Εξαιτίας της "εργατικής Πρωτομαγιάς 2014"... (δηλώνω ΑΠΟΧΗ ως τις 26 του Μάη)

Δημοσιεύθηκε στα Blogs 30 / Απριλίου – 1/ Μαΐου 2014

     Την «ΑΠΟΧΗ» μου από τα ραδιοτηλεοπτικά μπαλκόνια και παράθυρα την γνωρίζουν πλέον και φίλοι και εχθροί.

       Την «ΑΠΟΧΗ» μου από την συχνή και πυκνή παρουσία μου στα Blogs σας την κοινοποιώ σήμερα, παραμονή της «Εργατικής Πρωτομαγιάς του 2014» την οποία θα γιορτάσουμε αύριο Πέμπτη σημειώνοντας σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο:

       Οδυνηρή πρωτιά στα επίσημα ποσοστά «ανεργίας» στην Ε.Ε.,

       Δραματική πρωτιά στο χρέος μας σε σχέση με το ΑΕΠ,

       Τραγικές προσωπικές και οικογενειακές ιστορίες με 2 εκατ. ανέργους,

       Καταδίκη σε ένδεια με κουτσουρεμένες αμοιβές,

                                       «Φτωχοποίηση» με κουτσουρεμένες συντάξεις,

      Στη χώρα όπου η κυανοπράσινη Συν-Κυβέρνηση «αυτοχειροκροτήθηκε» με αφορμή

       Την «έξοδο στις αγορές» με πενταετές, κατοχυρωμένο στο Αγγλικό Δίκαιο, Κρατικό ομόλογο του 5%,

        Και πλασματικό «πρωτογενές πλεόνασμα» (ανάθεμα τις περικοπές σε μισθούς, σε συντάξεις και σε επιδόματα για το ενάμιση εκατομμύριο ανέργων)

       Ζητώ την κατανόησή σας αλλά σταματώ να γράφω στα αγαπημένα μου Blogs μέχρι την 26^η του Μάη…

     «ΑΠΟΧΗ», για να μην κατηγορηθώ ότι επηρεάζω το Εκλογικό Σώμα.

       Οψόμεθα στις 26 του Μάη στην Πατρίδα των «κοψοχέρηδων»!..

Κάποτε «μπαλκόνια», τώρα «τηλεπαράθυρα»

Στα Blogs 28 & 29 / Απριλίου / 2014

      Οι αντιπαραθέσεις για την τοπική Αυτοδιοίκηση ήδη εξελίσσονται και μετά τις ανακοινώσεις των Κομματικών ψηφοδελτίων ξεκίνησαν και οι αντιπαραθέσεις για τις καρέκλες που μας αναλογούν στην Ευρωβουλή.

      Ο τίτλος του σύντομου σημερινού μου σχολίου προέκυψε από την σημειολογική αναζήτηση κάποιου προσδιορισμού που ως έννοια θα μπορούσε να αποδώσει, να σκιαγραφήσει, με επιτυχία το «πνεύμα της εποχής» μας.

      Νομίζω ότι ο συγκεκριμένος τίτλος αντιδιαστέλλει νοηματικά το χθες με το σήμερα, ενώ ταυτόχρονα επιβεβαιώνει το «έξις δευτέρα φύσις» για όσους καθιερώθηκαν στο συλλογικό μας υποσυνείδητο με τη βοήθεια των Μέσων μαζικής Επικοινωνίας και ιδιαίτερα με την TV ως αιχμή του δόρατος ...

     Στη χώρα που, όπως το θέλει η λαϊκή παράδοση, κάποτε ανθούσε η «φαιδρή πορτοκαλιά», ενώ τις τελευταίες δεκαετίες διανθίζεται από δάση κεραιών εκπομπής και λήψης τηλεοπτικών σημάτων, ζούμε ξανά εμπειρίες μιας αμιγώς τηλεοπτικής προεκλογικής περιόδου που εστιάζεται στις 2 σίγουρες κάλπες του Μαΐου (η 3^η παραμένει ερώτημα…)

«Πολιτικό παλκοσένικο» με… «νευρόσπαστα;»

Στα Blogs 25 & 26 / Απριλίου / 2014

     

      Ξεκινώ, για αποφυγή παρεξηγήσεων, με τη διευκρίνιση ότι η αναφορά σε «νευρόσπαστα» δεν συνιστά σκωπτική αξιολόγηση για το Πολιτικό μας Σύστημα αλλά είναι ο αρχαίος όρος για τις «κούκλες» που αργότερα ονομάστηκαν «μαριονέτες»…

      Πολλοί φίλοι και εχθροί, όχι μόνο στο παρελθόν αλλά και τώρα, μας χαρακτηρίζουν ως ένα ιδιόμορφα «περίεργο» Λαό, ικανό να σκαμπανεβάζει ανάμεσα σε ναδίρ και ζενίθ εν ριπή οφθαλμού, να επιδείχνει συμπεριφορές που θυμίζουν Ελβετικές αγελάδες και διανύοντας μια τρισχιλιετή ιστορία συχνά πρωταγωνίστησε, πρωτοτύπησε και την… «έγραψε» από τον Μαραθώνα και την Σαλαμίνα αναχαιτίζοντας τους Πέρσες, μέχρι την Αλβανία και το Ρούπελ, που προχτές είχε την «λησμονημένη» επέτειό του, αναχαιτίζοντας τις φασιστικές δυνάμεις του Άξονα!...

      Στα παιδικά μας κιόλας χρόνια μάθαμε εμείς και συνεχίζουν να μαθαίνουν τα παιδιά μας για τον «Χρυσό Αιώνα» του Περικλή, για τη γέννηση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ως πολιτικό σύστημα που οι Λαοί ολόκληρης της γης εφαρμόζουν ή αγωνίζονται ελπίζοντας ότι θα έρθει η ημέρα να την εφαρμόσουν ως Πολίτευμα στις χώρες τους.

      Τον ίδιο εκείνο «χρυσό αιώνα», λέγεται, ότι στην Αθήνα «εφευρέθηκαν» και τα αποκαλούμενα «νευρόσπαστα» (κούκλες ή αγαλματάκια που η κίνησή τους γινόταν με το τράβηγμα κορδονιών δεμένων στα άκρα τους).