Στα Blogs 16, 17 & 18 Μαρτίου 2017
Εκεί ψηλά στο λόφο της Ακρόπολης τα
πεντελικά μάρμαρα ακτινοβολούν λουσμένα στο φως του Αττικού ήλιου ... Ο
ανάλαφρος μπάτης του απομεσήμερου μεταφέρει τη μεθυστική αλμύρα του Σαρωνικού
δεμένη με λεμονανθό..
Κάτω από την ελιά, ο Δάσκαλος καθισμένος
και γύρω του μαγεμένοι οι μαθητές. Ο λόγος του κομψός, άρτια τα επιχειρήματα
ανοίγουν διάπλατα τους ορίζοντες της αντίληψης
που γλυκαίνει τις ψυχές την ίδια
στιγμή που παιδεύει τη νόηση..
Εδώ τα μονοπάτια γίνονται λεωφόροι που οδηγούν μέσα από την φιλοσοφία
και την επιστήμη στη γνώση... Όσοι θέλουν μπορούν έτσι να δρέψουν τους
καρπούς, να γευθούν αυτή την απαράμιλλη ικανότητα του ανθρώπινου νου να
επικοινωνεί με σύμβολα, με ιδέες, να κατανοεί να σκέφτεται, να υπάρχει....
Στην άλλη άκρη της Αθήνας, ίδια η μυσταγωγία της μάθησης, ίδιες οι
προοπτικές της ανθρώπινης διανόησης, της σκέψης...Εδώ όμως, στο Αριστοτέλειο
Λύκειο, αντίθετα από την Πλατωνική Ακαδημία, ο δάσκαλος δεν κάθεται...Τα λόγια
και το σώμα του διεγείρουν στην πορεία του περιπάτου τα μυαλά των δικών του
μαθητών, επικοινωνούν λογικά, εμπειρικά,
αντικειμενικά με τους κανόνες της επιστήμης ...Και οι μαθητές ακολουθούν
προσεκτικά, μεθοδικά, τον Δάσκαλο με κιναισθητική και συνάμα διανοητική
κομψότητα και ακρίβεια....
Η μοναδικά δυνατή ομορφιά της επιστήμης,
της φιλοσοφίας, η γοητεία της μάθησης, της απόκτησης γνώσεων σε όλο της το
μεγαλείο!
Ναι, ναι, χρειάζεται να τα θυμόμαστε αυτά
τα πράγματα που και που, γονείς και παιδιά, ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και μαθητές να
μην ξεχνάμε ότι εδώ στο δικό μας στον ελληνικό χώρο γεννήθηκαν, Φιλοσοφία,
Επιστήμη, Παιδαγωγική ...
