Στα Sites & Blogs 2, 3 & 4 Μαϊου, 2023
Σας θυμίζω με αφορμή τη 1η Μαΐου 2023, ημέρα ΑΠΕΡΓΙΑΣ της «Εργατικής
Πρωτομαγιάς» ότι μέχρι και την προτελευταία
δεκαετία του 20ου αιώνα σε Ευρώπη και Αμερική η Εργατική Τάξη, παρά την τόσο
προσδιοριστικά επιτυχημένη άποψη του Μαρξ για «την αυταπάτη της Μεσαίας Τάξης»
ότι αποτελεί δυνατή οικονομική οντότητα ικανή να αναστείλει την επέλαση του
βάρβαρου Κεφαλαίου με μορφή «άκρατου» φιλελευθερισμού της Αγοράς κατόρθωνε να ακουμπά με τους αγώνες της τον
συμβολικό «Παράδεισο»…
Το ιστορικό σενάριο διαφοροποίησης της
εργασίας, σε υπέρ απλουστευμένη μορφή, ήθελε τους εργαζόμενους στον πρωτογενή
τομέα ως «δούλους» στους τσιφλικάδες και τους γαιοκτήμονες Ευρώπης και Αμερικής, ως «χαμάληδες» στον δευτερογενή τομέα και την μεταποίηση.
Στη συνέχεια ακούστηκαν φωνές και προέκυψε
μετά την Γαλλική και την Αμερικανική κυρίαρχα η Ρωσική Επανάσταση και οι εργαζόμενοι
σε γεωργία – κτηνοτροφία - φάμπρικες απέκτησαν δικαιώματα, μετουσιώθηκαν σε
ανθρώπινα όντα από απλά «θηλαστικά» (ίσως και…ζώα) και επειδή ο φόβος πάντοτε
φυλάει τα «έρμα», τα Συνδικάτα ανδρώθηκαν και «έβγαλαν γλώσσα στις υπερβολές
των Αφεντικών….»
Στην Ευρώπη και την Αμερική η δύναμη των
Συνδικαλισμένων όχι μόνο κατόρθωσε να διασφαλίσει για την Εργατική Τάξη
δικαιώματα (ακόμη και προνόμια) αλλά αποσόβησε και το φάσμα μιας Σοσιαλιστικής
Επανάστασης ιδιαίτερα στην Ευρώπη μετά την ήττα της Γερμανίας του Kaiser και στην Αμερική μετά το μεγάλο Κραχ της Wall Street!
Αυτό είναι το υπέρ απλουστευμένο σενάριο που περιέγραφε τα εργασιακά δεδομένα και τις συνθήκες επικερδούς απασχόλησης στο πολύ μακρινό «χτες» του 19ου και 20ου αιώνα.
