Ένα δάκρυ για έναν 8χρονο ΗΡΩΑ!...

Δημοσιεύθηκε στα blogs 23 / Ιανουαρίου / 2014

     Είναι λίγο το ένα δάκρυ για αυτό το απίστευτα υπέροχο, το 8χρονο παιδί που σίγουρα θα τιμηθεί, μετά τον τραγικό θάνατό του, ως ΗΡΩΑΣ!...

     Και είναι λίγο το δάκρυ καθώς τα τελευταία χρόνια χύθηκαν πολλά δάκρυα για τα θύματα παρανοϊκών ώριμων στην ηλικία, ή εφήβων ή ακόμη και παιδιών που ΣΚΟΤΩΣΑΝ συνανθρώπους τους ή συμμαθητές τους.

     Η Αμερική, κατά κύριο λόγο, είναι το παλκοσένικο όπου έχουν παιχτεί πολλά μεγάλα δράματα δολοφονιών ακόμη και παιδιών από παιδιά.

     Αλλά η προχτεσινή είδηση ΔΕΝ επιτρέπεται να περάσει ασχολίαστη καθώς αφορά στον 8χρονο Tyler Doohan ο οποίος αυτοθυσιάσθηκε στην προσπάθειά του να σώσει τον ανάπηρο θείο του και τον παππού του.

Αναζητώντας «Ταυτότητα και Όραμα!...»

Δημοσιεύθηκε στα blogs 20 / Ιανουαρίου / 2014                

    Ο καθένας και η καθεμιά μας από την εφηβική ηλικία της αναζήτησης και μετά κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε "ποιός είμαι;" ή "γιατί υπάρχω;" και "ποιό είναι το νόημα της ζωής".

    Το Σεξπηρικό "να ζει κανείς ή να μη ζει" διατηρήθηκε στο πέρασμα των αιώνων ακριβώς επειδή εκφράζει μία συγκεκριμένη πανανθρώπινη κατάσταση συναισθηματικής φόρτισης εξαιτίας εμπειρικών δεδομένων που όλοι μας κάποια στιγμή βιώνουμε.

    Στη πορεία της ψυχοκοινωνικής μας εξέλιξης η μεταλλαγή μας από βιολογικά όντα σε κοινωνικά γίνεται μέσα από τις διαδικασίες της κοινωνικοποίησης που ξεκινά με τη γέννησή μας και σταματά με το θάνατό μας. Βιώνουμε την καθημερινή μας πραγματικότητα, αντλούμε τα πλαίσια αναφοράς για σκέψεις, ιδέες, αξίες και πράξεις, αποκτάμε εμπειρίες και χαράζουμε την πορεία μας προς το μέλλον. Αποκτάμε, ο καθένας και η καθεμιά τη δικιά μας "ταυτότητα" που είναι, από μία άποψη, μιά προέκταση του υπαρξιακού μας πυρήνα, της "φύτρας" με την οποία γεννιόμαστε.

     Στην ψυχοδυναμική θεωρία η έννοια της "ταυτότητας" αναφέρεται, συνήθως, στην ψυχική οργάνωση που προκύπτει καθώς το άτομο περνά εξελικτικά από διάφορες φάσεις προβληματισμού στη ζωή του. Το άτομο αντλεί την υποκειμενική του αίσθηση "ταυτότητας" καθώς έρχεται σε μιά μετωπική αντιπαράθεση με εμπόδια, με προβλήματα, με δυσχέρειες και με την πρόκληση της πετυχημένης επίλυσης ή υπέρβασής τους. Στην καθημερινή μας πραγματικότητα, πάλι, όταν μιλάμε για "ταυτότητα" δεν μιλάμε, συνήθως, για τίποτε παραπάνω από μία έννοια συναφή για μερικούς ίσως και ταυτόσημη, με την υποκειμενική αίσθηση του "εαυτού" μας.