Ζήσε Μάη να φας τριφύλλι...

 

Τη φράση αυτή και τα νοήματα που εμπεριέχει και υπονοεί την γνωρίζουμε όλοι και την έχουμε χρησιμοποιήσει σε κατάλληλες στιγμές και περιπτώσεις…Σας τη θυμίζω σήμερα μια και πέρασε ήδη ένας χρόνος από τις 7 του Μάη του 2010 όταν ο Dr Παπακωνσταντίνου υπέγραφε ως αρμόδιος Υπουργός το ιστορικό και περιβόητο πλέον «πρώτο» Μνημόνιο με την τρόικα και μας διαβεβαίωνε ότι ήταν πράξη που την έκαναν απαραίτητη τα οικονομικά μας δεδομένα, αγαθή για τους Έλληνες και Ελληνίδες, και άνοιγε τις προοπτικές μας «…να βγούμε σύντομα για δανεισμό στις διεθνείς αγορές!»....

Η «Πρόκληση» με τα 50... κέρματα!...

Η Κινέζικη κατάρα εκτοξεύεται περίτεχνα από το κακόψυχο άτομο στον ανυποψίαστο γείτονά του με την μορφή…ευχής εκφραζόμενης  μεγαλόφωνα:

     «Σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές…» Και αυτός που καταριέται ολοκληρώνει την «δήθεν» ευχή μουρμουρίζοντας χαμηλόφωνα…«… και να μην διαθέτεις τις δεξιότητες που απαιτούνται για να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις των εποχών!!!»

      Επιτρέψτε μου σήμερα να αναρωτηθώ, με το καθιερωμένο σε τέτοιες αναρτήσεις  μου ύφος του αφελούς πολίτη, τελικά ποιος Κινέζος ή κακόψυχος άλλης εθνικότητας και εθνότητας καταράστηκε, δήθεν ευχόμενος, εμάς τους Έλληνες και την Πολιτική μας ηγεσία να ζήσουμε σε τόσο «ενδιαφέρουσες» εποχές; Και πώς θα μπορέσουμε ως Έθνος και ως Λαός να χειρισθούμε τις προκλήσεις αυτών των εποχών;....

«Στρατηγικές» Διαπροσωπικών Σχέσεων

Οι σύγχρονες συνθήκες συμβίωσης οδήγησαν στον κατακερματισμό των ανθρώπινων σχέσεων κάνοντας αναγκαία την εκμάθηση και εφαρμογή στρατηγικών που τις αφορούν. Εννοιολογικά η στρατηγική  είναι όρος που αφορά στα μέσα και τις μεθόδους που απαιτούνται για την επίτευξη κάποιων συγκεκριμένων στόχων και ταυτίζεται, στο επίπεδο των ανθρώπινων διαπροσωπικών μας σχέσεων, με συγκεκριμένες συναισθηματικές-ψυχολογικές  δραστηριότητες που απολήγουν ωφέλιμες για άτομα ή ομάδες ατόμων.

   Αν ζούσαμε σε ένα κόσμο"όμορφο και αγγελικά πλασμένο" τότε κάθε συζήτηση για στρατηγική και μεθόδους δράσης στις διαπροσωπικές σχέσεις με τους συνανθρώπους μας θα ήταν, φυσικά, εκτός θέματος. Επειδή, όμως, η καθημερινή μας πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται στην ποιητική περιγραφή, συνειδητά και υποσυνείδητα όλοι μας υιοθετούμε και λειτουργούμε με συγκεκριμένες στρατηγικές και στις στενές, φιλικές και ερωτικές. αλλά και στις  δευτερογενείς σχέσεις μας με άλλους....

Ού...μπλέξεις! Η 11η των νεο-Ελλήνων εντολή!

