Δημοσιεύθηκε στα blogs 14 / Ιανουαρίου / 2014
Μοναξιά!...Φοβερό συναίσθημα, άβυσσος όπου πέφτουν και χάνονται
αμέτρητοι συνάνθρωποί μας όχι μόνο στην Ελλάδα της τρόικα αλλά σε όλη την
Υφήλιο...Γεννήθηκε, όμως πάλι, στις 25 Δεκεμβρίου 2013 η ΕΛΠΙΔΑ, την νύχτα
γέννησης του Θεανθρώπου, με την υπόσχεσή Του για σωτηρία μας….
Γενάρης 2014 τα παιδιά επέστρεψαν στις σχολικές αίθουσες και όσοι από
εμάς ακόμη έχουμε μια θέση απασχόλησης μπήκαμε στο Νέο Χρόνο με περισσότερη (;)
όρεξη. Κάποιοι συνάνθρωποί μας ίσως και μέσα στην ίδια μας την πολυκατοικία,
βουλιάζουν στο βουβό, το ανελέητο αίσθημα της μοναξιάς τους…
Και κάποιοι συνάνθρωποί μας
ξύπνησαν σήμερα στις εισόδους των κτιρίων που τους «φιλοξενούν» και με λαχτάρα
έψαξαν στους κάδους σκουπιδιών για τα
δικά μας αποφάγια…
Μοναξιά!...
Κατάρα ή ευλογία για το ανθρώπινο γένος γενικά και εμάς τους νέο-Έλληνες
ειδικά;
Σίγουρα μέσα στα σύγχρονα, πολύβουα, πολυπρόσωπα και απρόσωπα ελληνικά
αστικά κέντρα, η μοναξιά έχει διογκωθεί σε προβληματικά επίπεδα, έχει ενταθεί
για πολλούς σε σημείο καθημερινής απελπισίας.
