Στα Sites & Blogs 10, 11 και 12 Σεπτεμβρίου, 2025
Δυστυχώς θα μείνουν ΚΛΕΙΣΤΕΣ οι πόρτες σε 766 σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μια τραγική πραγματικότητα απότοκο του Εθνικού δράματος του Δημογραφικού….
Για τα «πρωτάκια» και τους γονείς τους τα χτυποκάρδια εμπεριέχουν την ανυπέρβλητη γοητεία και δυσκολία του πώς θα αποχωρισθεί η μανούλα τον κανακάρη ή την κανακάρισσά της, πώς θα φανεί στα παιδιά ο κόσμος του σχολείου όπου θα πρέπει να υποταχθούν σε νέους κανόνες, να μάθουν να συνυπάρχουν με πολλά άλλα παιδάκια, να δεχθούν ότι δεν είναι ΟΛΑ δικά τους, ότι στο σχολείο ΔΕΝ πρόκειται να ικανοποιηθούν όλες οι επιθυμίες τους όπως συνέβαινε μέχρι τώρα στο σπίτι τους;
Η συμβουλή μου εδώ ήταν και παραμένει πραγματικά απλή: Απογαλακτισμός!...
Μαμάδες (κυρίως και δευτερευόντως μπαμπάδες) κόψτε τον συμβολικό «ομφάλιο λώρο» και αφήστε το παιδί σας να ενταχθεί στην ομάδα, να απελευθερωθεί από την οικοστρέφεια που άθελά μας, γονείς και συγγενικό περιβάλλον, καλλιεργούμε.
Τη νεότερη στην ηλικία και σχετικά άπειρη
δασκάλα, αυτήν που θα κληθεί, όπως το έγραψε και ο ποιητής μας, «να σμιλέψει
ψυχές», θα συμβούλευα να επιτελέσει το λειτούργημά της με δυνατό αίσθημα Δικαιοσύνης!
Να μάθει, ως δασκάλα, να κρατά ίσες
αποστάσεις καθώς θα σκύβει με αγάπη πάνω από όλα τα παιδιά, να ξεπεράσει τις
δικές της ανθρώπινες υποκειμενικές αδυναμίες διαφορετικής αντιμετώπισης των
παιδιών που η Πολιτεία τής εμπιστεύθηκε.
Για τους συναδέλφους της μέσης εκπαίδευσης
οι συμβουλές μου επικεντρώνονται στο ιδιόμορφα απαιτητικό θέμα της εφηβείας που
ταλανίζει κάθε γενιά. Οι έφηβοι δεν αντιμετωπίζουν μόνο τις εγγενείς στα
μαθήματα απαιτήσεις και δυσκολίες, αλλά παράλληλα με ιδιαίτερη έμφαση
απαιτήσεις ψυχοκοινωνικές καθώς οδεύουν από την παιδική στην εφηβική ηλικία.
Στο κρίσιμο σταυροδρόμι της εφηβείας
αρχίζουν οι υποκειμενικές δυσκολίες της αποδοχής ή απόρριψης της σωματικής τους
οντότητας και του ψυχολογικού τους ΕΓΩ, που ταυτίζεται με το πώς το ίδιο το
παιδί «βλέπει» τον εαυτό του, πώς νομίζει ότι το βλέπουν οι άλλοι και κατά πόσο
αισθάνεται ότι αυτό που ΕΙΝΑΙ βρίσκεται μέσα ή έξω από τα πρότυπα που το
κοινωνικό σύστημα καθιερώνει και προβάλλει με τα ΜΜΕ.
Η συμβουλή μου στους γονείς
των εφήβων περικλείεται πάλι σε απλή αλλά ταυτόχρονα απαιτητική έννοια... Υπομονή!..
Στα παιδιά
συνιστώ περισσότερη προσπάθεια για δημιουργικότητα και απόκτηση γνώσεων και
δεξιοτήτων με συνεπή και σταθερή προσήλωση στην επίτευξη στόχων.
Για γονείς παιδιών της τριτοβάθμιας
εκπαίδευσης οι συμβουλές μου αφορούν στις αυξημένες προσδοκίες που δεν
ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και εξηγώ: είναι δεδομένο ότι στα
Πανεπιστήμια προετοιμάζονται τα αυριανά στελέχη και οι ηγέτες του κοινωνικού
και οικονομικού μας συστήματος αλλά το Πανεπιστημιακό πτυχίο από μόνο του ποτέ
ΔΕΝ εξασφάλιζε την επιθυμητή θέση εργασίας όμως ήταν και παραμένει το ΚΛΕΙΔΙ με
το οποίο οι κάτοχοί του θα ανοίξουν την πόρτα της προσωπικής τους κοινωνικής,
οικονομικής και επαγγελματικής ολοκλήρωσης μέσα στα εντυπωσιακά δύσκολα
δεδομένα υψηλής ανεργίας και χαμηλών μισθών που επέβαλαν τα περιβόητα
«Μνημόνια» στην ελληνική οικονομία.
Και εσείς συνάδελφοι καθηγητές
Πανεπιστημίων φροντίστε ως «δάσκαλοι» να εμπνεύσετε τους φοιτητές και τις
φοιτήτριές σας βοηθώντας τους να αποκτήσουν γνώσεις που απαιτούν οι σύγχρονες
εργασιακές συνθήκες.
Συνεχίστε άοκνα και δημιουργικά τις
προσπάθειες για παραγωγική ζεύξη των γνώσεων και δεξιοτήτων που προσφέρει η
τριτοβάθμια εκπαίδευση με τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας (με την οποία
προσωπικά δέχομαι τη διασύνδεση αλλά απορρίπτω ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ την υποτέλεια) σε
όλα τα γνωστικά αντικείμενα κορεσμένα με πληθώρα πτυχιούχων και περιορισμένες
θέσεις εργασίας!...
Δεν μπορώ στο σημερινό μου
άρθρο να μην αναφερθώ στους μαθητές και τις μαθήτριες, τους δασκάλους,
καθηγητές και ειδικό επιστημονικό προσωπικό και τους γονείς των παιδιών που
συμμετέχουν σε δομές «Ειδικής
Αγωγής και Εκπαίδευσης».
