Ένας Ζορμπάς για την Ελλάδα του 2010;

Στα  Blogs 1 & 2 Φεβρουαρίου 2017

 (Το κείμενο είχε φιλοξενηθεί στα Blogs το 2010. Βρισκόμαστε, πλέον, στον 7^ο χρόνο του οικονομικού, και όχι μόνο, «ξεπεσμού» μας και, πέρα από τις ‘διαβεβαιώσεις’ του κ Τσίπρα  που θυμίζουν τους κκ Παπανδρέου, Παπαδήμο, Βενιζέλο και Σαμαρά, ΔΕΝ βλέπουμε βελτίωση με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ‘πρώτη φορά αριστερά’  αλλά συνεχή επιδείνωση... 
ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΝ….ΖΟΡΜΠΑ!..Θα σας παρακαλέσω να το φιλοξενήσετε και πάλι ελπίζοντας οι μνήμες να ενοχλήσουν άποια…’χρυσόψαρα’.)

     Για σένα Ελλάδα, «συμβολική» Μαντάμ Ορτάνς που καθρεπτίζεσαι στο πρόσωπο κάθε Έλληνα και Ελληνίδας, δεν υπάρχει, τελικά, ένας ΖΟΡΜΠΑΣ σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο;

     Στη σύγχρονη πολιτική κοινωνιολογική και οικονομική μας πραγματικότητα ΔΕΝ υπάρχει ΕΝΑΣ Ζορμπάς για την Ελλάδα μας;

     Ήταν, θυμάμαι, μέσα της δεκαετίας του 1960 και τελειόφοιτος τότε φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης παρέσυρα μια παρέα συμφοιτητών μου (Αμερικανών και άλλων) να δούμε την πετυχημένη μεταφορά στην οθόνη του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη με τίτλο «Ζορμπάς- ο Έλληνας».

     Θυμάμαι, λες και ήταν χτες, όλες εκείνες τις διεργασίες της νεανικής ταύτισης με τους πρωταγωνιστές, την περηφάνεια της ελληνικότητάς μου, ακόμη και εκείνη την ανείπωτα πικρή στιγμή όπου – πριν ακόμη ο Χάρος ολοκληρώσει τον θανατηφόρο εναγκαλισμό του με την Μαντάμ Ορτάνς – ολοκλήρωσαν την τραγικά γυμνή πεζότητα της ανθρώπινης ‘εφημερότητας’ οι καθιερωμένες «μοιρολογήτρες» που, αντί να περιοριστούν στο γοερό κλάμα, είχαν έρθει να κλέψουν, να λεηλατήσουν, τα αποκτήματα και μαζί την αξιοπρέπεια μιας ζωής που τέλειωνε…

     Μέσα στα δικά μου βουβά συναισθήματα πόνου και θυμού ήρθε, εντελώς αυθόρμ

ητα, και ο θυμός ενός συμφοιτητή μας που χωρίς δισταγμό, στα ίσια, ρώτησε εμένα και τους άλλους δύο Έλληνες:

«…έτσι είστε εσείς οι Έλληνες;»

https://www.youtube.com/watch?v=4UV6HVMRmdk

     Πέρασε από τότε σχεδόν μισός αιώνας, το έργο έτυχε να το ξαναδώ και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση και μέσα από τους μηχανισμούς της ωραιοποίησης του παρελθόντος και της απώθησης πικρών εμπειριών κάπου επουλώθηκε ο πόνος που είχε προκαλέσει εκείνη η ερώτηση που είχε γίνει σαν χαστούκι στα ίσια:

«έτσι είστε εσείς οι Έλληνες;»

«Πολιτικοί, την Πατρίδα μας, σαν τα μάτια σας!..»

Στα Blogs 27 & 28 Ιανουαρίου 2017

                              

     Κοινωνιολόγοι, πολιτικοί  επιστήμονες και οι απανταχού της γης απλοί πολίτες, και μαζί  η παγκόσμια κοινή γνώμη, θεώρησαν και θεωρούν τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα και στο πέρασμα των αιώνων υιοθετήθηκε ως επιθυμητά κυρίαρχο πολίτευμα στις περισσότερες χώρες του πλανήτη, ως το πολιτικό σύστημα που αγγίζει την τελειότητα.

     Είναι, όμως, το δημοκρατικό πολίτευμα ταυτόχρονα ευαίσθητο και εύθραυστο.....

     Στα δημοκρατικά πολιτεύματα υπάρχουν οι δομές που χαρακτηρίζονται ως Κόμματα που  εκφράζουν συγκεκριμένες ιδεολογικές, οικονομικές, θεωρίες, θέσεις και προγράμματα δράσης και προσελκύουν ψηφοφόρους.

     Πολλοί «αναθεματίζουν» τα Κόμματα κατηγορώντας τα ότι ευθύνονται για πολλά δεινά, αλλά η απλή αλήθεια είναι ότι τα Κόμματα είναι μέρος των δομών της Δημοκρατίας.

     Στην Ελλάδα, αυτή τη σύγχρονη Δημοκρατία, οι πολίτες βιώνουν το οικονομικό δράμα του αποσυντονισμού της οικονομίας, των απίστευτων επιπέδων ανεργίας, της φτωχοποίησης συνταξιούχων, των «capital controls» και του διαρκούς φόβου της «τυπικής» κατάρρευσης, της τυπικής πτώχευσης, όπως την ουσιαστική που βιώνει η χώρα-Πατρίδα μας.

     Ελάχιστοι αμφισβητούν το γεγονός ότι η οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική κρίση που βιώνουν οι Έλληνες, στο μεγαλύτερο μέρος της, οφείλεται σε πράξεις και παραλείψεις των δύο μεγάλων Κομμάτων εξουσίας δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που την Κυβέρνησαν από το καλοκαίρι του 1974 έως το καλοκαίρι του 2010 (αφού την είχαν κυβερνήσει ως ΕΡΕ και Ένωση Κέντρου έως και την 20η Απριλίου του 1967).

     Καθώς τα οικονομικά μέτρα που μας επιβάλλονται από την περίφημη τρόικα (τώρα πια μετουσιωμένη περίτεχνα σε «θεσμούς») γίνονται ολοένα και πιο δυσβάστακτα, διογκώνονται  με το πέρασμα κάθε ημέρας και καθίστανται ορατοί οι κίνδυνοι πλήρους αποσύνθεσης της κοινωνικής αλληλεγγύης και ίσως (Θού Κύριε…)  ακόμη και αποσταθεροποίησης του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος…

https://www.youtube.com/watch?v=8ficO3VE7-A

     Περιλαμβάνω στο σημερινό μου κείμενο ένα, ίσως γνωστό σε πολλούς αναγνώστες του blog, πραγματικά συγκλονιστικό, κείμενο για την τυφλή κοπέλα και το παλληκάρι που την λάτρευε.

     Παραθέτω την «ιστορία» συνοδεύοντάς την με τη θερμή παράκληση να φροντίσουν ΣΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ την Ελλάδα μας, την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη των Ελλήνων, την ΠΑΤΡΙΔΑ μας, οι ηγέτες ΟΛΩΝ των Κομμάτων, που εμείς ψηφίσαμε και μαζί ο Πρόεδρος κ Παυλόπουλος (τον οποίο, κατά το Σύνταγμα, ψήφισαν οι Βουλευτές και όχι οι Πολίτες)  καθώς κρατούν στα χέρια τους τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μας!..