Φιλία: Αγαθό σε ανεπάρκεια στην εποχή μας;

                                                                                    Στα Blogs 16, 17 & 18 Ιουλίου, 2020

     

     Μπροστά μας το τρίτο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου, κλειστά τα Σχολεία και υπερβαίνοντας τα μεγέθη των άρθρων που καταθέτω 2 φορές την εβδομάδα και με περισσή ευγένεια των διαχειριστών φιλοξενούνται εδώ στο αγαπητό σας blog καταθέτω ένα αρκετά μεγάλου μεγέθους άρθρο επειδή μεγάλου μεγέθους είναι και το αντικείμενο - Η Φιλία!....

     

     Οι αρχαίοι μας πρόγονοι διαπίστωναν ότι «όμοιος ομοίω αεί πελάζει...» ενώ εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες ανέκαθεν λέγαμε «πες μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι...».

     

     Θα σας ξαφνιάσω σήμερα με την ευγενική προτροπή «κοίτα τον φίλο σου για να καταλάβεις ποιος…είσαι!»

     

     Στην εποχή μας, μετά την πανδημία covid-19 και μετά την υποταγή μας το 2010 στα καταστροφικά Μνημόνια, εγωπάθεια, κυνισμός και συναισθηματική ρηχότητα, συνεπικουρούμενα και από τη διάχυτη ανασφάλεια και το υπαρξιακό άγχος, αντί να δρουν θετικά και να μας καθοδηγούν στη σύναψη φιλικών σχέσεων (που θα βοηθήσουν να μειωθεί η οδυνηρή μοναξιά και η αλλοτρίωσή μας) δυστυχώς δρουν ανασταλτικά, εντείνοντας την απομόνωσή μας, διογκώνοντας επικίνδυνα την εσωστρέφειά μας και τις εξαρτήσεις μας από το κορυφαίο Μέσο Μαζικού Εκμαυλισμού: την τηλεόραση.

     

     Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα και η διαπίστωση του Αριστοτέλη για την “αγελαία φύση” μας έχει επιβεβαιωθεί με  σύγχρονες έρευνες από εμάς τους επιστήμονες της συμπεριφοράς, καθώς δεν μας αρκεί η διαπίστωση ούτε και η ανάλυση των απώτερων νοημάτων που περικλείονται στην παροιμιακή φράση «όμοιος ομοίω αεί πελάζει...»

     

     Τρία επίμαχα πρόσθετα ερωτήματα σχετίζονται με τη διαχρονική ισχύ και τις προϋποθέσεις αυτής της θέσης, το γιατί, το πότε και το κάτω από ποιες συγκεκριμένες συνθήκες «ο όμοιος αναζητεί τον όμοιο...». 

Πολίτες, Κόμματα, Κράτος!... Και η Πατρίδα;

                                                                                          
                                                                          Στα Blogs 13, 14 & 15 Ιουλίου, 2020

     

    Με αφορμή το νέο «μπάχαλο σκανδαλολογίας» στην πολιτική μας καθημερινότητα θα αναφερθώ σήμερα στα πολιτικά Κόμματα που αποτελούν απαραίτητο συστατικό κάθε Δημοκρατίας και ιδιαίτερα στο ρόλο τους στη διαμόρφωση σχέσεων Πολιτών- Κράτους.

     

     Στην πατρίδα μας οι σχέσεις Κράτους - Πολιτών υπήρξαν ανέκαθεν, όχι μόνο δυσλειτουργικές, αλλά εάν τις δούμε με ένα πρίσμα υπερβολής ίσως και ψυχοπαθολογικές. Η παθολογική συμπτωματολογία αυτής της σχέσης (που τα βαθύτερα αίτιά της μόνιμα και σφαλερά ανάγονται ή στην Τουρκοκρατία ή σε ξένους…δακτύλους, και τελευταία σε ψεκασμούς και ληγμένα που έχουν επηρεάσει, έλεος πια, ακόμη και το DNA μας) συνίσταται στην εντυπωσιακή αντίφαση της συμπεριφοράς του πολίτη απέναντι στον ασφυκτικό έλεγχο του Κομματισμού.

