Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2025

Προτείνω από σήμερα να λέμε: Καλά Χριστούγεννα!...

 

                                                                                              Στα Sites & Blogs 11, 12 & 13 Δεκεμβρίου, 2025

     

     Θα σας επιστρέψω με το σημερινό μου πιπεράτο σχόλιο στις Αρχές Δεκεμβρίου του 2024 όταν βρέθηκα για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες μήνα Δεκέμβριο στην γενέτειρά μου Κατερίνη και είδα στην Κεντρική πλατεία ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ τον Χριστουγεννιάτικο στολισμό, μια τεράστια αψίδα εισόδου με χιλιάδες λαμπιόνια και τις λέξεις Merry Christmas και στην πινακίδα της Φάτνης επιγραφή: «Δήμος Κατερίνης- Χρόνια Πολλά…» 

     Και αφού ΔΕΝ είδα πουθενά τις δύο γεμάτες νοημάτων και πλήθους μηνυμάτων Ελληνικές λέξεις ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ εξοργίστηκα και έστειλα σε ιστότοπους, εφημερίδες και blogs το άρθρο μου που φιλοξενήθηκε εντός και εκτός Πιερίας με τίτλο:

     «Δημοτικοί Άρχοντες ΟΧΙ “Merry Christmas” – Καλά Χριστούγεννα!..»

      Επειδή ανέκαθεν φροντίζω να μην αδικήσω κανέναν σας πληροφορώ ότι η νέο-εκλεγμένη το 2023 Δημοτική Αρχή Κατερίνης απάντησε στο δημοσίευμα μου λίγες μέρες αργότερα, Δεκέμβριο του 2024 δηλώνοντας:

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2025

ΦΤΩΧΕΙΑ: τότε ήταν οικονομική «ανέχεια»!.. Τώρα ΚΑΙ «ένδεια» Αξιών-Ιδανικών!..

                                                                                                   Στα Sites & Blogs 8,9 & 10 Δεκεμβρίου, 2025

     

     Λέει το παλιό Ινδικό δίστιχο Tiruvalluvars Tirukural:

     «Ρωτήστε τι είναι πιο άθλιο από το να είσαι φτωχός, και η απάντηση είναι ότι μόνο η φτώχεια πονάει όπως η φτώχεια…» 

     Δεν το είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος, ούτε Μητροπολίτης, αλλά το κατέθεσε επιγραμματικά ο Αρχιεπίσκοπος της Βραζιλίας Dom Helder και τα λόγια του έχουν μεταμορφωθεί σε ένα σύγχρονο «σλόγκαν»:  

      «Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο!…Αλλά όταν ρωτάω τους πλούσιους γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή…» 

     Εμείς που γεννηθήκαμε στη δεκαετία του 1940 ζήσαμε την εποχή της γενικευμένης «ανέχειας» δηλαδή της οικονομικής φτώχειας και αδυναμίας να έχουμε όσα χρειαζόμασταν.