Επέλεξα τον συγκεκριμένο τίτλο θέλοντας να αναδείξω τα τέσσερα γνώριμα ψυχοκοινωνικά μας χαρακτηριστικά, τη διχόνοια και το διχασμό, την ανδρεία και την αυτοθυσία ακριβώς επειδή επιθυμώ να επισημάνω την διαχρονική σημασία της κοινωνικής μας ψυχολογίας. Όσοι πρεσβεύουν αυτή τη λογική και όσοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι μια τέτοια πραγματικότητα είναι «ρεάλ-πολιτική» πρέπει να μας θεωρούν αθεράπευτα ηλίθιους χαρακτηρίζοντάς μας ως «αθεράπευτα….ρομαντικούς!»
Το μάθημα της Ιστορίας ήταν και παραμένει σαφέστατο: εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες οπόταν κατορθώσαμε να παραμερίσουμε τις εθνικές αδυναμίες της διχόνοιας και του διχασμού μεγαλουργήσαμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο δείχνοντας πρωτόγνωρες για το ανθρώπινο γένος εκδηλώσεις αντρειοσύνης και αυτοθυσίας.
Σκύβοντας σήμερα ευλαβικά πάνω από τις ιστορικές μνήμες ανδρών και γυναικών και των γεγονότων του 1821 ας είμαστε βέβαιοι ότι θα βρούμε αμέτρητα δείγματα ανδρείας και αυτοθυσίας, θα βρούμε και ανεξίτηλα σημάδια διχασμού και διχόνοιας όπως και σημάδια πράξεων έμπνευσης και ομόνοιας προερχόμενα όχι μόνο από Έλληνες αλλά και από τους κάθε εθνότητας φιλέλληνες που συμμετείχαν και θυσιάσθηκαν στον αγώνα του Έθνους ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Και καθώς τα συγκεκριμένα 4 χαρακτηριστικά είναι κοινά γνωρίσματα των Ελλήνων ας θυμηθούμε ότι μέλη αναπόσπαστα από την συμβολική σάρκα του Έθνους ήταν και οι ηγέτες και οι ανώνυμοι αγωνιστές της Επανάστασης του 1821.
Σίγουρα πάντοτε μπορούμε, εκ των υστέρων ή κατόπιν εορτής, να επερωτήσουμε και άτομα και πράξεις και γεγονότα και φαινόμενα. Με την ίδια όμως σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι φέτος, παραμονές της 25ης Μαρτίου 2012 υπάρχουν σαφή, δραματικά και χειροπιαστά δείγματα διχασμού και διχόνοιας εντός και εκτός της Βουλής «…βολεμένων» και παρατρεχάμενων!
Και συνεχίζουν να υπάρχουν, δυστυχώς, στα πλαίσια «της Αραβικής άνοιξης» και οι εξ Ανατολών κίνδυνοι και τα εκ Δυσμών οικονομικά "παιχνίδια" που μας έφεραν στο διαπιστωμένος επίπεδο του «πιστωτικού γεγονότος» δηλαδή της ελεγχόμενης οικονομικής μας πτώχευσης!
Τελικά να δεχθούμε ως ευλογία εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα στην εποχή του άκρατου ατομικισμού, της επιδερμικότητας των διαπροσωπικών μας σχέσεων και της έλλειψης οραμάτων και αφοσίωσης σε ιδεώδη δεν έπαψαν να υπάρχουν άνδρες γυναίκες και παιδιά που συνεχίζοντας την παράδοση του Ρήγα επιμένουν «ελεύθερα να συλλογιούνται;»
Κοινωνιολογικά, ψυχολογικά και πολιτικά αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο την ώρα που οι ιθαγενείς ΗΓΕΤΕΣ, παλιοί και νέοι, και μαζί τους οι «βολεμένοι-παρατρεχάμενοι» παραμένουν σιδηροδέσμιοι, ΣΥΓΝΩΜΗ «Ευρώ-δέσμιοι» θέλω να πω και παθολογικά ΜΝΗΜΟΝΙΟΛΑΤΡΕΣ.
Είναι σε επίπεδο Υφηλίου επίσης χρήσιμο καθώς πολλοί πλέον λαοί δέσμιοι στις υποσχέσεις για απίθανα, δήθεν, οικονομικά οφέλη της παγκοσμιοποίησης που τώρα καταρρέουν με ταχύτητα ρίχνοντάς μας επώδυνα στον συμβολικό «Καιάδα των δανειστών μας» φαίνεται να αποφεύγουν τις ευθύνες που συνεπάγεται η πραγμάτωση, η βίωση της Ελευθερίας λογισμού που προκαλεί και δράση!...
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821 - Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων!
