Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Κυριακή «κοντή» γιορτή σε ημέρες ιστορικές!..

Δημοσιεύθηκε στα blogs 10-11/ Φεβρουαρίου/ 2012

     Ότι ζούμε ημέρες ιστορικές είναι γεγονός αναμφισβήτητο όπως είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι εδώ και δύο χρόνια μας «στύβουν» αρχικά το αυτοδύναμο ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια οι Συγκυβερνώντες με το ΠΑΣΟΚ, Νέα «Νέα Δημοκρατία» του κ Σαμαρά και ΛΑΟΣ του κ Καρατζαφέρη!
    Ότι είναι απολύτως δυσνόητη ακόμη και για τους πλέον ευφυείς και έμπειρους κατόχους διδακτορικών πτυχίων σε Οικονομικά, Κοινωνιολογία και Ψυχολογία η «αμφιθυμική» στάση του κ Σαμαρά που ΣΤΗΡΙΖΕΙ την «Μνημονιακή» Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (στην οποία ο κ Παπανδρέου διαθέτει 40 Υπουργούς ενώ ο ίδιος μόνο…6) και ταυτόχρονα διακηρύσσει προς ΟΛΕΣ τις κατευθύνσεις ότι αυτός και το Κόμμα του παραμένουν ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ συνιστά γεγονός περίεργο και…αξιοθαύμαστο για την πρωτοτυπία του!

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Συμφώνησαν να μας σώσουν ή να μας…θάψουν;

Δημοσιεύθηκε στα blogs 9-10/ Φεβρουαρίου/ 2012

    Ωραίο θα το  χαρακτήριζα το «Επικοινωνιακό Παιχνίδι» του κ. Καρατζαφέρη να απαιτήσει μεταφρασμένο στα ελληνικά μνημόνιο και την ΑΡΝΗΣΗ του να ΜΗΝ συμμετάσχει στο Συμβούλιο Αρχηγών ώσπου να το εκτιμήσει σε «ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ»…
   Τελικά, πήγε (πότε πρόλαβε και το μελέτησε σε…βάθος;) προφανώς το ψήφισε (ΔΕΝ απέσυρε τους 4 Υπουργούς του) και βγαίνοντας απήγγειλε…Καβάφη!
   Προσωπικά, ΔΕΝ θέλω να τον ξαναδώ αυτόν και πολλούς παλιούς φίλους στην Κοινοβουλευτική και όχι μόνο ομάδα του ΛΑΟΣ για το υπόλοιπο της φυσικής μου ύπαρξης (και μη μου πείτε, έ και τι έγινε, ή… σκασίλα τους). 
     Όσο για τον κ. Σαμαρά, αυτόν και τη »Νέα, Νέα Δημοκρατία» της ΠΟΛΑΝ αποφεύγω να τους βλέπω ή να τους ακούω καθώς τους έχω διαγράψει από την οπτική και ακουστική μου αντίληψη από καιρό!...

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Η «υποχρεωτική» συγκατοίκηση!

Δημοσιεύθηκε στα blogs 6-7/ Φεβρουαρίου/ 2012
      
   Το σημερινό μου άρθρο υπάρχει στα περιεχόμενα του γνωστού «best-seller» βιβλίου μου με τίτλο «Ένας Ψυχολόγος στο γήπεδο» που είχαν δημοσιεύσει τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ το 1994…
   Κάποιες στιγμές καθώς η κωμωδία προκαλεί σπαραξικάρδιο γέλιο, ενώ σε άλλες στιγμές το δράμα φέρνει αταμάτητο κλάμα αποφάσισα να το δημοσιεύσω στα αγαπημένα μου blogs…
    Στο ποδόσφαιρο, όπως και σε άλλα ομαδικά σπορ, είναι υποχρεωτική για μια τουλάχιστον νύχτα η…συγκατοίκηση παικτών στο δωμάτιο κάποιου ξενοδοχείου…
    Κάποιοι  Έλληνες διαπιστώνουν καθώς περνούν οι εβδομάδες ότι ίσως ΤΕΛΙΚΑ να μην είναι «εκούσια» αλλά μάλλον ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ η «συγκατοίκηση» των κκ Παπανδρέου, Σαμαρά, Καρατζαφέρη με τον διορισμένο στη Θέση του Πρωθυπουργού Dr Λουκά Παπαδήμο…
    Στον κόσμο των σπορ την «συγκατοίκηση» την καθιστά  υποχρεωτική ο προπονητής και τα συμβόλαια που υπέγραψα οι παίκτες με την ομάδα τους…
    Στην τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα ποιος είναι ο «προπονητής» και πόσο δεσμευτικά είναι τα συμβόλαια που υπέγραψαν 253 Βουλευτές αλλά ΟΧΙ ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ; 

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

7 «πιπεράτες» ερωτήσεις στους 7 «Κυβερνήτες» της Ελλάδος

Δημοσιεύεται στα blogs σήμερα, 7/ Φεβρουαρίου/ 2012

Εάν προσθέσουμε στα 4 πρόσωπα που μας ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ, δηλαδή τους 3 Αρχηγούς Κομμάτων κκ Παπανδρέου, Σαμαρά, Καρατζαφέρη και τον Πρωθυπουργό κ Παπαδήμο τους 3 εκπροσώπους των δανειστών μας του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ (την Τρόικα που τους εκπροσωπεί ενταύθα) καταλήγουμε στον συμβολικά σημαντικό (για κάποιους ίσως και «μαγικό») αριθμό ΕΠΤΑ!
Αφήνω στον ιστορικό του μέλλοντος να κρίνει εάν και οι 7 ήταν…υπέροχοι ή κάτι άλλο…
Επί του παρόντος αυτό που νιώθουμε ως Έλληνες είναι ότι μας βγάζουν δόντια και μας χειρουργούν ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ!...

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Έτσι, χτες, έφυγε...οριστικά!..

Δημοσιεύθηκε στα blogs 5-6/ Φεβρουαρίου/ 2012

Το πρόβλημα των θανάτων από ναρκωτικά ΔΕΝ φαίνεται να βρίσκει λύση και οι αριθμοί όχι μόνο ΔΕΝ μειώνονται αλλά, δυστυχώς, αυξάνονται και μέσα στο γενικευμένο κλίμα οικονομικής αστάθειας, αυξανόμενης ανεργίας και προοπτικών εξαθλίωσης σε σχέση αντιστρόφως ανάλογη με τα καταγραφόμενα περιστατικά μειώνεται το ενδιαφέρον της Ελληνικής κοινής γνώμης, μειώνεται στη συλλογική μας συνείδηση η σημασία του θανάτου για την  οικογένεια που χάνει ένα παιδί, απαξιώνεται η ζωή ατόμων που είναι κυριολεκτικά «άρρωστα»…