Σημεία των καιρών μας: Άνδρας το «ζητούμενο»!...

                                                        

                                                                   Στα Blogs & Sites 29, 30 Οκτωβρίου & 1 Δεκεμβρίου 2021

    

     Προσβολές και θεατρινισμοί επιπέδου παλιμπαιδισμού, νταηλίκια εκ του ασφαλούς, και στον γενικότερο ορυμαγδό η επωδός πόνου και χαμένων «ανδρικών» μεγαλείων με  γυναίκες εμφανέστατα επιθετικές, με άνδρες προφανέστατα παθητικούς, με «gay parades» στην Ελλάδα, την Ευρώπη, την Υφήλιο και με ελάχιστους πλέον «αρσενικούς» να βιώνουν τον πατροπαράδοτο στο πέρασμα των αιώνων ρόλο του «κυνηγού».

     «΄Ανδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον…»

     Για το λεξικογράφο (Τεγόπουλος – Φυτράκης) ο  «άνδρας» είναι αρσενικός και ενήλικος άνθρωπος, ο «σύζυγος» για το σπίτι και την οικογένεια του, ο «στρατιώτης» για το διοικητή της στρατιωτικής του μονάδας.  

     Για τον Υπουργό Εμπορίου, εάν έμπαινε στον κόπο να ρίξει μια ματιά στην καθημερινότητα που βιώνουμε στον 21ο αιώνα, ο «άνδρας» αποτελεί πλέον «αγαθό σε ανεπάρκεια» που μάλλον χρειάζεται να υπαχθεί στη λίστα «διατιμημένων».

    Εάν, όμως, στην καρέκλα του Υπουργού Εμπορίου καθόταν μια φεμινίστρια φοβάμαι ότι μάλλον θα αμφισβητούσε την αναφορά σε «αγαθό!..»

3 «διδακτικές» ιστοριούλες σχετιζόμενες με θώκους εξουσίας

                                                                      

                                                                                      Στα Blogs & Sites 22, 23 & 24 Νοεμβρίου, 2021

   

Καθώς τώρα τελευταία εντείνεται και πάλι η «φιλολογία» για πολιτικές εξελίξεις, ίσως και πρόωρες Εθνικές εκλογές μέσα στο 2022, θεώρησα σκόπιμο να κάνω τη σημερινή προσφορά, με μπόλικο καλοπροαίρετο χιούμορ, σε ανυπομονούντες πολιτευτές όλων των Κομμάτων που ορέγονται μιά από τις 300 θέσεις της Ελληνικής Βουλής.

    Φυσικά οι 3 περιπτώσεις θα είναι χρήσιμες και για φιλόδοξα στελέχη στον κόσμο των Ιδιωτικών και των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών που ταλανίζονται στην Ελλάδα εδώ και μια δεκατία «με τρόικα και με θεσμούς» και τα τελευταία 2 χρόνια με την πανδημία.

    Στους φίλους αναγνώστες και φίλες αναγνώστριες που ΔΕΝ διαθέτουν επαρκείς ποσότητες χιούμορ καταθέτω προκαταβολικά το ξενόφερτο «sorry» ζητώντας συγγνώμη για κάποιες άκομψες και κακόηχες λέξεις που κοσμούν το σημερινό κείμενό μου!…

     Εξυπακούεραι ότι οι «συμβουλές» που περιέχονται στις παρακάτω 3 περιπτώσεις με μορφή «διδακτικών» παραδειγμάτων διατίθενται απολύτως δωρεάν!..