Είναι αλήθεια ότι πριν μερικά χρόνια όλοι εμείς που ζήσαμε στο εξωτερικό διαφοροποιούσαμε τη συμπεριφορά ανάμεσα σε Έλληνες και άλλους με κριτήριο την ανθρωπιά που εμείς ανέκαθεν δείχναμε απέναντι σε κάποιον συνάνθρωπό μας, ακόμη και άγνωστο, που βρισκότανε σε κατάσταση ανάγκης ή κινδύνου.  Ο Έλληνας, χωρίς πολλή σκέψη, εμπλέκονταν στο προσωπικό δράμα κάποιου ατόμου που δέχονταν επίθεση στο δρόμο, σε αντίθεση με τους ξένους που αδιαφορούσαν ή απέφευγαν ακόμη και να παρακολουθήσουν μια συμπλοκή ως μάρτυρες. Εκείνη η ειδοποιός διαφορά στη συμπεριφορά Ελλήνων και άλλων απέναντι σε κάποιον άγνωστο συνάνθρωπό μας τείνει να εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας.....

Πώς μας καταντήσανε έτσι;

Πέμπτη απόγευμα, οδός Τσιμισκή στη διασταύρωση με πλατεία Αριστοτέλους, ίσως  στο Κεντρικότερο σημείο της Θεσσαλονίκης και μην με κατηγορήσετε για «τοπικισμό» πριν διαβάσετε το κείμενό μου…Πώς να το κάνουμε άλλωστε (γεννήθηκα στην Κατερίνη) αλλά είμαι Σαλονικιός από το 1955 και αυτό το γνωρίζουν και οι πέτρες και είναι πιο συνηθισμένο να περπατώ στην Τσιμισκή, στην Αγίας Σοφίας ή στην Αγγελάκη από ότι στο Σύνταγμα, τον πεζόδρομο της Ερμού ή την οδό Πανεπιστημίου της Αθήνας....       Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι στην Θεσσαλονίκη, την Αθήνα ή και σε οποιαδήποτε άλλη πόλη της πατρίδας μας συχνά περνούν από δίπλα μας άτομα που μιλούν μεγαλόφωνα (στα bluetooth τους) σε μια συνηθισμένη καθημερινή πραγματικότητα. Κάποτε υπήρχαν και λίγα άτομα που μιλούσαν στον εαυτό τους χωρίς να κρατούν κινητό ή ένα bluetooth…

Πολιτικοί Ηγέτες και Κυβερνητικά Στελέχη...

Τα είπε αρκούντως προσβλητικά η Γαλλική Le Mond αναφερόμενη στα «παιδάκια» που κρατούν στα χέρια τους τις Τύχες της Ευρώπης σε εποχές δραματικών κρίσεων!.....

Ηγέτες, ΟΧΙ «εραστές» θώκων εξουσίας…

«Παρόμοιες σκέψεις μου έχω δημοσιεύσει στο παρελθόν αλλά σήμερα τις κάνει ΕΝΤΟΝΑ επίκαιρες ο εκμηδενισμός πατροπαράδοτων αξιών, η απαξίωση του πολιτικού συστήματος και η υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των Ελλήνων!…

 Όταν μία κοινωνία, μία χώρα, επιτρέψει στον εαυτό της την πολυτέλεια τις γνωστές τέσσερις ανεξάρτητες εξουσίες, Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική και Τύπο να τις καθορίζει το Κόμμα που Κυβερνά και μάλιστα ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ  είναι λογικό ΚΑΘΩΣ το πολιτικό σύστημα σαπίζει, να μην υπάρχει ΚΑΜΙΑ πιθανότητα τιμωρίας ενόχων πολιτικών ή επιχειρηματιών!..»....

Εντός…χειροκροτήματα, εκτός αποδοκιμασίες!

Τα χειροκροτήματα ξεκίνησαν με αφορμή την καταλληλότητα του κ  Παπανδρέου ως Πρωθυπουργού που πήρε την ποθητή ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του, συνεχίστηκαν με την υπερψήφιση του αποκαλούμενου «Μεσοπρόθεσμου Μνημονίου» με την τρόικα και ολοκληρώθηκαν με την υπερψήφιση στο ΣΥΝΟΛΟ του από το ΠΑΣΟΚ και κατά το ΗΜΙΣΥ από τη Νέα Δημοκρατία του «Εφαρμοστικού Νόμου»…

Μειωμένες συντάξεις, ανοίκιαστες γκαρσονιέρες!...

