Φανάρια, παιδιά, ενοχές...Μεγαλόχαρη!

Κάνατε την ανάταξη προσώπου όπως προβλέπει ο “Κανονισμός” μας εσείς Χερουβείμ και Σεραφείμ;

  -  Ναι, Άγιε Πέτρο, και μας προέκυψε ένα κοριτσίστικο παιδικό προσωπάκι με ένα αινιγματικό χαμόγελο χαραγμένο επάνω του...

  -  Είχε κάποια δόση ειρωνείας, Άγιοι μου Ανάργυροι και θαυματουργοί;

  -  Όχι, ήταν σαφώς ένα χαμόγελο ανακούφισης αλλά με μια νότα απροσδιόριστου, αινιγματικού περιεχόμενου...-  Δηλαδή ήταν κάτι σαν να μην καταλάβαινε το κοριτσάκι τι ακριβώς είχε συμβεί;

Δραματική αύξηση παιδιών που ζητιανεύουν...

 Έχει αυξηθεί δραματικά οι αριθμοί των ζητιάνων στα πεζοδρόμια, στις πλατείες στα φανάρια των δρόμων κάθε ελληνικής πόλης. Πολλά από τα άτομα αυτά είναι ακρωτηριασμένα και τα περισσότερα ΔΕΝ μιλούν ελληνικά δημιουργώντας εύλογα ερωτηματικά για το «ποιοι είναι οι εκμεταλλευτές τους» και τι κάνουν οι Ελληνικές Αρχές για αυτό. Είναι όμως απίστευτα δραματική η αύξηση του αριθμού των παιδιών που περπατούν σε πλατείες, πεζοδρόμια και ανάμεσα στα αυτοκίνητα ως «ζητιανάκια» και σίγουρα αναρωτιούνται πολλοί πού είναι οι γονείς τους;....       Η οικογένεια ως κοινωνικός θεσμός και θεμελιακή δομή κάθε κοινωνικού συστήματος αποτελεί το φυτώριο της ανάπτυξης της προσωπικότητας κάθε παιδιού το οποίο μητέρα και πατέρας και μαζί οι άμεσοι συγγενείς φροντίζουν, αγκαλιάζουν, προστατεύουν, νουθετούν και, φυσικά, αγαπούν.

Σαδομαχιστική η σχέση νέο-Ελλήνων & Κράτους...

Ψηθήκαμε, την τελευταία δεκαετία με σκάνδαλα τύπου Χρηματιστήριο Αθηνών, Ομόλογα, ΖΗΜΕΝΣ, ΓΕΡΜΑΝΟΣ, ΟΤΕ, ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ, ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ…Και εδώ και ένα χρόνο με ΤΡΟΙΚΑ, μειώσεις μισθών και συντάξεων, ακρίβεια, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία!   Ζούμε πλέον σε μια περίοδο πολλών κρίσεων: κρίση οικονομική, δημοσιονομική, αξιοπιστίας και, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, κρίση ηθική με εμφανή κατάπτωση αξιών και πολιτικό ευτελισμό...

Οι ψυχοκοινωνικές διαστάσεις της "πρωτιάς"

Το ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση έχει «ξεχάσει» όλα όσα είχε υποσχεθεί για να γίνει Κυβέρνηση και με τη Ν.Δ. που έχασε τον θώκο της Κυβέρνησης τώρα ως Αντιπολίτευση με τον νέο της Αρχηγό να ονειρεύεται να…ξαναγίνει Κυβέρνηση αποφάσισα η σημερινή μου blog-άποψη να έχει ως επίκεντρο τα παιδιά μας που είναι ακόμη μαθητές που ευελπιστούν να γίνουν σπουδαστές και φοιτητές!.....Σε λίγες μέρες (φέτος καθυστέρησαν πολύ) θα ανακοινωθούν οι περιβόητες πλέον βάσεις για εισαγωγή σε τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ και θυμάμαι το στίχο του λαϊκού μας τροβαδούρου που περιγράφει με περισσή ψυχοκοινωνική διείσδυση την αμοιβαιότητα της σχέσης ανάμεσα  στο δάσκαλο που χρειάζεται το αστέρι του για να επιβεβαιωθεί επαγγελματικά κα στο μαθητή που εκφράζει την εσώτερη ανάγκη του να διαπρέψει ότι «ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στην τάξη, κι δάσκαλοί μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει...» Εκδικούμενοι  αυτή τη σχέση και υποβαθμίζοντας τη διαφορά μέσα από χαρακτηρισμούς βαθμοθηρίας ή βαθμολαγνείας οι υπόλοιποι της τάξης   διαφοροποιούν τους πρώτους από τους εαυτούς τους καθώς τους ...ποτίζουν  ως «φυτά» ή τους  κράζουν ως «κοράκια» και »φλώρους».

