Μήπως καταντήσαμε, τι κρίμα, Λαός Εγωκεντρικών «Ωχαδερφιστών;»

 

                                                                                Στα Blogs & Sites 27, 28 & 29 Σεπτεμβρίου, 2021

   

     ΤΡΑΓΙΚΗ η τρέχουσα οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα η οποία εντελώς απροσδόκητα προκλήθηκε από τον covid-19 και  μπροστά μας αναδύεται απειλητικά ένας τεράστιος όγκος προβλημάτων στην υγεία, στην ακόμη γονατισμένη οικονομία, και την απίστευτα εκτεταμένη διάρρηξη του ψυχοκοινωνικού μας ιστού.

     Σίγουρα αυτό το πλέγμα δυστυχίας που μας έχει τυλίξει (όπως φυσικά και ολάκερη την ανθρωπότητα) από τον Μάρτιο του 2020 με το πρώτο καθολικό για την χώρα μας lockdown, αυτή η οδυνηρή πραγματικότητα φρονώ, όπως πιστεύω και εσείς, ότι κάνει επιτακτική, πλέον, την ανάγκη για μια προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς τον φόβο αντιποίνων της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, αλλά και χωρίς υστερικές, σπασμωδικές και κακοπροαίρετες αντιδράσεις.

     Καθώς βιώνουμε εποχές όξυνσης της καχυποψίας, των σεναρίων συνωμοσιολογίας και της μάταιης αναζήτησης για «κακόβουλα χέρια που κινούν τα νήματα της πανδημίας», ίσως να αναρωτηθούν κάποιοι από τους υποψιασμένους αναγνώστες εδώ στο αγαπημένο Blog, ότι όσα ανέφερα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις πίσω από τις οποίες ενδέχεται να υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες…

     Απαντώ, κατηγορηματικά: ΟΧΙ!…

     Είναι πλέον διάχυτη η διαπίστωση ότι βρισκόμαστε ως κοινωνία, ως Λαός και ως Έθνος, και μαζί μας ολάκερη η Ανθρωπότητα στο μάτι ενός κυκλώνα, στη δίνη προβληματισμών, με κλυδωνισμό θεσμών και δομών, με ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και μαζί, ιδιαίτερα για εμάς τους Έλληνες, και της  πατροπαράδοτης «ελληνικής αλληλεγγύης».