Δημοσιεύθηκε
στα Blogs 5 & 6 /
Μαρτίου / 2014
Τον γείτονά μου Χρήστο, τον «περιπτερά», που επιβιώνει στη γειτονιά μας όπου, μέσα σε 2 χρόνια, τα 3 από τα 7 περίπτερα ήδη έκλεισαν, θέλω να σας συστήσω με αφορμή την προχθεσινή μας συζήτηση για ευαισθησία και αξιοπρέπεια κάποιων φτωχών, για κοινωνική αναλγησία και μακαριότητα των ευπόρων τάξεων της σύγχρονης, Ευρωπαϊκού επιπέδου, ελληνικής κοινωνίας που θα προβλημάτιζαν βαθύτατα και τον Ουγκώ καθώς είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του δικού του προβληματισμού πριν δυο αιώνες....
Το χρονογράφημα φιλοξενήθηκε στα blogs όταν άρχισε το δράμα μας αλλά το επαναφέρω στη δημοσιότητα καθώς, τελικά, κατέβασε τα ρολά
και το περίπτερο του Χρήστου και της Ρένας, το τελευταίο από τα 7 περίπτερα της γειτονιάς μου στην (κάποτε)
»νυφούλα» Θεσσαλονίκη...
Πήρα με την αρχική δημοσίευση πολλά σχόλια που έλεγαν περίπου:
«… Και αυτό
είναι μόνο το ξεκίνημα κ Καθηγητά! Ο φόβος όλων μας είναι ότι τα
πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα και θα παρακαλούμε Το Θεό να βάλει
το χέρι Του πάνω από την Ελλάδα και την Παναγιά Να μας ελεήσει…»
************************************************
Το κλασικό μυθιστόρημα του μεγάλου Γάλλου
δημιουργού, «οι Άθλιοι», με τον
διωκόμενο Γιάννη Αγιάννη και τον ανελέητο διώκτη του Ιαβέρη, με φόντο τη
Γαλλική κοινωνία της προκλητικής οικονομικής ανομοιογένειας προβλημάτισε και
συγκίνησε αμέτρητα εκατομμύρια αναγνωστών από τότε που δημοσιεύτηκε και μέχρι σήμερα.
Τον Βίκτωρα Ουγκώ δεν χρειάζεται να σας τον συστήσω. Τον γείτονά μου Χρήστο, τον «περιπτερά», που επιβιώνει στη γειτονιά μας όπου, μέσα σε 2 χρόνια, τα 3 από τα 7 περίπτερα ήδη έκλεισαν, θέλω να σας συστήσω με αφορμή την προχθεσινή μας συζήτηση για ευαισθησία και αξιοπρέπεια κάποιων φτωχών, για κοινωνική αναλγησία και μακαριότητα των ευπόρων τάξεων της σύγχρονης, Ευρωπαϊκού επιπέδου, ελληνικής κοινωνίας που θα προβλημάτιζαν βαθύτατα και τον Ουγκώ καθώς είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του δικού του προβληματισμού πριν δυο αιώνες....