Ο αριθμός «300» λειτουργεί στο νου συνειρμικά!..

Στα Blogs 7 & 8 Αυγούστου 2017

     Αυτό με την ανακοίνωση για «χαλάρωση των capital controls» μου ήρθε βαρύ και…δύσπεπτο και έτσι με «πιπεράτο», καλοπροαίρετο αλλά καυστικό χιούμορ, θα  ρωτήσω τους Αρμόδιους Τραπεζικούς και Οικονομικούς παράγοντες:

     «θέλετε να σας…χειροκροτήσουμε;»

     Μέχρι τώρα μπορούσαμε, όσοι τα είχαμε, να σηκώσουμε 60 (εξήντα) ευρώ την ημέρα δηλαδή να κάνουμε αναλήψεις 21,900 ευρώ στη διάρκεια της Χρονιάς (εφόσον τo ημερολογιακό Έτος στην Πατρίδα μας συνεχίζει να έχει 365 ημέρες και ΔΕΝ μας το μείωσαν στα κρυφά «οι Θεσμοί»).

     Με την νέα «χαλάρωση» θα σηκώνουμε από 1^ης Σεπτεμβρίου 2017, όσοι τα έχουμε, 1800 ευρώ επί 12 μήνες, (εφόσον στην Ελλάδα το Έτος θα συνεχίσει να έχει 12 μήνες και ΔΕΝ θα μειωθούν και αυτοί όπως μισθοί και συντάξεις στα πλαίσια κάποιας «κρυφής» παραγράφου σε κάποιο από τα πολλά «προ απαιτούμενα»). Κάνοντας τον σχετικό πολλαπλασιασμό βλέπουμε ότι με τη «νέα χαλάρωση των capital controls» επιτρέπονται αναλήψεις 21,600 ευρώ στη διάρκεια του 12μηνου Έτους. 

     Θα μου πείτε, κ Καθηγητά έχουμε τη δυνατότητα χρήσης πλαστικών καρτών που δεν περιορίζονται και βοηθούν στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. 

     Πολύ σωστό, αλλά πόσοι συμπολίτες έχουν κάρτες;    

     Έγινε, όμως, «χαλάρωση» και θα μπορούμε να «σηκώσουμε», όσοι και όσες τα έχουμε, 300 ευρώ λιγότερα στη διάρκεια του Έτους;

      Συνειρμικά, πάντως, για εμάς τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ο αριθμός 300 οδηγεί σημειολογικά στις Θερμοπύλες και στην σύγχρονη Πλατεία Συντάγματος της Αθήνας…

Αφήστε την…κληρωτίδα, πιάστε τη μεζούρα!..

Στα Blogs 3 -7 Αυγούστου 2017

     Οι «κληρωτίδες» θα αναδεικνύουν τους σημαιοφόρους στις παρελάσεις!…

      Μακριά από εμένα κάθε Κομματικής προέλευσης αντιπολιτευτική τοποθέτηση, αλλά ειλικρινά, ως συνταξιούχος πανεπιστημιακός δάσκαλος, επιλέγω να τοποθετηθώ στην συγκεκριμένη απόφαση του Σεβαστού Υπουργείου Παιδείας…

     Η προσμέτρηση επιδόσεων σε διάφορους τομείς ανθρώπινης δραστηριότητας, που χαρακτηρίζεται ως δοκιμασία ή διαγώνισμα ή ακόμη, κατά το ξενόφερτο και λίαν προσφιλές στην εποχή μας “τεστ”, έχει ως στόχο τη διαφοροποίηση ανδρών, γυναικών και παιδιών και την κατάταξή τους σε κάποιες συμβολικές πυραμίδες επιτυχίας που αντικατοπτρίζουν και πραγματικές πυραμίδες καθημερινών κοινωνικών, οικονομικών, επιστημονικών, επαγγελματικών, πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων.

     Συχνά ακούγεται η κριτική που αποδοκιμάζει όλες ή έστω κάποιες προσπάθειες προσμέτρησης και διαφοροποίησης προβάλλοντας την επίφαση, και όχι την ουσία, ως επιτακτική δημοκρατική ισότητα: την ανάγκη της θεώρησης όλων μας ως ίσων!...

     Τίποτε δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο ανακριβές και άδικο για τον καθένα και την καθεμιά μας ως άτομα με το χαρακτηριστικό της ανεπανάληπτης μοναδικής προσωπικότητας και αντιπαραγωγικό για ολάκερο το κοινωνικό σύστημα που συνθέτουμε.

     Οι άνθρωποι διαφέρουμε όχι μόνο στο μπόι, στο πάχος, στην αισθητική της εποχιακής ή διαχρονικής σημασίας «ομορφιάς» αλλά διαφέρουμε και στις επιδόσεις που πετυχαίνουμε από τις σωματικές όπως και από τις διανοητικές δεξιότητες και ικανότητές μας.

     Αυτό είναι και αντικειμενικά εμφανές αλλά έχει παραμείνει και διαχρονικά αναλλοίωτο ως δεδομένο στο πέρασμα του χρόνου.

     Θα μπορούσε να κατηγορηθώ ως ανιστόρητος ίσως και επικίνδυνα υποκριτικός εάν δεν παραδεχόμουν ότι υπήρξαν εποχές στις ανθρώπινες κοινωνίες όπου οι διαδικασίες αξιολόγησης διαβρώθηκαν με στόχο να υποτιμηθούν άτομα ή ομάδες και να υπερτιμηθούν άλλα άτομα και άλλες ομάδες.