     

     Έτσι, ενώ οι Έλληνες θεωρούσαμε και συνεχίζουμε να θεωρούμε το Κράτος ως «καταπιεστικό, φορομπηχτικό, υδροκέφαλο και άσπλαχνο αφεντικό» ταυτόχρονα κοινωνικοποιούμε τις νεότερες γενιές να προσβλέπουν σε αυτό το δυσλειτουργικό Κράτος ως «τον στοργικό πατέρα, τον πιο σίγουρο εργοδότη, ως μία παροιμιακή αγελάδα που περιμένει την κατάληψη της Κρατικής εξουσίας από το δικό μας Κόμμα για να αρμεχτεί από τα…δικά μας παιδιά».

     

     Με άλλα λόγια, γενιά μετά από γενιά, οι Έλληνες αναπτύξαμε μια ιδιόμορφου τύπου ψυχοπαθολογική συμπεριφορά, σαδομαζοχιστικών τάσεων, όπου περιμένουμε να ευνοηθούμε από το Κράτος το οποίο αντιμετωπίζουμε με καχυποψία αλλά και με εμφανή συμπτώματα παράνοιας άσχετα με το που ανήκουμε Κομματικά!

Ιούλιος 2020 - Η Αγία Σοφία ξανά Τζαμί!...

                                                               
                                                                                   Στα Blogs 10, 11 & 12 Ιουλίου, 2020
     

    Δύσκολος μήνας για τον Ελληνισμό ο Ιούλιος και «δύσκολος» σύμμαχος για τη Δύση ο Τούρκος Πρόεδρος κ Ερντογάν…

     

    10 Ιουλίου σήμερα και το Τουρκικό ΣτΕ αποφάσισε ότι ήταν παράνομη η πράξη που άλλαζε το καθεστώς χρήσεως της Ιστορικής (Μνημείο ΟΥΝΕΣΚΟ) χρήσης της Αγίας Σοφίας από τον Κεμάλ το 1934 που την έκανε Μουσείο μετατρέποντάς της από Τζαμί…

     

     Δύσκολος πολιτικός για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Δύση και τον ΟΗΕ ο Τούρκος Πρόεδρος και θα περιμένω τώρα να δω αντιδράσεις αφού, πριν ακόμη «στεγνώσει η μελάνη» της απόφασης του Τουρκικού ΣτΕ, ΑΜΕΣΑ ο κ Ερντογάν υπέγραψε το σχετικό προεδρικό διάταγμα.

     

     Δύσκολος μήνας ο Ιούλιος για τους Έλληνες καθώς φέρνει στη μνήμη μας την 15η Ιουλίου 1965, ημέρα ουσιαστικά υποχρέωσης σε παραίτηση του τότε Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου που έμεινε στην ιστορία ως «Ημέρα της Αποστασίας» ή «Ημέρα των Ιουλιανών» και «Ημέρα του Βασιλικού Πραξικοπήματος».

     

     Δύσκολος μήνας ο Ιούλιος καθώς φέρνει στο νου το κίνημα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου της 15ης Ιουλίου 1974 που έδωσε στην Τουρκία το έναυσμα που χρειαζόταν προφασιζόμενη το άρθρο 4 της Συνθήκης Εγγυήσεων για να πραγματοποιήσει τον Αττίλα-1 με την απόβαση Τουρκικών στρατευμάτων στη Μεγαλόνησο στις 20 Ιουλίου του 1974…

     

     Δύσκολος μήνας ο Ιούλιος καθώς από την ερχόμενη Δευτέρα 13 Ιουλίου και για τα επόμενα 2,5 έτη Πρόεδρος του Eurogroup των 19 χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν ως Εθνικό νόμισμα το «ευρώ» θα είναι ο Ιρλανδός Υπουργός Οικονομικών κ Paschal Donohoe και όχι η Ισπανίδα Υπουργός Οικονομικών κ Nadia Calviño την οποία ήθελε ο Ευρωπαϊκός Νότος και συγκεκριμένα η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και Πορτογαλία.

     

     Για την Αγία Σοφία ΣΟΒΑΡΕΣ αντιδράσεις από Ε.Έ. και «Δύση» ΔΕΝ περιμένω…

     

     Άλλες 20 μέρες για να τελειώσει ο Ιούλιος…

    

     Έχει και κάτι άλλο κατά νου ο κ Ερντογάν;