ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Καθηγητής κ Στέλιος Κατρανίδης ο οποίος, όπως άκουσα, τον υποδέχθηκε στην είσοδο του Πανεπιστημίου (αυτό είναι εθιμοτυπικά σωστό και ακαδημαϊκά επιβαλλόμενο αφού ο Πρύτανης κάθε Πανεπιστημίου είναι, εξ ορισμού,ο Οικοδεσπότης.)

     Η παρουσία του κ Τσίπρα  στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα στο Πανεπιστήμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ θύμισε μετά από πολλά χρόνια την ‘Συμφωνία των Πρεσπών» με την δική του υπογραφλή ως Πρωθυπουργού.

Αγαπητοί 300 εσείς πότε θα πάρετε τη «Μεγάλη» απόφαση;

 

                                                                                                Στα Sites & Blogs 17 & 18 Φεβρουαρίου, 2025

    

     Οι «Λογομαχίες»  Αρχηγών  και εκπροσώπων των Πολιτικών μας Κομμάτων για Τέμπη, Παιδεία, Οικονομία, «Μνημονιακά», Λαθρομετανάστες, Ακρίβεια, Νερό, Συντάξεις, και άλλα  που ταλανίζουν τον Ελληνικό Λαό έχουν επισήμως πιά μεταφερθεί στα τηλεοπτικά κανάλια καθώς όταν βλέπουμε εικόνες από τις Συνεδρίες στη Βουλή διαπιστώνουμε ότι αντί για τους 300 εκπροσώπους που στείλαμε εκεί τις περασμένες εκλογές παρίστανται κατά κανόνα σχεδόν, τί κρίμα αλήθεια, μόνο δέκα ή δεκαπέντε και καμιά φορά ούτε πέντε!...

     Παρακολουθώ εσένα, συμπολίτη μου Βουλευτή, να περπατάς αρκετή ώρα, με το κεφάλι σκυφτό, με εκείνη τη χαρακτηριστική βραδυπορία που δείχνει άτομο προβληματισμένο. Υποθέτω, καλοπροαίρετα, ότι στροβιλίζονται στο νου σου γνώριμες σκέψεις, όμορφες στιγμές, γνωστά πρόσωπα, αγαπημένα, τώρα θαμπά, χαμένα στο συναίσθημα οργής που σε πνίγει…

     Προφανώς είναι μεγάλη η απόφαση και είναι επιτακτική η ανάγκη να την πάρεις, και σταδιακά το συνειδητοποιείς, καθώς περιδιαβαίνεις τους δρόμους της δικιάς σου πόλης, της δικιάς σου αγαπημένης «φυλακής…».