Σύντομο σημείωμά μου στο Linkedin, 12 Σεπτεμβρίου 2020
Στην έννoια της περιβόητης και ελάχιστα συζητημένης 'γυάλινης οροφής' (Glass-ceiling) αναφέρεται το σημερινό σύντομο σημείωμά μου στη σελίδα μου στο επαγγελματικό δίκτυο Linkedin (https://www.linkedin.com/company/linkedin) το οποίο εμφανίσθηκε το 2003 και ήδη συμμετέχουν σε αυτό περισσοτεροι από 675 εκατομμύρια επαγγελματίες σε ολόκληρη την Υφήλιο που απασχολούνται στον κόσμο των επιχειρήσεων, σε ακαδημαϊκά και ερευνητικά ιδρύματα και στην πολιτική.
Κάθε επαγγελματίας επιτρέπεται να έχει μέχρι 30,000 μέλη στο προσωπικό του/της δίκτυο και το δικό μου δίκτυο έχει ήδη 30,000 μέλη και 30,120 "ακολούθους" (άτομα που δεν μπορούν να συμμέτέχουν ως μέλη αλλά παρακολουθούν τις δραστηριότητες αυτών που επιθυμούν ως "ακόλουθοι").
Παρακάτω το σημερινό μου σημείωμα στην Αγγλική γλώσσα:
The 'glass ceiling' concept symbolizes the reality of keeping women away from top positions in business, academia and politics.
In
Europe’s 28 of the continent’s 600 most valuable public companies have a female
chief executive.’ (https://www.cnbc.com/2020/01/16/under-5percent-of-europes-top-companies-have-a-female-ceo.html).
In
the UK currently 6 companies in the FTSE 100 have women CEO’s.
(https://www.cnbc.com/2019/11/13/britains-top-100-companies-have-just-6-female-ceos-study-finds.html)).
37 women hold CEO positions in the USA
(https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_women_CEOs_of_Fortune_500_companies).
Women
holding political posts are not fairing much better.
Just 39 of the Times Higher
Education 200 top World’s Universities are headed by women. (https://www.timeshighereducation.com/news/female-leadership-top-universities-advances-first-time-2017).
I highlighted
the 'glass-ceiling' phenomenon in my free to download e-book
(http://bookboon.com/en/fundamentals-of-communication-p-r-and-leadership-ebook)
I
will be provokative asking:
“In a World plagued by awesome strategic geopolitical, financial, environmental problems can we really afford the 'glass ceilings' keeping qualified women out of the decision making processes leaving much needed creative talents untapped? “