Στα Blogs & Sites 15, 16 & 17 Ιουλίου, 2021
Σε άλλες εποχές, στην ευλογημένη-ταλαιπωρημένη χώρα που λέγεται Ελλάδα:
κάποια παιδιά πήγαιναν στο γυμνάσιο για να τελειώσουν μετά από 6 χρόνια και με εκείνο το απολυτήριο μπορούσαν να προσληφθούν σε Τράπεζες, σε Επιχειρήσεις και στο Δημόσιο,
κάποια παιδιά πήγαιναν σε τεχνικές σχολές που προϋπήρχαν των ΚΑΤΕ (μετά ΚΑΤΕΕ) για να μαθητεύσουν και να αποκτήσουν τεχνικές δεξιότητες που τους επέτρεπαν να ενταχθούν στις παραγωγικές διαδικασίες,
κάποια άλλα παιδιά ΔΕΝ πήγαιναν στο γυμνάσιο ούτε σε τεχνική σχολή αλλά θήτευαν κοντά σε έναν μάστορα για να μάθουν μια τέχνη για να μπορέσουν να βγούνε στη βιοπάλη και να κερδίσουν το ψωμί τους…
Αυτά τα συγκεκριμένα παιδιά, τα οποία τότε τα αποκαλούσανε «τσιράκια», περίμεναν με αγωνία και λαχτάρα το βράδυ του κάθε Σαββάτου για να εισπράξουν το «χαρτζιλίκι» τους που βοηθούσε την οικογένεια εφόσον το αφεντικό, ο μάστορας, είχε κάνει εισπράξεις και είχε…κέφια.
Πριν επτά δεκαετίες έξι
μέρες πηγαίναμε στα τότε Γυμνάσια και στις
Τεχνικές Σχολές και έξι μέρες δούλευαν τα τσιράκια δίπλα στον μαραγκό, τον
τσαγκάρη, τον τενεκετζή, τον υδραυλικό, τον μπογιατζή…
Εκείνες τις εποχές μόνο μια χούφτα παιδιών πήγαιναν σε Πανεπιστήμια και
αργότερα σε ΤΕΙ (μετά ΑΤΕΙ) που τώρα ενσωματώθηκαν στα Πανεπιστήμια.