Τα βλέπω κιόλας τα ειρωνικά χαμόγελα μεγαλόψυχης αντιμετώπισής μου να σχηματίζονται στα χείλη των συναδέλφων μου που «θεραπεύουν» τις οικονομικές επιστήμες εντός και εκτός των ακαδημαϊκών τειχών...

Ακούω κιόλας τις γεμάτες συγκατάβαση φράσεις που βγαίνουν από τα επίσημα χείλη εκείνων των Κυβερνητικών στελεχών των Οικονομικών επιτελείων που «συλλαμβάνουν και εφαρμόζουν λύσεις στην τρέχουσα οικονομική τραγωδία των Ελλήνων» σε αγαστή (υποθέτουμε) συνεργασία τόσο με τα προβεβλημένα στα ΜΜΕ όσο και με τα «άγνωστα» στελέχη της τρόικα…

      Η αιτία για αυτά που συμβολικά «βλέπω και ακούω»;......

«Άθλιοι», αλά ελληνικά, κ. Ουγκώ!..

Το κλασικό μυθιστόρημα του μεγάλου Γάλλου δημιουργού, «οι Άθλιοι», με τον  διωκόμενο Γιάννη Αγιάννη και τον ανελέητο διώκτη του Ιαβέρη, με φόντο τη Γαλλική κοινωνία της προκλητικής οικονομικής ανομοιογένειας προβλημάτισε και συγκίνησε αμέτρητα εκατομμύρια αναγνωστών από τότε που  δημοσιεύτηκε και μέχρι σήμερα.

     Τον Βίκτωρα Ουγκώ δεν χρειάζεται  να σας τον συστήσω.

     Τον γείτονά μου Χρήστο, τον «περιπτερά», που επιβιώνει στη γειτονιά μας όπου, μέσα σε 2 χρόνια, τα 3 από τα 7 περίπτερα ήδη έκλεισαν, θέλω να σας συστήσω με αφορμή την προχθεσινή μας συζήτηση για ευαισθησία και αξιοπρέπεια κάποιων φτωχών, για κοινωνική αναλγησία και μακαριότητα των ευπόρων τάξεων της σύγχρονης, Ευρωπαϊκού επιπέδου, ελληνικής κοινωνίας που θα προβλημάτιζαν βαθύτατα και τον Ουγκώ καθώς είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του δικού του προβληματισμού πριν δυο αιώνες.....

Το ζητούμενο; Άνδρας!...

Προσβολές με υπονοούμενα και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, υποκλοπές, αρπαχτές και μετά υπεκφυγές, παρεμβάσεις, θεατρινισμοί, παλιμπαιδισμοί, νταηλίκια εκ του ασφαλούς με χέρια υψωμένα σε στυλ ικέτη ή γροθιές σφιγμένες απειλητικά και τελικά «κομψές» είσοδοι στο, και «γενναίες» αποχωρήσεις από, το παλκοσένικο. Και οι περιώνυμες κουκούλες να καλύπτουν πρόσωπα διαδηλωτών στους δρόμους και στις πλατείες, στα σουπερμάρκετ, στα Πανεπιστήμια και, συμβολικά, στο διαδίκτυο. Ανυπόφορη, τελικά, μέσα στον γενικότερο ορυμαγδό η επωδός του πόνου και χαμένων μεγαλείων με  γυναίκες επιθετικές, άνδρες παθητικούς και ελάχιστους πλέον…κυνηγούς…...

Μήπως είμαστε Έθνος…Λωτοφάγων;

Αναρωτήθηκε ο κ Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ Παπουτσής, με αφορμή τη συνεχιζόμενη καλοκαιριάτικα, απεργία των ταξιτζήδων «πώς μπορεί μια ομάδα να κρατά δέσμια ολόκληρη τη Βιομηχανία Τουρισμού (την μόνη που μας έμεινε υγιής, συμπληρώνω εγώ) και να μας εκθέτει…διεθνώς;

     Αναρωτιούνται τα στελέχη της εγχώριας και διεθνούς τουριστικής βιομηχανίας εάν «συνειδητοποιούμε ότι διώχνουμε τουρίστες και συνάλλαγμα στην Τουρκία την ώρα που εκλιπαρούμε για δανεικά;».......

Οι δήθεν..."χρυσές" μετριότητες!...

