Γονείς: τους εφήβους «σαν τα μάτια σας…»

                                                                      

                                                                                    Στα Blogs & Sites 6, 7 & 8 Μαίου, 2021

     

     Για την εφηβική ηλικία, «το κρίσιμο σταυροδρόμι» στην πορεία προς την ωρίμανση του καθένα και της καθεμιάς μας καταθέτω σήμερα μια εκτενή περιγραφή ελπίζοντας ότι θα φανεί χρήσιμη στους γονείς αλλά και στους εφήβους που επισκέπτονται και διαβάζουν τις απόψεις που καταθέτω συχνά στο αγαπημένο blog.

     Το κάνω καθώς καθημερινά συνειδητοποιώ ολοένα και περισσότερο ότι στην Ελλάδα που την τελευταία 10ετία βίωσε την οικονομική καταπίεση της τρόικα (τώρα των «θεσμών»), και του οικονομικού, ψυχοκοινωνικού, παιδαγωγικού, πολιτισμικού και πολιτιστικού δράματος που βιώνουμε εδώ και 14 μήνες με την πανδημία covid-19 απαιτείται οι γονείς, και μαζί τους παππούδες, γιαγιάδες και άλλοι συγγενείς να σκύψουμε με προσοχή και να στηρίξουμε τα παιδιά μας σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ζωής τους.

     Σύμφωνα με τις διεθνείς συζητήσεις παιδαγωγών, κοινωνιολόγων και ψυχολόγων εάν υπήρχε κάποιος εύστοχα περιγραφικός όρος της εφηβείας, αυτός θα μπορούσε να ήταν, όσο και αν αυτό ακούγεται σχεδόν οξύμωρο, η ΑΛΛΑΓΗ!

     Αναμφίβολα κάθε στάδιο της ανθρώπινης ζωής χαρακτηρίζεται από αλλαγές, αλλά και σε κάθε φάση της εξελικτικής μας πορείας υπάρχουν κάποια λιγότερο ρευστά πλαίσια αναφοράς, υπάρχει κάποια αίσθηση σταθερότητας.

     Για τους εφήβους, όμως, για τα αγόρια και κορίτσια αυτή η αναπτυξιακή περίοδος της ζωής τους αποτελείται από μια διαδοχική εναλλαγή ψυχοσωματικών, ψυχοκοινωνικών και ψυχοσεξουαλικών μεταλλαγών, αναζητήσεων και προσπαθειών για την εδραίωση της ατομικής, της υπαρξιακής τους ταυτότητας.

     Σε θέματα σωματικής οντότητας οι έφηβοι  σχεδόν ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι έπαψαν να είναι παιδιά και βλέπουν το σώμα τους να αλλάζει μέρα με τη μέρα.

     Τα χέρια, και μαζί τους τα σκέλια μακραίνουν και καθώς σχηματίζονται τα κορμιά του αυριανού άντρα και της αυριανής γυναίκας οι έφηβοι αρχίζουν να διακατέχονται από ενδόμυχες αμφιβολίες για το σώμα τους, να προβληματίζονται εάν και κατά πόσο θα είναι...αρεστοί.

     Στον ψυχό-συναισθηματικό τομέα ο έφηβος αρχίζει να αισθάνεται "σπουδαίος" και αυτό συχνά παρεξηγείται ως ένδειξη αναίδειας ή αυθάδειας από τους γονείς, το αγόρι και το κορίτσι αρχίζουν να απαιτούν να "τους πάρουμε στα σοβαρά" αποζητούν ελευθερία κινήσεων και πράξεων, αντίμαχοι με θέσεις, στάσεις και απόψεις γονιών και καθηγητών και εκφράζουν την άποψη που έχουν για το κάθε τι και για τον καθένα.

     Όμως η πλέον δυναμική και για πολλούς εφήβους και γονείς ίσως ψυχολογικά τραυματική μεταλλαγή άρρηκτα δεμένη με την εφηβεία είναι η υποκειμενική ανακάλυψη, η αιφνίδια αναγνώριση και η επιτακτική ανάγκη προσωπικής αντιμετώπισης της ανθρώπινης σεξουαλικότητας!

     Σε αυτήν την περίοδο σημαδεύεται για τον καθένα μας η γενικότερη θεώρηση της ψυχοσεξουαλικής ταυτότητας του αυριανού άνδρα και της αυριανής γυναίκας.