Ψυχοκοινωνική θεώρηση της «σύγκρουσης» των επιθυμιών μας!..

 

                                                                                 Στα Blogs & Sites 6, 7 & 8 Σεπτεμβρίου, 2021 

    

     Είναι, πραγματικά, καθοριστικός ο ρόλος που τα συναισθήματά μας διαδραματίζουν στην διαμόρφωση και την εκδήλωση συμπεριφοράς που στοχεύει στην ικανοποίηση αναγκών μας. Η έλλειψη τροφής ή νερού δημιουργεί αντίστοιχα το συναίσθημα της πείνας και της δίψας, η έλλειψη αγάπης ή φίλων μας προξενεί το συναίσθημα της μοναξιάς ενώ απογοήτευση και χαρά συνοδεύουν, αντίστοιχα, αποτυχίες και επιτυχίες μας.

     Κάθε άτομο δέχεται εξωγενείς πιέσεις ως συνεπακόλουθα της διαβίωσής μέσα σε οργανωμένα ψυχοκοινωνικά σύνολα, δηλαδή στο ίδιο με άλλα άτομα κοινωνικό σύστημα. Πολλές από τις «εξωγενείς» πιέσεις που ασκούνται στο άτομο από την παιδική του ηλικία μέσα από τις διαδικασίες της κοινωνικοποίησης μετουσιώνονται σε «ενδογενείς» πιέσεις, δηλαδή οι αρχικά εξωγενείς προς το άτομο αξίες και ψυχοκοινωνικά δεδομένα και πραγματικότητες ενσωματώνονται στην υποκειμενική του πραγματικότητα και καθορίζουν τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά του. Τελικά εσωτερικευμένες αξίες έχουν τη δύναμη να αναστείλουν για το άτομο, λειτουργώντας απαγορευτικά, ακόμη και την ικανοποίηση θεμελιακών βιολογικών του αναγκών καθορίζοντας και αυτές ακόμα τις έννοιες ευτυχίας και δυστυχίας!

     Η σύγκρουση μεταξύ δύο ή περισσότερων επιθυμιών ενός ατόμου συμβαίνει, ευνόητα, όταν αυτές οι επιθυμίες είναι ασυμβίβαστες. Συγκεκριμένα, όταν η συμπεριφορά που απαιτεί η ικανοποίηση της μιας αποβαίνει απαγορευτική για την ικανοποίηση της άλλης βλέπουμε το άτομο να παραμένει ψυχολογικά προβληματισμένο καθώς η διαμόρφωση και η εκδήλωση συμπεριφοράς για την ικανοποίηση μιας ανάγκης αφήνει, υποχρεωτικά, ανεκπλήρωτη την άλλη.