Τουρκική Λίρα & Εξωτερική Πολιτική: Σχέσεις Αντιστρόφως Ανάλογες Λακωνικά & «πιπεράτα»: Τουρκική Λίρα και Εξωτερική Πολιτική

                                                                                                   Στα Blogs 18, 19 & 20 Νοεμβρίου, 2021

  (Το σύντομο σχόλιό μου φιλοξενήθηκε σε Blogs & Sites  ή με τον ένα ή με τον άλλο τίτλο- χρειάζεται να σημειωθεί ότι σήμερα 20 Νοεμβρίου η ισοτιμία έκλεισε στα 11.23 )   

       

     Σήμερα 18 Νοεμβρίου, 2021 η υποτίμηση της Τουρκικής Λίρας άγγιξε πλέον δραματικά επίπεδα καθώς η ισοτιμία Αμερικανικού Δολαρίου με την Τουρκική Λίρα έφτασε στο 10.82 .

https://www.exchangerates.org.uk/Dollars-to-Lira-currency-conversion-page.html

      Στις 28 Αυγούστου του 2014 ο κ. Recep Tayyip Erdoğan ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου της γείτονάς μας Τουρκίας αφού είχε ήδη υπηρετήσει επί σειρά ετών ως Πρωθυπουργός της χώρας του και προγενέστερα Δήμαρχος της γενέτειράς του πόλης Κωνσταντινούπολης

https://en.wikipedia.org/wiki/Recep_Tayyip_Erdo%C4%9Fan  

   Εξετάζοντας την ισοτιμία του Αμερικανικού Δολαρίου με την Τουρκική Λίρα διαπιστώνει κανείς άμεσα και εύκολα ότι στη διάρκεια του 2014 η ισοτιμία Αμερικανικού δολαρίου-Τουρκικής Λίρας ήτα κατά μέσο όρο 2.18.

https://www.exchangerates.org.uk/USD-TRY-spot-exchange-rates-history-2014.html

Εσείς ποιόν τύπο χαρακτήρα έχετε;

                                                                    

                                                                                      Στα Blogs & Sites 15, 16 & 17 Νοεμβρίου, 2021

      

     Πόσο ρομαντικός, απομακρυσμένος από τις τρέχουσες οδυνηρές ψυχό-κοινωνικό-οικονομικά πραγματικότητες ο στίχος του ποιητή που αναζητούσε «έναν κόσμο όμορφο και… αγγελικά πλασμένο» καθώς μετά το 2010 εμείς, τα παιδιά και εγγόνια μας ζούμε στην Ελλάδα των «Θεσμών», ανεργίας, κατάθλιψης, ξενιτεμού, στερήσεων και ακόμη χειρότερα με την πανδημία covid-19…

     Θα αποστασιοποιηθώ από τα πολιτικά και οικονομικά θέματα και θα καλέσω την προσοχή σας σε θέμα κοινωνικό-ψυχολογικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος ζητώντας σας να σκεφθείτε πώς ακριβώς αντιδράτε στις καθημερινές ευχάριστες ή δυσάρεστες, επιθυμητές ή ανεπιθύμητες στιγμές και καταστάσεις της ζωής.

    Έχουμε, ο καθένας και η καθεμιά μας, κάποιους συγκεκριμένους τρόπους διαχείρισης των μικρών ή μεγάλων προβλημάτων ή είμαστε καράβια ακυβέρνητα, που παλινωδούμε προσπαθώντας να αντιδράσουμε όσο και όπως καλύτερα μπορούμε χωρίς σχέδια, χωρίς στρατηγική, ίσως και χωρίς ελπίδα;

    Στην κλασική ορθόδοξη ψυχοδυναμική του άποψη ο Freud υποστήριξε ότι η δομή του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας αναπτύσσεται από το σύνολο των παιδικών μας εμπειριών και παγιώνεται γύρω στην ηλικία των επτά περίπου ετών.

    Αντιδρώντας σε εκείνη την αυστηρά ορθόδοξη και περιοριστική άποψη του Freud, από την αρχή κιόλας της γέννησης του ψυχαναλυτικού κύκλου της Βιέννης, μερικοί συνάδελφοι και μαθητές του αντέδρασαν υποστηρίζοντας την άποψη ότι η θεμελιακή δομή του χαρακτήρα μας εξελίσσεται μέχρι και το τέλος της εφηβικής ηλικίας.

    Στη συνέχεια επικράτησαν και ακόμη πιο προωθημένες απόψεις, χωρίς ίσως αυτές να γίνονται άμεσα αποδεκτές από τους «ορθόδοξους» του ψυχοδυναμικού κινήματος, που πρεσβεύουν ότι ο ανθρώπινος χαρακτήρας και η προσωπικότητά μας παραμένουν ανοιχτά συστήματα μέχρι και την μέση «ώριμη σε χρόνια ζωής» ηλικία μας…

Η «Αναγνωρισημότητα» Δούρειος Ίππος στο Δημοκρατικό Πολίτευμα;

                                                                                       Στα Blogs & Sites 8, 9 & 10 Νοεμβρίου, 2021

       

     Ο τίτλος του σημερινού μου άρθρου που φιλοξενείται εδώ στο αγαπημένο Blog προέκυψε στην σημειολογική αναζήτηση κάποιου προσδιορισμού που θα σκιαγραφούσε εννοιολογικά το «πνεύμα της εποχής » και νομίζω ότι αντιδιαστέλλει επιτυχώς το χθες με το σήμερα, επιβεβαιώνοντας το «έξις δευτέρα φύσις» για όσους έχουν καθιερωθεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο ελέω TV και Ραδιοφώνου!...

     Συζητούσα προχτές με μια εκλεκτή παρέα, με αφορμή το γεγονός ότι προσωπικά ΔΕΝ συμμετέχω πλέον σε Ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια εδώ και πολλά χρόνια, για τη σημασία, τη βαρύτητα, τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει πλέον εδώ και πολλά χρόνια και στην Πατρίδας μας η Τηλεόραση για τα άτομα που έγιναν γνωστά μέσα από αυτήν ως προσκεκλημένοι επισκέπτες και ταυτόχρονα για τα άτομα που καθιερώθηκαν στην κοινή γνώμη ως παρουσιαστές και παρουσιάστριες τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων.

     Φυσικά σε αντιδιαστολή με τους προσκεκλημένους που εκφέρουν γνώμες, απόψεις και εκτιμήσεις στη διάρκεια της χρονικά σύντομης παρουσίας τους σε μια εκπομπή, οι μόνιμοι παρουσιαστές περιγράφονται σωστά με τον τίτλο «διαμορφωτές της κοινής γνώμης». 

     Η συγκεκριμένη συζήτηση μεταμορφώθηκε σε άτυπη δημοσκόπηση εντυπωσιακά αποκαλυπτική...

     Πριν με ρωτήσετε γιατί την χαρακτηρίζω ως «αποκάλυψη» και άτυπη δημοσκόπηση τη συζήτησή της παρέας μας θα εξηγήσω.

     Καταλήξαμε σε ομόφωνη διαπίστωση ότι η πολυσυζητημένη «αναγνωρισημότητα» αποτελεί τελικά έναν σύγχρονο Δούρειο Ίππο στα Δημοκρατικά Πολιτεύματα καθώς αφορά το πάντα επίκαιρο θέμα επιλογής προσώπων από τα μεγάλα και τα μικρά Κόμματα που  εμφανίστηκαν, άλλαξαν ονομασίες ή εξαφανίστηκαν από τον Ελληνικό πολιτικό ορίζοντα τις τελευταίες 4 δεκαετίες, δηλαδή μετά την είσοδο ιδιωτικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών στην Ελλάδα.

Addictions: An Eternal Human Condition

                                         

                                          Hellenic News of  American 3 Νοεμβρίου & Linked-In 6 Νοεμβρίου, 2021

                                          By Prof. Georgios Piperopoulos & Dr Anastasia-Natasha G.Piperopoulou

 

    

     Anything in life is capable of becoming an addiction. Addictions have been many and varied throughout the history of mankind. Modern societies, characterized by a multitude of dependencies and inter-dependencies of men, machines and technological innovations, appear to create a vast reservoir of potentially threatening and hitherto unknown to man possibilities of developing addictive patterns of behavior. Thus, addictions have become a crucial problem that afflicts millions of individuals and disrupts the lives of their families, friends and associates costing large amounts to their employers and to health systems and charitable foundations.

     Addiction or dependence has been defined as a state in which a person is unable to stop engaging in a behavior because of strong physical, psychological and social reasons. Thus, an addiction is essentially an ‘excessive appetite’: a repetitive behavior that is subject to powerful motivational forces. Addiction has also been defined as a repetitive habit pattern that increases the risk of financial and physical problems. Addictive behaviors are often experienced subjectively as ‘loss of control’ - the behavior continues to occur despite volitional attempts to abstain or moderate use. These habit patterns are typically characterized by immediate gratification (short-term reward), often coupled with delayed, deleterious effects (long-term costs).

     Attempts to change an addictive behavior (via treatment or by self-initiation) are typically marked by high relapse rates. The key features of an addictive behavior can be considered as a compulsion or strong desire to engage in the behavior; an overwhelming priority or salience being given to the behavior; an impaired capacity to control the behavior; distress if prevented from carrying out the behavior; and a detrimental effect on the individual, the family and society at large. 

     Examining the subject of ‘addictions’ with a sufficient dose of socio-psychological and philosophical sobriety, it will easily emerge and will be equally easy to discern that humans, throughout history, have always had the tendency to become ‘addicted’ to one or more of a multitude of dependency producing substances and behaviors.

Γιατί ΔΕΝ το έκανε η κ Μέρκελ όπως ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας;

                                                                                               Στα Blogs & Sites 4 & 5 Νοεμβρίου, 2021 

     

     Αρχικά είχα σκεφτεί να θέσω το σημερινό μου ΓΙΑΤΙ  την περασμένη Παρασκευή όταν ήταν ήδη φιλοξενούμενη στην Αθήνα η Γερμανίδα Καγκελάριος αλλά σκέφτηκα ότι θα ήταν άκομψη κίνηση και άφησα να περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα από την περασμένη Πέμπτη πριν κάνω τη σημερινή Λακωνική μεν αλλά εμφανέστατα «πιπεράτη» τοποθέτησή μου με τη μορφή «ερωτήματος».

     Τις πρωινές ώρες της περασμένης Πέμπτης 28ης Οκτωβρίου 2021 η Ελλάδα και οι Έλληνες γιορτάσαμε για μια ακόμη φορά με την εντυπωσιακή και άψογη Στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη και με μαθητικές παρελάσεις σε ολάκερη σχεδόν την Ελληνική Επικράτεια την 81η επέτειο του ιστορικά Μεγάλου ΟΧΙ στον Ιταλό-Γερμανικό Φασιστικό Άξονα!

     Στην Στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης παρούσα πάλι, όπως προβλέπει το επίσημο Εθνικό πρωτόκολλα, στην έδρα των Επισήμων, η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ Κατερίνα Σακελλαροπούλου…

     Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου 2021 ήρθε στην Αθήνα η Καγκελάριος της Γερμανίας κ Merkel την οποία έγινε δεκτή και από τον Πρωθυπουργό κ Μητσοτάκη και από την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

     Γιατί ΔΕΝ έκανε φέτος, λίγο πριν αποχωρήσει από την θέση της η Γερμανίδα Καγκελάριος, αυτό που είχε κάνει το 2018 ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας κ Sergio Matarella ο οποίος παρακολούθησε την Στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη δίπλα στον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ Προκόπη Παυλόπουλο;

https://www.youtube.com/watch?v=aq9-ipfHX4s

     Γιατί ΔΕΝ τίμησε με την παρουσία της δίπλα στην Ελληνίδα Πρόεδρο την Στρατιωτική παρέλαση των Συμμαχικών με τη Γερμανία Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων;

     Πείτε μου, γιατί;

Ένας νηφάλιος αντίλογος στους «αρνητές» των αξιολογήσεων…

                                                               

                                                                                            Στα Blogs & Sites 1, 2 & 3 Νοεμβρίου, 2021

     

     Στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όπου εργάστηκα για το μεγαλύτερο χρονικά μέρος της καριέρας μου ως καθηγητής και με αρκετές θητείες ως εκλεγμένος Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων βρέθηκα συχνά αντιμέτωπος με «αρνητές» κάθε προσπάθειας εισαγωγής κριτηρίων και συστημάτων αξιολόγησης ατόμων και Δομών.

