Ο Ανέστης με τον Ανέστη στο Πάρκο!...

 

                                                                                                         Στα Sites & Blogs 18, 19 & 20 Μαϊου, 2023

    

     Όχι δεν βρίσκομαι σε πνευματική σύγχυση, πράγματι συνάντησα τον παιδιόθεν συμμαθητή και ανέκαθεν φίλο μου Ανέστη με το 5-χρονο εγγόνι του τον Ανέστη στο εντυπωσιακό 2ο Φεστιβάλ Πάρκου με επίκεντρο τους «12 άθλους του Ηρακλή» στο Δημοτικό Πάρκο της γενέτειράς μας Κατερίνης το ηλιόλουστο χθεσινό απόγευμα. Και συμπληρώνω ότι ναι δεν είναι μόνο το κόκκινο καυτό πιπέρι που συχνά χρησιμοποιώ στα λακωνικά μου άρθρα αλλά υπάρχει και το μαύρο πιπέρι που γλυκαίνει και οι υπέροχες πιπεριές Φλώρινας.

     Αυτά για τον τίτλο της σημερινής μου παρέμβασης στο διαδίκτυο και τώρα το «ζουμί»…

     Ήταν χαμογελαστός ο μεγάλος Ανέστης, ο φίλος μου, ενώ ο μικρός με το χωνάκι παγωτό στο χέρι ήταν εμφανέστατα «πανευτυχής…»

     «Σε βλέπω προβληματισμένο φίλε Γιώργο και θέλω να μου πεις τι σε τρώει» μου είπε ο Ανέστης.

«Quo Vadis;» Έλληνες, Ελληνίδες, Ελληνόπουλα και Ανθρωπότητα;

 

                                                                                                    Στα Sites & Blogs 15, 16 & 17 Μαίου, 2023

    

     Φοβάμαι, και ελπίζω να συμφωνήσετε, ότι βρισκόμαστε Έλληνες, Ελληνίδες και Ελληνόπουλα ως Έθνος στο μάτι ενός πρωτόγνωρου και πολύ επικίνδυνου κυκλώνα.

     Άτομα και ομάδες, ένας ολόκληρος Λαός, αντιμετωπίζουμε μια χωρίς προηγούμενο πτώση συστημάτων αξιών, κατανόησης και ερμηνείας της πραγματικότητας, ορθής αξιολόγησης του χθες και έλλειψης ικανότητας για προγραμματισμό του αύριο…

   Ο φόβος μου επικεντρώνεται στην πικρή διαπίστωση ότι οι Ηγέτες, και μαζί με αυτούς οι παρατρεχάμενοί τους σε Εθνικά και Διεθνή επίπεδα, δεν φαίνεται να έχουν την πρόθεση και το απαιτούμενο σθένος, ούτε την έφεση, ούτε την δυναμική να προχωρήσουν στην πραγμάτωση του οράματος, στην εφαρμογή της «διαφάνειας» και κάθαρσης της διαφθοράς.

     Η αίσθηση ημών των Νεοελλήνων, και χωρίς αυτό να ελαφρύνει το βάρος της πικρίας μου, η παρόμοια αίσθηση άλλων Λαών της Ευρώπης και όχι μόνο, ότι είμαστε πλέον αλλοτριωμένοι από την ΕΞΟΥΣΙΑ, ότι απομακρύνθηκαν από εμάς οι πολιτικοί μας Ηγέτες και τα Κόμματα επιβαρύνει με σημαντικό κόστος την προγενέστερη αίσθηση της ψυχοκοινωνικής και πολιτικής μας αλλοτρίωσης (τεράστια ποσοστά πολιτών στην Ελλάδα και διεθνώς θεωρούν διεφθαρμένου τους περισσότερους Πολιτικούς!…)

     Ως κοινωνία, ως Έθνος και Λαός και μαζί μας Ευρωπαίοι και άλλοι Λαοί αυτό που τώρα χρειαζόμαστε, έστω και εάν κατηγορηθώ για υπερβάλλοντα και ανεδαφικό ιδεαλισμό θα το καταθέσω με θάρρος: