Δημοσιεύθηκε στα blogs 28 / Νοεμβρίου / 2013
Στο προηγούμενο άρθρο μου αναφέρθηκα σε
τρεις τύπους προσωπικότητας ‘τον
συμβιβαστικό, τον επιθετικό, τον αποξενωμένο’ και υποσχέθηκα να επιστρέψω με
μια σύντομη ματιά στο θέμα της αποδοχής και τις πιθανότητες της αλλαγής του
ψυχολογικού τύπου που είμαστε.
Σήμερα καλώ την προσοχή σας στο διαχρονικό
θέμα της προσαρμογής, μιας έννοιας
που την συνθέτουν δύο θεμελιακές απόψεις:
Η πρώτη θεωρεί το άτομο υπεύθυνο για τη συμπεριφορά του σε όλα τα επίπεδα των
σχέσεων του στη διάρκεια όλης της ζωής του. Η θέση αυτή τοποθετεί την έμφαση
στην ικανότητα του άτομου να καταστρώσει και να απολιθώσει τη δίκια του πορεία
στον χώρο και τον χρόνο ο άνθρωπος δηλ, θεωρείται " κυρίαρχος της μοίρας του..."
Η δεύτερη άποψη διατείνεται ότι οι επιλογές προσαρμογής που κάνει το άτομο, οι
πεποιθήσεις και τα ‘πιστεύω του αλλά και
η γενικότερη συμπεριφορά του καθορίζονται
από προγενέστερα βιώματα και εμπειρίες καθώς και από τα δεδομένα της
αναπτυσσόμενης, σε μόνιμη βάση, προσωπικότητας του καθώς αυτά βρίσκονται σε
δυναμική αντιπαράθεση με την επικρατούσα ψυχολογική ατμόσφαιρα και τις
συγκεκριμένες κοινωνιολογικές δομές του περιβάλλοντος.
Η
προσαρμογή είναι μια δυναμική εξελικτική πορεία προς την ωρίμανση και την
ολοκλήρωση που ξεκινά «εξ απαλών ονύχων».