     Για να το πω με απλά λόγια, ήμουν πάντα στην περιορισμένου αριθμητικού μεγέθους ομάδα που υποστήριζε την ανάγκη εφαρμογής αξιολόγησης του έργου μας και αντιμέτωπος με αρκετές κατά πολύ μεγαλύτερες αριθμητικά ομάδες «αρνητών».

     Τα επιχειρήματα ήταν και παραμένουν σχεδόν τα ίδια ενώ τα δεδομένα έχουν αλλάξει πολύ. Ένα βασικό επιχείρημα των «αρνητών» ήταν και παραμένει εκφρασμένο στο, προδήλως λογικό αλλά και πασιφανώς «πονηρό» ερώτημα:

     «Ποιος, πως και με ποια κριτήρια θα επιλέξει τους Αξιολογητές;»

     Με την κατάθεση του ερωτήματος αρχίζει να αιωρείται στην ατμόσφαιρα η «καχυποψία» που τρέφεται και στρέφεται στα Κόμματα, στις κάθε λογής «φατρίες» στο ομολογουμένως ανέκαθεν «μεροληπτικό» Πολιτικό μας σύστημα που, υποστηρίζουν δυναμικά οι «αρνητές», θα φροντίσει «τα παιδιά του» και θα καταρρακώσει τους αντιπάλους…

     Και έτσι ΠΑΓΩΝΟΥΝ κάθε φορά οι προθέσεις εφαρμογής αξιολόγησης, επιστρέφουν νικητές από τα δικά τους «πολεμικά μετερίζια και χαρακώματα» και τις διαδηλώσεις οι «αρνητές» και με εμφανή «δειλία» δεν τολμούν να προχωρήσουν σε εφαρμογή δοκιμασιών  και συστημάτων «αξιολόγησης» ΟΛΑ τα Κόμματα…

28η Οκτωβρίου 1940: «ΖΗΤΩ το Έθνος των Ελλήνων!..»

 

                                                                              Στα Blogs & Sites 25,26,27 & 28 Οκτωβρίου, 2021

     

     Εύχομαι Καλημέρα και καλή εβδομάδα προσβλέποντας στην ερχόμενη Πέμπτη 28η Οκτωβρίου 2021, ημέρα που οι Έλληνες θα γιορτάσουμε, μετά την λόγω πανδημίας απαγόρευση του 2020, με πατροπαράδοτες μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις το βροντερό ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 του Μεταξά και των Ελλήνων ΚΟΝΤΡΑ στον Φασιστικό Άξονα.

     Εκείνο το ιστορικό ΟΧΙ, θεωρείται πλέον έμπρακτη απόδειξη ότι το ΟΧΙ ως άρνηση στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούσε ΝΑΙ ως βροντερή κατάφαση για επιβεβαίωση του Εθνικού καθήκοντος αποδεικνύοντας ότι οι Λαοί πρόθυμα πάντοτε ακολουθούν τον ηγέτη που θα χαράξει με χρυσά γράμματα την σελίδα του μεγαλείου τους στο διαχρονικό βιβλίο της Ιστορίας!... 

      «Τι είναι ένας επαναστάτης;» αναρωτιέται σε μια μεστή νοημάτων παράγραφο ο Albert Camus και συνεχίζει «εκείνος που λέει ΟΧΙ αλλά με την άρνησή του ΔΕΝ εννοεί αποποίηση. Γιατί είναι ταυτόχρονα το ίδιο άτομο που λέει ΝΑΙ στη συνέχιση του αγώνα του έχοντας ήδη κάνει συνειδητά την πρώτη κίνηση, αυτήν της άρνησης…». 

     Στους ακαδημαϊκούς κύκλους των επιστημόνων της συμπεριφοράς αλλά προφανώς και σε εμπειρικούς κύκλους όπου ασκείται η σύγχρονη πολιτική υπάρχουν οι συνάδελφοι που διατείνονται ότι ένα άτομο δεν μπορεί, δεν είναι εφικτό, να προσπαθήσει να είναι ταυτόχρονα και λογικό και συναισθηματικό. 

     Αν όμως σταθούμε για λίγο επικεντρώνοντας σε υποκειμενικό ο καθένας και η καθεμιά μας επίπεδο αξιολόγησης αυτή τη θέση μπορούμε να διαπιστώσουμε καλόπιστα ότι εμείς οι άνθρωποι διαθέτουμε την ικανότητα να αισθανθούμε αυτό που σκεφτόμαστε και να επεξεργασθούμε γνωστικά αυτό που αισθανόμαστε. 

     Με λόγια απλά το συναίσθημα ποτέ ΔΕΝ απέκλειε αναγκαστικά τη συνύπαρξή του με τη λογική και αντίστροφα θα δυσκολευθεί πολύ κανείς να εντοπίσει αξιόπιστη επιστημολογική μαρτυρία που να επιβεβαιώνει ότι λογική αποκλείει το συναίσθημα. 

ΔΩΡΕΑΝ ηλεκτρονικό βιβλίο του Γιώργου και της Νατάσας Πιπεροπούλου

                                                                                     Στα Blogs & Sites 21, 22 & 23 Οκτωβρίου, 2021

       

     Συνεχίζεται η Διεθνής κυκλοφορία του πάντα επίκαιρου βιβλίο με τίτλο «Διοίκηση Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης - Σύντομη Εισαγωγή» που έχουν συγγράψει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος και η Dr Αναστασία-Νατάσσα Πιπεροπούλου. Γραμμένο στην Αγγλική γλώσσα το βιβλίο κυκλοφορεί διεθνώς για 4η χρονιά από τον Άγγλο – Γερμανό – Δανέζικο Διεθνή Εκδοτικό Οίκο Bookboon.com σε ψηφιακή μορφή.

     Ο Αγγλικός τίτλος του είναι «Managing Primary and Secondary Schools – A Primer”  (σε ελεύθερη μετάφραση: «Διοίκηση Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης – Σύντομη Εισαγωγή»). 

    Σύγχρονο επιστημονικό σύγγραμμα που εκλαϊκεύει, χωρίς να εκχυδαΐζει, τα θέματα της Παιδείας όπως αυτή γεννήθηκε, καλλιεργήθηκε και αναπτύχθηκε στον δικό μας χώρο στην Αρχαία Ελλάδα, στο λίκνο του Δυτικού Πολιτισμού.

     Οι συγγραφείς αποδίδοντας την δέουσα για ιστορικούς λόγους προσοχή σκιαγραφούν με κομψότητα τα θέματα της Παιδείας όπως αυτά αναπτύχθηκαν στους Αρχαίους πολιτισμούς της Κίνας και της Ινδίας.

     Προσεγγίζοντας την σύγχρονη πραγματικότητα το ψηφιακό βιβλίο ερευνά σε παγκόσμια κλίμακα τα εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά δεδομένα επιχειρώντας μία πρωτότυπη διασύνδεση των θεμάτων της Επιστήμης και Τέχνης του Μάνατζμεντ και της Παιδείας.

     Στο βιβλίο γίνεται σύντομη αλλά κατατοπιστική περιήγηση στα σημερινά συστήματα Παιδείας καθώς και σημαντική αναλυτική αναφορά στην «ειδική αγωγή» σε επιλεγμένες χώρες της Ευρώπης, της Βορείου και Νοτίου Αμερικής, της Αφρικής, της Ασίας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας.