Στα Blogs & Sites 16, 17 &18 Αυγούστου, 2021
Με το σημερινό άρθρο που φιλοξενεί το αγαπημένο Blog θα σας γυρίσω στο καλοκαίρι του 2019 όταν, πριν την καταστροφική πανδημία που ξεκίνησε αρχές του 2020, συνάντησα ακόμη μια φορά ξενητεμένα Ελληνόπουλα που κατέχουν Πανεπιστημιακά πτυχία, Μάστερ και Διδακτορικά και παιδιά με άριστη επαγγελματική κατάρτιση.
Τους συνάντησα ταξιδεύοντας από Αυστρία
και Γερμανία μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία, κάποιους ήδη γονείς με παιδιά σε
νηπιαγωγεία, οι οποίοι ζούνε και εργάζονται σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής
Ένωσης μετά το 2010.
Είναι μέρος της Ελληνικής «αφρόκρεμας» επιστήμονες
και εξειδικευμένοι επαγγελματίες που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς συνειδητοποιώντας
ότι οι μεγαλοστομίες των Πολιτικών όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων απείχαν
«παρασάγγες αμέτρητες» από την οδυνηρή επαγγελματική και οικονομική τους
πραγματικότητα…
Την χαρά μου κάθε φορά που βρίσκομαι ανάμεσα σε Ελληνόπουλα
συνόδευσε ένα πικρό συναίσθημα λύπης και αγανάκτησης.
Είμαστε Έθνος «προσφύγων και ξενιτεμένων» και αυτό
αποτελεί αδιαμφισβήτητη κοινωνιολογική
πραγματικότητα μολονότι κάποιοι εθελοτυφλούντες και κακόπιστοι, (ίσως και «ηλίθιοι»),
τολμούν να αρνηθούν!
Στη διάρκεια του 20ου αιώνα υπήρξαμε χώρα
υποδοχής Ελλήνων προσφύγων από τη Σμύρνη μέχρι την Κωνσταντινούπολη, από χώρες
της πρώην ΕΣΣΔ μέχρι την Αίγυπτο και άλλες χώρες της Αφρικής και της Μ. Ανατολής.