Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Η Τρίπολη, ο KARAMANLI και οι Πεζοναύτες...

Οι επιθέσεις από αμερικανικά, αγγλικά, γαλλικά και άλλων εθνοτήτων αεροσκάφη και ελικόπτερα apachi του ΝΑΤΟ που υποστηρίζουν τους Λιβύους Rebels που απεργάζονται την ανατροπή του επί 40 ηγέτη της Λιβύη Συνταγματάρχη Καντάφι μοιάζει πλέον να πλησιάζουν το τέλος τους.
Ήδη οι +αντάρτες-αντιστασιακοί» ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της Πρωτεύουσας της Λιβύης Τρίπολης και ο Συνταγματάρχης Καντάφι έχει επικηρυχθεί «ζωντανός ή νεκρός» με το ποσό του ΕΝΟΣ εκατομμυρίου ευρώ και απονομή αμνηστίας σε αυτόν ή αυτούς που θα το κάνουν......
     Σε αντίθεση, βέβαια, με το Ιράκ (και το Αφγανιστάν) όπου η Αμερική είναι επικεφαλής των επιχειρήσεων διαφόρων συμμαχικών δυνάμεων στη Λιβύη η «ηγεσία» παρέμενε μια σχετικά «θολή υπόθεση» αλλά με εμφανή την ηγετική παρουσία Άγγλων, Γάλλων και Αμερικανών αξιωματικών.
      Η Τρίπολη της Λιβύης (σε αντιδιαστολή με την Τρίπολη του Λιβάνου) που όπως μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ φαίνεται να ελέγχεται πλέον από τους Rebels δεν είναι «άγνωστη» περιοχή στην ιστορία του Αμερικανικού Έθνους.
     Εάν κάποιος περίεργος blogger έψαχνε λίγο τα σχετικά ιστορικά κείμενα θα ανακάλυπτε ότι η ΠΡΩΤΗ μάχη που δόθηκε από τις ΗΠΑ σε περιοχή του τότε αποκαλούμενου «παλαιού κόσμου» ήταν συγκεκριμένα στις ακτές της Βόρειας Αφρικής που είναι γνωστές στην αγγλική ως «Barbary coast» και φυσικά στο Υπογάστριο της Ευρώπης ήταν ο Πόλεμος με τους πειρατές της «μπαρμπαριάς» και το επίσημο καθεστώς της Τρίπολης στις αρχές του 19ου αιώνα στην περίοδο από το 1801-1805.
     Οι πειρατές της «μπαρμπαριάς» (Λιβύη, Τυνησία, Αλγερία) αιχμαλώτιζαν πλοία διαφόρων εθνών και φυσικά και τα πληρώματά τους και στη συνέχεια ζητούσαν λύτρα για την απελευθέρωσή τους (όπως γνωρίζουμε, τα τελευταία χρόνια αυτό κάνουν οι πειρατές της Σομαλίας).
Ο pasha KARAMANLI ζήτησε από τις ΗΠΑ να πληρώσουν το ποσό των $225,000 (την εποχή εκείνη ο ετήσιος προϋπολογισμός της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης ανερχόταν μόλις στα $10 εκατομμύρια) και ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Jefferson το αρνήθηκε. Στην άρνηση της Αμερικής να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ο pasha KARAMANLI κήρυξε πόλεμο ενάντια στις ΗΠΑ (στο οποίο όμως αρνήθηκαν να συμμετάσχουν η Αλγερία και η Τυνησία).
O Πρόεδρος Jefferson έστειλε μία μικρή αρμάδα φρεγατών για ναυτικό αποκλεισμό της Τρίπολης και προστασία του Αμερικανικού εμπορικού στόλου που απειλούσαν οι πειρατές της «μπαρμπαριάς» οι οποίοι κάποια στιγμή κατόρθωσαν να αιχμαλωτίσουν το πλήρωμα της Αμερικανικής φρεγάτας Philadelphia όταν το σκάφος προσάραξε ενώ εκτελούσε καθήκοντα ναυτικού αποκλεισμού της Τρίπολης. Οι αξιωματικοί και οι ναύτες οδηγήθηκαν στις φυλακές του pasha KARAMANLI της Τρίπολης ως όμηροι στη συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ και του pasha…
    Πέρα από τις ναυτικές επιχειρήσεις των Αμερικανικών Δυνάμεων στον Κόλπο της Τρίπολης αναφέρεται ότι μια μικρή ομάδα πεζοναυτών (που απαρτιζόταν από 8 Αμερικανούς αλλά και 500 μισθοφόρους Έλληνες και Άραβες) αφού διέσχισε την Βορειο-Αφρικανική έρημο από την Αλεξάνδρεια μέχρι την Τρίπολη, υπό την Ηγεσία του ανθυπολοχαγού Presley OBannon, χτύπησε στην ξηρά τις Δυνάμεις του pasha YUSUF KARAMANLI στην μάχη της Dema και τον υποχρέωσαν να συνθηκολογήσει το 1805…
     Εδώ χρειάζεται να υπενθυμίσουμε σε όσους το γνωρίζουν και να το γνωστοποιήσουμε σε όσους το αγνοούν ότι ο Ύμνος του Σώματος των Αμερικανών Πεζοναυτών (US Marine Corps anthem) ξεκινά με τη φράση:

 «From the Halls of Montezuma» (που αναφέρεται στον Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο και την κατάληψη του Κάστρου του Chapultepec από Αμερικανούς πεζοναύτες) συνεχίζει,
     «to the shores of Tripoli» (που μνημονεύει το γεγονός ότι ο ανθυπολοχαγός Presley O’Bannon και οι άνδρες του ύψωσαν για πρώτη φορά την Αμερικανική σημαία σε εδάφη του αποκαλούμενου «παλιαού κόσμου» και συγκεκριμένα στην Τρίπολη τότε έδρα του πειρατή pasha KARAMANLI.
Και τώρα μάλλον έδρα των Λιβύων «ανταρτών-αντιστασιακών» καθώς ο μέχρι πριν λίγες μέρες ηγέτης της Λιβύης Συνταγματάρχης Καντάφι δεν «κατοικεί» πλέον στο γνωστό του παλάτι στην πρωτεύουσα της Λιβύης…)