Αυτοκτονία: επίκαιρος προβληματισμός με αφορμή την πανδημία…

                  

                                                                              Στα Blogs 3 & 4 Δεκεμβρίου, 2020

       

     Αφορμή για το σημερινό μου άρθρο έδωσαν οι ανησυχίες συμπολιτών μας με πρόσφατα πρωτοσέλιδα εφημερίδων με αναφορές αυτοκτονιών στην Ελλάδα που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονται με τις δραματικές επιπλοκές του covid-19 στα ψυχοκοινωνικά δεδομένα, στην αύξηση της κατάθλιψης και στην οικονομική δυσπραγία που φαίνεται να οδηγεί στην καταστροφή αμέτρητους επιχειρηματίες.

     Προβληματίσθηκα έντονα την περασμένη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου, διαβάζοντας στην Διεθνή ιστοσελίδα του CNN άρθρο που σημειώνει ότι τον περασμένο Οκτώβριο στην Ιαπωνία ο αριθμός των αυτοκτονιών ήταν μεγαλύτερος από το άθροισμα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του covid-19 σε όλη τη διάρκεια του 2020!...

https://edition.cnn.com/2020/11/28/asia/japan-suicide-women-covid-dst-intl-hnk/index.html

     Το άρθρο αναρτήθηκε την ίδια μέρα και στην ελληνική ιστοσελίδα του CNN

https://www.cnn.gr/focus/story/244925/to-syndromo-tis-iaponias-o-minas-poy-oi-aytoktonies-xeperasan-toys-thanatoys-apo-covid-19-gia-to-2020

     Ο θάνατος βρίσκεται αναμφίβολα στο τραγικότερο σημείο στο ευρύ φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Ο θάνατος, όμως, από αυτοκτονία, πέρα από την εγγενή τραγικότητά του εμπεριέχει και τα καταθλιπτικά στοιχεία που δημιουργούν οι υποκειμενικές ενοχές συγγενών και φίλων για την αδυναμία τους να προβλέψουν και να αποτρέψουν το γεγονός!

     Η κοινή γνώμη έθετε και θέτει το φαινομενικά απλό, αλλά δύσκολο να απαντηθεί, μονολεκτικό ερώτημα του «γιατί».

     Σε ιστορική αναδρομή τα άτομα που αυτοκτονούσαν είχαν ως κίνητρα τους κλασικά γνωστούς λόγους της ερωτικής απογοήτευσης, της οικονομικής καταστροφής, την αδυναμία να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις της Στρατιωτικής ζωής ή επειδή αποτύγχαναν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις.

     Αυτή την εποχή της καταστροφικής πανδημίας του covid-19 σημαντική υποκείμενη αιτία θα αποτελεί για πολλούς η οικονομική καταστροφή (και εδώ απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή  το γεγονός ότι καθώς βουλιάζουμε στην οικονομική δυσπραγία και την επικείμενη ύφεση φοβάμαι ότι ίσως βιώσουμε και στην Πατρίδα μας όπως και διεθνώς μεγάλη αύξηση στον αριθμό των ατόμων που αποφασίζουν να θέσουν τέρμα στην ζωής τους, να αυτοκτονήσουν). 

     Την κλασική τυπολογία της αυτοκτονίας παρουσίασε ο Γάλλος κοινωνιολόγος Emile Durkheim, καθορίζοντας 3 συγκεκριμένους τύπους:

Ευσυνειδησία και συμμόρφωση οδηγούν, τελικά, σε ΥΠΟΤΑΓΗ

                                                                                    

                                                                                       Στα Blogs 30 Νοεμβρίου & 1 Δεκεμβρίου, 2020

      

     Θα σας κουράσω λίγο σήμερα με ένα μεγάλο κείμενο αναφοράς στα πειράματα «υπακοής σε πρόσωπα Εξουσίας» που έκανε στα μέσα του περασμένου αιώνα στο Yale ο καθηγητής Ψυχολογίας Dr Stanley Milgram για τα οποία ίσως έχετε ήδη διάβασαν κάτι σχετικό. Εκείνα τα πειράματα κοινωνικής ψυχολογίας αποκάλυψαν πόσο εύκολο είναι για άτομα που διαθέτουν «κύρος και εξουσία» να επηρεάζουν τις συμπεριφορές άλλων ατόμων.

     Στα πειράματα Milgram ο «δάσκαλος» κάθεται μπροστά σε μια κονσόλα από την οποία μπορεί να κάνει στο άλλο άτομο «μαθητή» που βρίσκεται σε διπλανό δωμάτιο «ηλεκτροσόκ» κάθε φορά που δίνει λάθος σε κάποια ερώτηση. Στο δωμάτιο παροχής ηλεκτροσόκ δίπλα στον «δάσκαλο» βρίσκεται το πρόσωπο «κύρους και εξουσίας» που τον επιβλέπει. 

http://psychology.about.com/od/historyofpsychology/a/milgram.htm

     Με την παρότρυνση του «επιβλέποντα» ο «δάσκαλος» αυξάνει τα βολτ του ηλεκτροσόκ που ακούει (αλλά δεν βλέπει) τον «μαθητή» που τιμωρείται για κάθε λάθος…Σημειώνω ότι τα πειράματα του καθηγητή Milgram διεξάχθηκαν (από πρόθεση και όχι τυχαία) στη διάρκεια της δίκης του περιβόητου Γερμανού Ναζί «εγκληματία πολέμου» Otto Adolph Eichmann.που είχε συλληφθεί από μυστικούς Ισραηλινούς πράκτορες.

     Το ερώτημα ήταν «εάν και κατά πόσο οι Ναζί δήμιοι Εβραίων και άλλων εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν απλά πειθήνια-υπάκουα όργανα στις εντολές των Αρχηγών τους», δηλαδή προσώπων που διέθεταν «Κύρος και Εξουσία». Τα πειράματα μέτρησαν την προθυμία των συμμετεχόντων να υπακούσουν και να εφαρμόσουν τις εντολές που τους δίνει το πρόσωπο «Κύρους και Εξουσίας» έστω και εάν αυτές, προκαλώντας πόνο, έρχονται σε αντίθεση με την προσωπική τους συνείδηση.

     Να διευκρινίσω εδώ ότι τα ηλεκτροσόκ ΔΕΝ είναι πραγματικά όπως δεν είναι και οι κραυγές πόνου του θύματος!

     Τόσο ο καθηγητής Milgram όσο και άλλοι ψυχολόγοι που επανέλαβαν αυτά τα πειράματα σημειώνουν ότι διαπίστωσαν δυσκολία στην παροχή ηλεκτροσόκ και πόνου στα θύματά τους όταν τα δύο δωμάτια δεν τα χώριζε κάποιος τοίχος από τούβλα αλλά ένας γυάλινος τοίχος. Με γυάλινο διαχωριστικό τοίχο ήταν δύσκολο για τον θύτη να προξενήσει πόνο στο θύμα παρά τις επιτακτικές παραινέσεις του προσώπου Εξουσίας και Κύρους και μάλιστα πολλοί θύτες απέφευγαν την διασταύρωση των βλεμμάτων τους με τα θύματά τους!…

     Πρόσωπα που παίρνουν αποφάσεις επώδυνες για άλλα άτομα προτιμούν να κρατούν αποστάσεις από αυτά καθώς η άμεση επαφή, πρόσωπο-με-πρόσωπο καθιστά την επιβολή τους πιο δύσκολη…