Αφιερωμένο στους ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ...

                                                                    Δημοσιεύθηκε στα blogs 14-6-2011

«Τι είναι λοιπόν ο επαναστατημένος άνθρωπος», αναρωτιέται στο ομώνυμο βιβλίο του ο Albert Camus και συνεχίζει, «ένας άνθρωπος που λέει όχι! Αρνιέται αλλά δεν παραιτείται: είναι ακόμα αυτός που λέει ναι από την πρώτη του κίνηση!» Το όχι του σημαίνει: «Μέχρι εκεί και μη παρέκει» , «το παρακάνετε», «υπάρχει ένα όριο που δεν θα ξεπεράσετε». Με λίγα λόγια αυτό το όχι του εξεγερμένου επιβεβαιώνει την παρουσία ενός ορίου....

Η μεγάλη απόφαση...

Περπατά με το κεφάλι σκυφτό, εδώ και πολύ ώρα, αργά, με εκείνη τη χαρακτηριστική βραδυπορία που δείχνει άνθρωπο φορτωμένο, έντονα προβληματισμένο. Φέρνει και ξαναφέρνει στροβιλισμένες μέσα στο νου του γνώριμες σκέψεις, όμορφες στιγμές, γνωστά πρόσωπα, κάποτε αγαπημένα, τώρα θαμπά, χαμένα στο συναίσθημα που τον πνίγει...

Είναι μεγάλη η απόφαση και είναι επιτακτική η ανάγκη να την πάρει, εδώ και τώρα, μόνος, καθώς περιδιαβαίνει τους δρόμους της δικιάς του πόλης, της δικιάς του αγαπημένης “φυλακής...”

   Βλέπεις τα μεγάλα, τα σημαδιακά στοιχεία που συνθέτουν τη ζωή μας δεν έρχονται με προειδοποίηση αλλά εντελώς αναπάντεχα, σχεδόν από το πουθενά, και μας ξαφνιάζουν ιδιαίτερα όταν μας βρίσκουν σε στιγμές  πόνου, σε ώρες περισυλλογής και ανασύνταξης δυνάμεων, σε καιρούς που φαίνεται να σημαδεύουν το πέρασμά μας από μια φάση ζωής σε μια άλλη, από μια περίοδο σε άλλη.....

Μοναξιά και εθισμός στο ίντερνετ...

Παρά την μαζική είσοδο των κομπιούτερ και της υψηλής τεχνολογίας στα σπίτια των Ελλήνων εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι μια αχλή μυστηρίου συνεχίζει να περιβάλλει τον κόσμο των κομπιούτερ και της ψηφιακής τεχνολογίας στην οποία στηρίζεται το διαδίκτυο (Ιντερνέτ) δημιουργώντας για τους αδαείς ακόμη και κάποιες μαγικές διαστάσεις.....

Η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου...

Μοναξιά!

Και έρχεται δυναμικά στο προσκήνιο το βουβό, ανελέητο δράμα συνανθρώπων μας που έχουν πάψει να υπάρχουν για μας λησμονημένοι, τυλιγμένοι στον μανδύα της τραγικής ψυχοκοινωνικής πραγματικότητας της ΜΟΝΑΞΙΑΣ!…

Κοίτα τον φίλο σου, να δεις ποιός είσαι...

Θα σας θυμίσω δυο παροιμίες, αυτά τα λακωνικά αποφθέγματα συλλογικής εμπειρικής σοφίας του λαού μας σαν εισαγωγή στη σημερινή μου blog-άποψη. Οι αρχαίοι διατείνονταν ότι «...όμοιος ομοίω αεί πελάζει...» ενώ οι σύγχρονοι Έλληνες λέμε «πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι».  Σήμερα η εγωπάθεια, ο κυνισμός, η συναισθηματική ρηχότητα,  η διάχυτη ανασφάλεια και το υπαρξιακό άγχος αντί να δρούνε θετικά και να μας καθοδηγούν στη σύναψη φιλικών σχέσεων που θα βοηθήσουν να μειωθεί η οδυνηρή μοναξιά και η αλλοτρίωσή μας στην πράξη δρουν ανασταλτικά εντείνοντας την απομόνωσή μας, διογκώνοντας επικίνδυνα την εσωστρέφειά και την εξάρτησή μας από το βίντεο και την τηλεόραση, που μπαίνει πια στα σπίτια μας και δορυφορικά.......

Υπηρέτες του Λαού;

Οι τηλεοράσεις μετέφεραν από άκρο σε άκρο της γης την εικόνα ενός κ Hosni Mubarak απέναντι στους Δικαστές του κλεισμένος σε ένα μεταλλικό κλουβί «ασθενής και ξαπλωμένος» σε κρεβάτι και όχι όρθιος στο εδώλιο του κατηγορουμένου (οι τηλεοράσεις κάποτε τον έδειχναν όρθιο στις παρελάσεις που γίνονταν μπροστά του στην μεγαλοπρεπή προεδρική εξέδρα)....

Άριστα και...Άρρωστα!

Η προσμέτρηση επιδόσεων σε διάφορους τομείς των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, μέσα από μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται  ως  δοκιμασία, διαγώνισμα ή ακόμη, κατά το ξενόφερτο και λίαν προσφιλές στην εποχή μας «τεστ», έχει  ως στόχο τη διαφοροποίηση ανδρών, γυναικών και παιδιών και την κατάταξή τους  σε κάποιες ιεραρχικές συμβολικές πυραμίδες επιδόσεων και επιτυχίας που αντικατοπτρίζουν και πραγματικές πυραμίδες  καθημερινών  κοινωνικών, οικονομικών, επιστημονικών, επαγγελματικών, πολιτιστικών και  αθλητικών δραστηριοτήτων......

Αλκοολισμός: μια αιώνια μάστιγα του ανθρώπου

Απο την στιγμή που κάποιος προϊστορικός μας πρόγονος ανακάλυψε το αλκοόλ και τις ευεργετικές του επιδράσεις στο κεντρικό μας νευρικό σύστημα  ξεκίνησε και η ιστορία αυτής της ουσίας που προέρχεται απο τη φύση και η επίδραση της στην ανθρώπινη συμπεριφορά σχετίζεται άμεσα με τις αναισθητικές και κατασταλτικές του ιδιότητες. Το αλκοόλ οξειδώνεται μέσα στο αίμα και απολήγει ως διοξείδιο του άνθρακα και νερό απο την καύση του...

Πολιτικοί τη Δημοκρατία μας, σαν τα μάτια σας!!!

Οι εξειδικευμένοι πολιτικοί  επιστήμονες και κοινωνιολόγοι, οι απανταχού της γης απλοί πολίτες, η παγκόσμια κοινή γνώμη, θεώρησαν και θεωρούν τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα και στο πέρασμα των αιώνων υιοθετήθηκε ως επιθυμητά κυρίαρχο πολίτευμα στις περισσότερες χώρες του πλανήτη, ως το πολιτικό σύστημα που αγγίζει την τελειότητα όντας ταυτόχρονα ευαίσθητο και εύθραυστο.....

Το γκολ: στόχος και λύτρωση...

Υπήρξαν εποχές στο ποδόσφαιρο όταν ολάκερη η προσπάθεια 20 δυνατών ανδρών επί 90 λεπτά της ώρας συνοψίζονταν σε τρεις λέξεις: "Κυνηγητό της μπάλλας".  Ταυτόχρονα βέβαια, ένας παίκτης κάθε αντίπαλης ενδεκάδας ήταν ταγμένος  στο φύλαγμα της εστίας του.. Συχνά όμως κι αυτός ριχνόταν στο παιχνίδι με τους δέκα συμπαίκτες του, έξω από την σντίπαλη «μικρή περιοχή...»

     Αλαλούμ;  Όχι ακριβώς!....