Διαπιστώνω ότι τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά  φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή μορφοποιούν νέους θεσμούς, δομές και σχήματα  είναι δύσκολο, εάν όχι σχεδόν ακατόρθωτο, να τα αξιολογήσουμε την ώρα που βρίσκονται στη δυναμική φάση της εξέλιξής τους.

      Στην πτωχευμένη Ελλάδα της τρόικα αυτές οι μορφοποιήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και νέοι θεσμοί, δομές και σχήματα άγνωστα μέχρι σήμερα, κρυσταλλώνονται προοδευτικά στο συλλογικό μας υποσυνείδητο!....

Σύγχρονε Σίσυφε...

Η γκαρνταρόμπα μου - σοφιστικέ, πλούσια, επώνυμη, μοναδική, κάτι το αναμφισβήτητα εντελώς διαφορετικό...

Δοκίμασε κάτι άλλο!

Το αυτοκίνητο μου...Ακριβό, γρήγορο. Σε μεταλλικό χρώμα της εποχής, με καντράν που θυμίζουν διαστημικό όχημα...

Δοκιμασε κατι άλλο!.. Η μεζονέτα, το διαμέρισμα, το εξοχικό μου. Χτισμένο από τον πιο διάσημο αρχιτέκτονα, στην πιο περιζήτητη περιοχή, ένα κομψοτέχνημα κατασκευής, αισθητικής και, φυσικά,ακριβείας…

      Δοκίμασε κάτι άλλο!.  

      Οι παρέες μου, πολύ «ιν» πάντοτε μέσα στα φώτα της επικαιρότητας.....      Δοκίμασε κάτι άλλο!

Deja vu σε πράσινο & μπλε φόντο

 Με την ιστορική απόφαση της Συνόδου Κορυφής ο λαός μας απαλλάχθηκε από τον βραχνά της χρεοκοπίας, είπε στο Υπουργικό Συμβούλιο ο κ Παπανδρέου και πρόσθεσε ότι «Βρεθήκαμε στο χείλος της αβύσσου, αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Κάναμε θυσίες, αλλά όπως είχα δεσμευτεί οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες… και ότι πλέον «ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε το μέλλον πιο αισιόδοξα και τις μεγάλες αλλαγές. Την Ελλάδα που μπορεί»...... Και κατέληξε,  «Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας, αλλά θα τα καταφέρουμε».

Χρειαζόμαστε, επειγόντως, ένα νέο "μύθο"...

Φαίνεται ότι βρισκόμαστε, σαν έθνος, λαός και κοινωνικό σύστημα στο μάτι ενός κυκλώνα. Και εδώ, μέσα στη δίνη πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών εξελίξεων και προβληματισμών και την εμφανή κατάρρευση παραδοσιακών προτύπων  συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς αναμφίβολα προβάλλει επιτακτική η ανάγκη για κάποια κοινωνιολογική ψυχολογική αξιολόγηση των δεδομένων δίχως φόβο και πάθος.....

Τραγική η «γύμνια του...αυτοκράτορα!»

Δεν χρειάζεται να είμαστε ειδικευμένοι επιστήμονες της συμπεριφοράς για να διαπιστώνουμε σε καθημερινή βάση ότι πολλά «είδωλα» έχουν καταρρεύσει και ακόμη περισσότερα ξεθωριάσανε στο πέρασμα του χρόνου καθώς δεν άντεξαν το τεστ της αλήθειας. Ίσως και σεις, αγαπητοί φίλοι και φίλες, να έχετε ανακαλύψει, με πόνο, με οργή ίσως και με ικανοποίηση ότι κάποιο η κάποια είδωλα που κάποτε σας φαίνονταν φανταχτερά και εντυπωσιακά αποδείχτηκαν...γυμνά...

Επιτρέψετε μου λοιπόν σήμερα να περιγράψω τα δεδομένα της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας χρησιμοποιώντας σε «ελεύθερη απόδοση» το γνωστό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και συμβολικά να δούμε «ξεθωριασμένα είδωλα» (πρόσωπα, ομάδες, θεσμούς και πολιτικό σύστημα), ως τον... γυμνό αυτοκράτορα!...