Στα Blogs 18, 19 & 20 Ιουνίου, 2020
Πόσο ρομαντικός και απομακρυσμένος από την τρέχουσα πραγματικότητα ο στίχος του ποιητή που αναζητούσε «έναν κόσμο όμορφο και… αγγελικά πλασμένο», καθώς από το ξεκίνημα σχεδόν του 2020 εμείς, τα παιδιά και εγγόνια μας ζούμε στην Ελλάδα του covid-19 που ακόμη δεν γνωρίζουμε πόσο μας κόστισε οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και πολιτισμικά…
Θα αποστασιοποιηθώ από τα πολιτικά και
οικονομικά θέματα και θα καλέσω την προσοχή σας σε θέμα κοινωνικό-ψυχολογικού
περιεχομένου και ενδιαφέροντος ζητώντας σας να δείτε πώς χειρίζεστε εσείς και
τα παιδιά σας τα καθημερινά ευχάριστα ή δυσάρεστα, επιθυμητά ή ανεπιθύμητα
γεγονότα και προκλήσεις.
Έχουμε εμείς και τα παιδιά μας κάποιους
συγκεκριμένους τρόπους διαχείρισης μικρών ή μεγάλων προβλημάτων ή είμαστε
καράβια ακυβέρνητα, που προσπαθούμε να αντιδράσουμε όσο και όπως καλύτερα
μπορούμε χωρίς σχέδια, χωρίς στρατηγική, ίσως και χωρίς ελπίδα;
Στην κλασική ορθόδοξη ψυχοδυναμική του
άποψη ο Freud υποστήριξε ότι η δομή του χαρακτήρα και της
προσωπικότητάς μας αναπτύσσεται από το σύνολο των παιδικών μας εμπειριών και
παγιώνεται γύρω στην ηλικία των επτά περίπου ετών.
Αντιδρώντας σε εκείνη την αυστηρά ορθόδοξη
και περιοριστική άποψη του Freud, από την αρχή κιόλας της γέννησης του ψυχαναλυτικού
κύκλου της Βιέννης, μερικοί συνάδελφοι και μαθητές του αντέδρασαν
υποστηρίζοντας την άποψη ότι η θεμελιακή δομή του χαρακτήρα μας εξελίσσεται
μέχρι και το τέλος της εφηβικής ηλικίας.