Δημοσιεύθηκε στα blogs 22 & 23 / Νοεμβρίου / 2013
Στην Ελλάδα της τρόικα, της κατάθλιψης, των στερήσεων και της
πρωτόγνωρης απελπισίας ζούμε τώρα εμείς και τα παιδιά μας.
Αλήθεια πόσο ρομαντική, και απομακρυσμένη από την τρέχουσα καθημερινή
πραγματικότητα ήταν η άποψη του ποιητή που αναζητούσε ‘έναν κόσμο όμορφο και… αγγελικά πλασμένο;’
Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις, επιτρέψετε μου σήμερα να καλέσω την
προσοχή σας σε ένα θέμα κοινωνικοψυχολογικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος
ζητώντας σας να ελέγξετε πώς ακριβώς αντιδράτε στις καθημερινές ευχάριστες ή
δυσάρεστες, επιθυμητές ή ανεπιθύμητες στιγμές και καταστάσεις της ζωής σας…
Έχει ο καθένας και η καθεμιά μας κάποιους συγκεκριμένους τρόπους
διαχείρισης των μικρών ή μεγάλων κρίσεων ή είμαστε καράβια ακυβέρνητα, που
παλινωδούμε προσπαθώντας να αντιδράσουμε όσο και όπως καλύτερα μπορούμε χωρίς
σχέδια, χωρίς στρατηγική, ίσως και χωρίς ελπίδα;