Πανελλήνιες 2024: Μια δοκιμασμένη πρακτική «συνταγή επιτυχίας»

 

                                                                                                            Στα Sites & Blogs 23 & 24 Μαίου, 2024

     

     Ανοίγει την ερχόμενη Πέμπτη 30 Μαΐου η αυλαία των Πανελληνίων Εξετάσεων 2024 για εισαγωγή σε ΑΕΙ για τα παιδιά των ΕΠΑΛ, και την επόμενη ημέρα 31 Μαΐου για τα παιδιά των ΓΕΛ.

     Ήταν και παραμένει αλήθεια ότι η εισαγωγή σε Πανεπιστήμιο ή παραγωγική Σχολή των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας εξακολουθεί να θεωρείται ως απαραίτητο πλεονέκτημα για μια αυριανή επιτυχημένη ένταξη στην Οικονομία και στην κοινωνία.

     Και έτσι, κάθε χρόνο, η περίοδος των εξετάσεων για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση φορτίζει ψυχοκοινωνικά χιλιάδες αγόρια και κορίτσια και, μαζί, μυριάδες μαμάδων, μπαμπάδων και συγγενών που “ψήνονται” κυριολεκτικά στην προσπάθεια να βρουν το κλειδί που θα ανοίξει την “μαγική πόρτα” κάποιου Πανεπιστημιακού Τμήματος.

     Μερικές φορές βλέπουμε να πετυχαίνουν παιδιά που ήταν βέβαια καλοί αλλά όχι εξαιρετικοί μαθητές στο Λύκειό τους, φροντιστηριακά προετοιμασμένα, που διέθεταν όμως  αρκετή αίσθηση χιούμορ και είχαν μια ψυχική και σωματική ηρεμία, την στιγμή που βλέπουμε να αποτυγχάνουν μερικά παιδιά τα οποία ήταν πολύ καλά προετοιμασμένα, αλλά την τελευταία στιγμή  έχασαν τον ψυχικό έλεγχο και υπέστησαν τις καταλυτικές συνέπειες του άγχους.

     Αναμφισβήτητα, όταν μας τυλίξει το άγχος, η απόδοσή μας θα πέσει και μέσα στην απόγνωση του συναισθήματος του πανικού η μνήμη και η κριτική μας ικανότητα θα μειωθούν σημαντικά.

     Υπάρχει μια συνταγή επιτυχίας, ένας συνδυασμός ψυχολογικής στρατηγικής και τεχνικών, που θα μπορούσαμε να δώσουμε στα παιδιά μας, ώστε να τα βοηθήσουμε να επιτύχουν;

Ψεκασμοί, Ληγμένα, Ενοχές και… «Συγχωροχάρτια!..»

 

                                                                                                      Στα Sites & Blogs 20, 21 & 22 Μαίου, 2024 

     

     Πετάχτηκα για λίγες ώρες για κάποια υποχρέωση από τη γενέτειρα Κατερίνη στην αγαπημένη δεύτερη Πατρίδα Θεσσαλονίκη προτιμώντας αντί το οδήγημα τα μοντέρνα και καθαρά λεωφορεία του ΚΤΕΛ ΠΙΕΡΙΑΣ για να αποφύγω την ταλαιπωρία από το κυκλοφοριακό δράμα της Συμπρωτεύουσας με τα ανυπόφορα μποτιλιαρίσματα και την τραγική έλλειψη χώρων στάθμευσης.

     Κατάμεστο το λεωφορείο του ΟΑΣΘ - 12 ΚΤΕΛ Μακεδονία - Κάτω Τούμπα που σε μεταφέρει στο Κέντρο της πόλης καθώς το ταξί είναι ακριβό και δεν αποφεύγεις το μποτιλιάρισμα.

     Παρεχώρησαν τις θέσεις τους σε μένα και έναν ακόμη ασπρομάλλη, υπάρχουν ευτυχώς και τέτοια παιδιά για να μας δίνουν ΕΛΠΙΔΑ, δύο ευγενικές φοιτήτριες από το Αριστοτέλειο και όχι από το δικό μου το αγαπημένο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας…

     Ψάχνω για κάποια χαμόγελα, αλλά δεν τα βλέπω!..

    Πρόσωπα σκυθρωπά, μάτια γεμάτα θλίψη, χείλη σφιγμένα (άραγε από θυμό;) απέραντη κατάθλιψη στο κατάμεστο λεωφορείο.

     Και όταν κατηφορίζω εκεί κάτω σε Αθήνα και Πειραιά, σε Λεωφορεία, μετρό και ΗΛΠΑΠ, έχω την ίδια ακριβώς εμπειρία με πρόσωπα κουρασμένα, χείλη σφιγμένα, μάτια γεμάτα θλίψη…