Με πήραν φίλοι, φοιτητές και φοιτήτριες να μου ευχηθούν τα καλύτερα για την Ανάσταση του Ιησού μας αλλά και για την ονομαστική μου εορτή η οποία, ως «κινητή», αντί στις 23 γιορτάζεται σήμερα 25 του Απρίλη.
Εύχομαι και εγώ σε Γιώργηδες και Γεωργίες Χρόνια Πολλά!
Ανάμεσά τους ο φίλος και καλός γείτονας εδώ στη γειτονιά της Αγγελάκη, Θοδωρής για ευχές και για να μου πει ότι ΔΕΝ έγινε πλούσιος (πελάτης του γειτονικού μας ΠΡΟΠΟτζίδικου, αλλά όχι…»τζογαδόρος») ούτε αυτές τις ευλογημένες μέρες του Πάσχα αν και συμπλήρωσε από ένα δελτίο ΠΡΟ-ΠΟ, ΚΙΝΟ, ΤΖΟΚΕΡ και πήρε ΛΑΧΕΙΟ…
Θα τον παρηγορούσα τον Θοδωρή με εκείνη τη γνωστή και παροιμιακή πλέον φράση «…όποιος χάνει στα χαρτιά…» αλλά το απέφυγα εσκεμμένα καθότι ο Θοδωρής όχι μόνο ΔΕΝ παίζει χαρτιά αλλά και στο θέμα της «αγάπης»… τύφλα να έχει η ατυχία του στα…τυχερά παιχνίδια!…
Πριν βιαστώ να κλείσουμε, για να κρατήσω ανοιχτή τη γραμμή και να εισπράξω και άλλες ευχές, φοράω τα γιορτινά μου σήμερα όπως και ΟΛΟΙ οι Γιώργηδες και ΟΛΕΣ οι Γεωργίες, του ζήτησα να μου υπενθυμίσει εκείνη την πολύ πρωτότυπη μέθοδο για ΞΕΠΛΥΜΑ μαύρου χρήματος που σε στυλ κουτσομπολιού συζητούσαν διάφορες παρέες ότι «ανθούσε» για πολλά χρόνια σε αρκετά Πρακτορεία ΠΡΟ-ΠΟ σε ολάκερη την Ελληνική Επικράτεια…
---- «Εννοείς», μου είπε, «την κλασική ΣΥΝΤΑΓΗ όπου ο άνδρας ή η γυναίκα που λειτουργούσε το ΠΡΟ-ΠΟτζίδικο όταν κάποιος πελάτης κέρδιζε ένα ΣΟΒΑΡΟ ποσό σε ΠΡΟ-ΠΟ, ΚΙΝΟ ή λαχείο, τηλεφωνούσε στους «τάδε και δείνα» της γειτονιάς που κρατούσαν μπόλικο «ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ» στα χέρια τους και τους γνωστοποιούσε το γεγονός…»
---- «Αυτό θύμισέ μου Θόδωρε και να έχεις και συ την ευλογία του Αη-Γιώργη του Καβαλάρη,»
Και, συνέχισε την αφήγηση ο φίλος ο Θοδωρής ως γνώστης των πραγμάτων,
---- «Ερχόταν στο κατάστημα ο περιχαρής ιδιοκτήτης του δελτίου που κέρδισε τα 5 ή 10 ή πολλά περισσότερα εκατομμύρια δραχμών (τώρα πλέον ευρώ), έκανε τη σχετική χειραψία με τον «ενδιαφερόμενο» αγοραστή του ΑΝΩΝΥΜΟΥ τυχερού δελτίου, γινόταν η ανταλλαγή με μεγαλύτερο, φυσικά, τίμημα, έβγαινε ακόμα πιο «κερδισμένος» ο ανώνυμος πελάτης, έκανε το ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ του σαν την γνωστή παροιμία «πέτρα ξέξασπρη και από τον ήλιο…ξεξασπρότερη» ο κ «τάδε ή δείνα» δινόταν και το σχετικό «μπαξίσι» (τουρκικά), «πουρμπουάρ» (γαλλικά) ή φιλοδώρημα δηλαδή «μίζα του μεσάζοντος» στον ιδιοκτήτη, στην ιδιοκτήτη του Πρακτορείου ΠΡΟ-ΠΟ και ήταν ΟΛΟΙ ευτυχισμένοι…»
Ο «ανώνυμος κερδισμένος» ανάλογα με το ποσό ή άλλαζε αυτοκίνητο, ή φούσκωνε τον ανύπαρκτο τραπεζικό του λογαριασμό ή πήγαινε και αγόραζε ένα διαμέρισμα για τον εαυτό του και την οικογένειά του, ή για την προίκα της κόρης του καθότι Το Ελληνικό ΚΡΑΤΟΣ δεν ρωτούσε ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ…
«Θα μάθω αύριο, σήμερα τα πάντα είναι κλειστά» είπε ο Θοδωρής και πριν κλείσουμε με ρώτησε,
«Επειδή πουλιέται ο ΟΠΑΠ ή άλλος λόγος σου θύμισε την παλιά ΚΟΜΠΙΝΑ;»
«Άστο, Θοδωρή, μην…μπλέξουμε, ακαδημαϊκή ήταν η απορία» του είπα και έκλεισα!
ΕΣΑΣ σας «πονήρεψε» τίποτε
